Γιαγιάδες και παππούδες θα πληρώνουν διατροφή για τα εγγόνια

[primeragt]

10 λεπτά πριν, papoys1 είπε

Ο δικαστής φίλε μου για να εκδώσει μία τέτοια απόφαση εξετάζει πρώτα όλα τα δεδομένα μια δικογραφίας. Δεν του έρχεται έτσι από το κεφάλι του και λέει παππού δώσε τόσα για το εγγόνι.

Να σου φέρω ένα παράδειγμα.Προκύπτει από τη δικογραφία ότι ο παππούς έχει ακίνητα περιουσία,μεγάλα έσοδα πολύ πάνω από αυτά που του χρειάζονται για να ζήσει έχει επίσης δύο σπίτια από τα οποία το ένα έχει παραχωρήσει "στον άνεργο"( να μη χρησιμοποιήσω πιο βαριά επίθετα) γιο του ο οποίος δεν έχει εισόδημα και από πάνω τον έχει και σαν φιλοξενούμενο στη δήλωση που κάνει στην εφορία.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο δικαστής που έβγαλε απόφαση σε βάρος του παππού θεωρείς  ότι κακώς το έκανε και