Γεροντική Άνοια και Alzheimer σε δικούς μας - Τρόποι αντιμετώπισης!

[Mpalarinaki]

Καλησπέρα!! Τα πέρασα κι εγώ με την γιαγιά μου δυστυχώς και είναι πολύ δύσκολο και για τον ίδιο τον άνθρωπο αλλά και για την οικογένεια του .

Δεν είμαι γιατρός αλλά με αυτά που συμβαίνουν πλέον με έχουν αναγκάσει να ασχοληθώ και να ψαχτω μέχρι αηδιας. Συμπερανα ότι πρώτα εμείς είμαστε γιατροί του εαυτού μας και μετά οι άλλοι.

Θα σου πρότεινα να κοιταγες προς εναλλακτική ιατρική και με συμπληρώματα όπως μανιτάρια και μουρουνέλαιο που βοηθάνε τον εγκέφαλο και τις λειτουργίες του, γιατί αν το καλοσκεφτείς η αιτία της άνοιας ξεκινάει από τον εγκέφαλο. Επίσης πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η διατροφή και αν τρέφεις σωστά τα κύτταρα σου. Οπότε θα σου συνεστηνα να κοιταξεις για την κετογονικη διατροφή και το Wahl's protocol. Ενημερωσου και θα ανακαλύψεις πολλά!! Δες και τα ντοκιμαντέρ που έχει το Netflix περί υγείας. Ελπίζω να βοήθησα !

[belirmus]

Δυστυχώς το έχει πάθει και η Γιαγιά μου. Μέσα σε πέντε χρόνια έφτασε να μην μπορεί να μιλήσει. Δύο πράγματα παρατήρησα. Πρώτον, ότι ο παππούς μου, που την φροντίζει, το αντιμετώπισε με χιούμορ, δηλ ότι παράξενο έκανε το έπαιρνε στο αστείο! Δεύτερον, ότι ακόμη κι αν φαίνεται ότι δεν καταλαβαίνει καθόλου, νιώθει πιο καλά/άνετα(σκάει και κανα χαμόγελο) με τους πιο κοντινούς της ανθρώπους, τον παππού μου και τη θεία μου, που την φροντίζουν κιόλας, και αυτό μου φαίνεται κάπως παρήγορο. Καλή δύναμη, είναι δύσκολο όπως είπαν όλοι....

[alipkok]

Καλή δύναμη σε όσους καλούνται να αντιμετωπίσουν μια τόσο δύσκολη κατάσταση.Ειναι πολύ στενάχωρο να βλέπεις αξιολογότατους ανθρώπους με σπουδαίο οικογένειακο και επαγγελματικό παρελθόν να καταλήγουν έτσι λόγω της αρρώστιας. Οπως έιπωθηκε ήδη την ταλαιπωρία (σωματική αλλά κυρίως ψυχική) την τραβάνε οι οικείοι.Ο θείος μου και ο πεθερός του αδερφού μου πάσχουν από άνοια, το μόνο που μπορω να πω είναι όσο περισσότερο αντέχετε δώστε τους αγάπη.

https://alzheimerathens.gr/kentra-imeras-gia-atoma-me-ania/

https://parallaximag.gr/thessaloniki/kainotomia-sta-dytika-idryetai-eidikos-stathmos-gia-tin-anoia

help-for-caregivers-EL.pdf

Επεξ/σία 31 Αυγούστου 2019 από alipkok

[korakios]

Δυστυχως είναι ασθένεια η οποία χτυπά πολύ περισσότερο το περιβάλλον του ασθενή από ότι τον ίδιο πάσχοντα . Αν υπάρχει οικονομική δυνατότητα και η ασθένεια έχει προχωρήσει στο να μην αναγνωρίζει τα συγγενικά πρόσωπα ,τότε συνιστώ κλινική .

Αν είναι στο σπίτι , ξεχνάμε κάθε αντίλογο με βάση τη λογική και προσπαθούμε να κρατάμε τον ασθενή ήρεμο και χαρούμενο .

Την καλύτερη δουλειά την κάνουν ψυχοφάρμακα και ηρεμιστικά (σε συνδυασμό με όμορφο περιβάλλον και σωστή διατροφή  )

Οτι χειρότερο είναι φωνές (ακόμα και αν ο ασθενής πήγε να μαγειρέψει παπούτσια και άναψε φωτιά στο σαλόνι ) μιας και ενώ η μνήμη του δεν καταγράφει τίποτα , το συναίσθημα παραμένει αρκετές ώρες . Το παράδειγμα είναι ρεαλιστικό και πρέπει ο ασθενής να είναι πάντα υπό παρακολούθηση . 

Σε όλα τα άσχημα στη ζωή ,πάντα υπάρχει και κάτι ωφέλιμο . Στη συγκεκριμένη περίπτωση εγώ έμαθα αρκετά όμορφα πράγματα από τη γιαγιά μου μιας και είχε γυρίσει στην παιδική ηλικία και μου έλεγε ιστοριες !

Καλό κουράγιο 

[mic2mic]

1) Το ότι το άτομο δεν μπορεί να επικοινωνήσει δεν σημαίνει ότι δεν καταλαβαίνει. Ίσως και να μην καταλαβαίνει ακριβώς, αλλά πάντως αισθάνεται. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ατόμων που στο σπίτι δεν αντιδρούσαν, δεν μιλούσαν κτλ, και νόμιζαν όλοι ότι είναι εντελώς φυτά. Αλλά μόλις πήγαν σε κάποιο κέντρο και έφυγαν από το σπίτι τους, πέθαναν πολύ γρήγορα χωρίς να υπάρχει προφανής λόγος. Ναι, δεν καταλαβαίνουν, δεν θυμούνται, αλλά αισθάνονται την προσοχή και την αγάπη.

2) Τα φάρμακα (Ebixa, Aricept και γενόσημα αυτών) δεν επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου, και είναι αστείο ότι πολλοί νευρολόγοι λένε ότι την επιβραδύνουν. Ούτε στις ίδιες τις μονογραφίες των φαρμάκων δεν μιλάνε για επιβράδυνση. Μόνο για βελτίωση της κατάστασης κατά ένα 10-15%, αλλά χωρίς να επηρεάζεται η εξέλιξη της νόσου.

3) Ίσως κάποιες διατροφικές ουσίες και βιταμίνες να μπορούν να βοηθήσουν, αλλά δεν έχει αποδειχθεί τίποτα. Π.χ. πολλοί λένε για την κουρκουμίνη, επειδή επιδημιολογικά έχει βρεθεί ότι σε χώρες όπως η Ινδία που χρησιμοποιείται πολύ κουρκουμάς, η εμφάνιση της νόσου είναι πολύ πιο αραιή. Αλλά α) το ότι ίσως να επηρεάζει την εμφάνιση της νόσου δεν σημαίνει ότι μπορεί και να την καθυστερήσει ή να την αναστρέψει και β) δεν ξέρουμε τίποτα στα σίγουρα επειδή κανείς δεν ασχολείται να κάνει μεγάλες μελέτες για ουσίες που δεν είναι πατενταρισμένες από την φαρμακοβιομηχανία. Εννοείται βέβαια ότι υπάρχουν και άπειρες απατεωνίστικες συμβουλές, βιταμίνες, οδηγίες κτλ

4) Η καλύτερη άσκηση για ασθενείς με Alzheimer είναι ο χορός.

5) Όπως και στα περισσότερα επαγγέλματα, έτσι κι εδώ ισχύει ότι το 95% των νευρολόγων είναι για τα μπάζα. Θα δώσουν βασικά Aricept (ή γενόσημο) και ίσως Ebixa (ή γενόσημο) και θα σου πουν ουσιαστικά την ίδια μισή σελίδα που μπορείς να διαβάσεις για την νόσο σε ιστοσελίδες όπως Webmd ή NHS. Βέβαια δεν παίζει και πολύ ρόλο που οι περισσότεροι νευρολόγοι είναι για τα μπάζα, επειδή και αυτοί που δεν είναι, δεν μπορούν να κάνουν και πολύ διαφορετικά πράγματα. Σε γενικές γραμμές, η επιστήμη έχει μαύρα μεσάνυχτα ακόμα και για την αιτιολογία της νόσου (πόσο μάλλον για την θεραπεία).

6) ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΑΝΤΙΨΥΧΩΣΙΚΑ, τα οποία οι Έλληνες νευρολόγοι συνταγογραφούν σαν καραμέλες σε ασθενείς με Alzheimers. Μπορεί να ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΨΟΥΝ την ασθένεια!  https://www.lep.co.uk/health/alzheimer-s-society-warning-over-using-anti-psychotic-drugs-to-treat-people-living-with-dementia-1-9942937

7) Είναι πλέον πρώτη αιτία θανάτου στην Βρετανία.

 

[LiquidTroll]

Σε μεγσλες δοσεις τσ αντιψυχωτικα κάνουν εγκεφαλικά. Σε μικρες, 25 ή 50 mg ειναι λιγοτερα επιφοβα. Ολα τα φαρμακα εχουν στατιστικα πολλα συμτωματα. Δινουν αντιψυχωτικα στους ανοοικους, για να ηρεμησιυν, να μην παθαίνουν πανικους, να μγν εχουν συμοτωματα ψυχωσης η ακομα κα σχιζιφρενειας, οπου βλεπουν πραγματα που δεν υπαρχιυν

[cpc464]

Εμένα το είχε πάθει η Γιαγιά μου στα 80,ήταν αρχικά απλά πράγματα, έκαιγε το φαγητό κλπ,μετά χειροτέρευε σταδιακά μέχρι που έμεινε τελείως ανήμπορη, αυτό που μου είχε κάνει όμως εντύπωση ήταν ότι καταλάβαινε ποιος είναι δίπλα της και την φροντίζει, το έβλεπες από τα μάτια της, σε εμένα και τα αδέλφια μου έβλεπες αγαλλίαση, σε μία νοσοκόμα που της είχε φερθεί άσχημα έβλεπες οργή, μάλιστα μία φορά προσπάθησε να την χτυπήσει,μετά από πολλά πέρα δώθε σε νοσοκομεία έφυγε ήσυχα στο σπίτι της, δυστυχώς το μόνο που μπορείς να κάνεις για αυτούς τους ανθρώπους είναι να τους φέρεσαι καλά και με υπομονή όσο ζουν , γιατί ακόμα και αν δεν μπορούν να εκφραστούν καταλαβαίνουν τα πάντα.

[chemkyr]

Αν το νομικό πλαίσιο το επέτρεπε, θα θεωρούσατε την ευθανασία μια εναλλακτική?

[cliobaccarra]

1 λεπτό πριν, chemkyr είπε

Αν το νομικό πλαίσιο το επέτρεπε, θα θεωρούσατε την ευθανασία μια εναλλακτική?

Απο την στιγμη που καποιος δεν αποτελει δημοσιο κινδυνο και επισης δεν ειναι σε θεση να παρεις μονος του τετοια αποφαση το θεωρω λαθος.

[predator77]

Προσωπικα εχασα τον πατερα μου απο την ανοια βεβαια ειχε προηγηθει εγκεφαλικο με ημιπληγια που στην πορεια αφου νεκρωσε το κομματι του εγκεφαλου του το γυρισε σε καταθλιψη σε σημειο να μας βλεπει κ να βαζει τα κλαματα,κ παρολο που του ειχα εναν υπολογιστη να παιζει σκακι που παντοτε του αρεσε κ αφου ειχε φτασει σε σημειο να εξυπηρετειτε μερικως δηλ να περπαταει με μαγκουρα κ ναρθηκα(το χερι δεν ξανακουνηθηκε το ποδι ηταν σαν κουτσουρο αλλα τον βασταγε).παρατηρησα στην πορεια οτι επαιζε σκακι λες κ ηταν αρχαριος ενω ηταν πολυ δυνατος αντιπαλος για τον καθενα κ γενικα διαβασμενος ανθρωπος,για να μην γραφω σεντονια το τελος ηταν τετοιο που ουτε ο εχθρος σου δεν το θελεις να το παθει απλα πνιγηκε απο τη λαιμαργια του το παθαινουν αυτο αυτοι οι ανθρωποι γιατι γενικα πεινανε ολη τη μερα γιατι πολυ απλα δεν αισθανονται κορεσμο γιατι πολυ απλα ο εγκεφαλος δεν λειτουργει οπως πρεπει ηταν πολυ δυσκολη η συμβιωση γιατι ηταν γενικως κακος σαν ασθενης κ συνεχεια εκανε τη μια σκανταλια μετα την αλλη ολοι ταλαιπωρηθηκαμε παρα πολυ με μηνες μεσα σε νοσοκομεια-θεραπειες κ βρισκαμε απεναντι αντιδραση κ αρνηση για να γινει καλυτερη η ζωη του οσο μπορουσε για να εξυπηρετειτε στον μεγιστο βαθμο πραγμα που δεν δεχθηκε ποτε του.

Δεν θα πω αν ηταν καλυτερα η χειροτερα αλλα ειχαμε μπει στη σκεψη τι θα γινει αμα κατεπεσει στο κρεββατι πραγμα που συνεβαινε καθημερινα ολο κ περισσοτερο κ φυσικα ηταν κ υπερβαρος πραγμα ακομα δυσκολοτερο για εμας αλλα κ στο να μπει σε καποιο ιδρυμα στην πορεια γιατι στο σπιτι πραγματικα δεν θα μπορουσαμε να το εχουμε.

μπορει καποια πραγματα να ακουγονται σε καποιους βαρια αλλα προσωπικα επειδη το βιωσα κ εχω αρκετα βιωματα απο νοσοκομεια-γιατρους-νοσοκομες-συνοδους-φαρμακα απλα δεν θελω να περναω απ εξω κ οταν ακουω για καποιον που εχει ανοια το μονο που σκεφτομαι ειναι τους συγγενεις που ειναι κοντα του γιατι πραγματικα τρελενεσαι γιατι θελεις δεν θελεις γινεσαι μερος του ταξιδιου αυτου.

αυτα κ σορρυ για σεντονακι

[chemkyr]

Την απόφαση δεν θα την πάρει ο ασθενής, αλλά αυτός που τον συντηρεί.

[cliobaccarra]

18 λεπτά πριν, chemkyr είπε

Την απόφαση δεν θα την πάρει ο ασθενής, αλλά αυτός που τον συντηρεί.

Φαντασου τι party θα ειχε να γινει με τα κληρονομικα, επισης δεν θεωρω σωστο να παιρνει καποιος αλλος μια τετοια αποφαση, οσο και να μας φαινεται δυσκολο εμεις δεν ξερουμε πως νιωθει ο ασθενης

[chemkyr]

2 λεπτά πριν, cliobaccarra είπε

Φαντασου τι party θα ειχε να γινει με τα κληρονομικα, επισης δεν θεωρω σωστο να παιρνει καποιος αλλος μια τετοια αποφαση, οσο και να μας φαινεται δυσκολο εμεις δεν ξερουμε πως νιωθει ο ασθενης

Μπορεί να μην ξέρουμε ακριβώς τι σκέφτεται, αλλά σίγουρα μπορούμε να υποθέσουμε ασφαλώς ότι μάλλον δεν σκέφτεται τίποτε (με όλο τον σεβασμό ). Για τα κληρονομικά δεν σχολιάζω, μιας και είναι δευτερευούσης σημασίας.

[cliobaccarra]

31 λεπτά πριν, chemkyr είπε

Μπορεί να μην ξέρουμε ακριβώς τι σκέφτεται, αλλά σίγουρα μπορούμε να υποθέσουμε ασφαλώς ότι μάλλον δεν σκέφτεται τίποτε (με όλο τον σεβασμό ). Για τα κληρονομικά δεν σχολιάζω, μιας και είναι δευτερευούσης σημασίας.

Απλα δεν γινεται να σκοτωσεις καποιον επειδη "μαλλον" δεν σκεφτεται τιποτα. Καταλαβαινεις οτι θα επρεπε να ισχυει και για αλλες ασθενειες τοτε. Για μενα σωστο κριτηριο θα επρεπε να ειναι αν αποτελει δημοσιο κινδυνο αν και ακομα και εκει υπαρχουν αλλοι μεθοδοι περιορισμου.

[ELMastas]

Καταρχάς καλό κουράγιο και καλή δύναμη σε όσους έχουν αγαπημένα πρόσωπα σε τέτοια κατάσταση,είναι πραγματικά φοβερά ανησυχητικό το τι διαστάσεις έχει πάρει αυτή η Ασθένεια τα τελευταία χρόνια,δεν θα μπώ στό γιατί και πως και στο ποιές θεωρίες υπάρχουν έχει όμως σίγουρα να κάνει σε σημαντικό βαθμό με την τροφή και το περιβάλλον,η κίνηση και εφόσον είναι δυνατόν περπάτημα επίσης είναι ευεργετικό.

Πρίν αρκετά χρόνια,όταν είμουν μικρός θυμάμαι αλλά και η μητέρα μου και άλλα μέλη της οικογένειας που είναι μεγαλύτερα δεν θυμόταν να υπήρχαν στήν οικογένεια η σε γνωστούς τους τέτοια περιστατικά,υπήρχε σε ένα βαθμό η αφηρημάδα που είναι σε φυσιολογικά επίπεδα και η άνοια σε μικρότερα επίπεδα αλλά όχι αυτό που βλέπω και ακούω να συμβαίνει τα τελευταία χρόνια γύρω μου με το Alzheimer.

Βασικό πράγμα που δεν αναφέρει σχεδόν κανείς και παίζει ρόλο σημαντικό στήν λειτουργία του μυαλού είναι η οξυγόνωση/αιμάτωση του και χρειάζεται να τρώει και τροφές που βοηθάνε το μυαλό,όπως κάποια σάκχαρα που είναι "καύσιμο" του μυαλού και συγκεκριμένες βιταμίνες.

Τα φάρμακα γενικά θέλουν προσοχή και να υπάρξει καλός γιατρός,όντος δεν αντιστρέφουν όπως αναφέρθηκε και στήν καλύτερη να επιβραδύνουν,την εξέλιξη της κατάστασης,το πιο σημαντικό για έναν τέτοιο ασθενή πιστεύω πως είναι η υπομονή,η αγάπη των γύρω του καθώς και το περιβάλλον του.Είναι πολύ δύσκολη αυτή η κατάσταση ίσως η δυσκολότερη απο όλες τις ασθένειες,όταν έχει προχωρήσει και όταν δεν γνωρίζει ο άνθρωπος βασικά πράγματα και ξεχνάει αμέσως κάτι παρόλο που του το έχεις εξηγήσει πολλές φορές.

Ο Πατέρας μου είχε και την καρδούλα του και μετά απο κάποιες φορές που είχε σκοντάψει μια φορά έσπασε το πόδι του στόν γοφό,ήταν η χειρότερη περίοδο της ζωής μου τότε όταν πόναγε ήταν στο κρεβάτι και μετά απο λίγο ήθελε να σηκωθεί γιατί δεν θυμόταν και δεν καταλάβαινε πως είχε σπάσει το κόκκαλο και μετά άντε πάλι να πονάει να ξαπλώνει και μετά απο λίγο τα ίδια...

Ο Γιατρός πρότεινε να γίνει επέμβαση παρότι ήταν μεγάλος και θα έπρεπε να γίνει γιατί διαφορετικά δεν ξέρω πως θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί,δυστυχώς παρόλο που πέτυχε δεν τον πρόσεξαν και πολύ οι νοσοκόμοι μετά την επέμβαση και έπαθε καρδιακή προσβολή απο την οποία επιβίωσε όμως απο κει και πέρα δεν είχε πολλές πιθανότητες για ανάρρωση...

Διαβάζοντας κάποια απο τα παραπάνω θυμήθηκα και γω αυτά που περάσαμε και συγκινήθηκα οπότε αναφέρω και γω λίγα πράγματα μιλώντας και γω εκ πείρας όπως καταλαβαίνετε,αφού είχα τον Πατέρα μου με αυτήν την ασθένεια που έγινε αρκετά σοβαρότερη τα τελευταία 2 χρόνια.

Είχαμε το πολύ θετικό οτι ήταν στήν ζωή του γενικά πολύ Καλός άνθρωπος και δεν είχε κακίες και μίσος πρός τους συνανθρώπους του,πρόσεξα πως τα βασικά χαρακτηριστικά του χαρακτήρα του ανθρώπου,μένουν στόν άνθρωπο ακόμη και όταν δεν γνωρίζει που είναι η ποιούς ακριβώς έχει κοντά του και γενικά δεν σκέφτεται σωστά.Κάποιες φορές που συζητάγαμε,θυμόταν πολύ καλά ιστορίες παλιές απο τον στρατό,μετά τον Πόλεμο κλπ και είχα την ευκαιρία,να μάθω πολλά που δεν γνώριζα για εκείνη την εποχή και την ζωή του.

Κάποιες στιγμές σχεδόν ολοι έχουν τάσεις φυγής οι όμως σίγουρα οχι όλοι στόν ίδιο βαθμό,πχ σε μάς το να κλειδώνουμε την πόρτα και να του εξηγούμε με κάποια δικαιολογία το γιατί πχ είναι αργά τώρα,μεσάνυχτα και κλείνει η πόρτα το κλειδί το έχει άλλος κλπ γενικά το γιατί είναι κλειστή ήταν συνήθως μετά απο μερικές φορές ήταν αρκετό προσπαθούσαμε να αποσπάσουμε το μυαλό του απο αυτό και να πάμε σε άλλα πράγματα.

Εχω δει και άλλες περιπτώσεις απο συγγενείς η γενικά και ανθρώπους που βρισκόνταν σε κλινικές,που είναι σαφώς πολύ πιο δύσκολα,ιδιαίτερα όταν ο άνθρωπος είναι όπως είπα πιο πάνω γενικά δύσκολος ως χαρακτήρας.

Καλή δύναμη και καλό κουράγιο ξανά,σε όσους περνάνε τέτοιες καταστάσεις.

 

 

Επεξ/σία 1 Σεπτεμβρίου 2019 από ELMastas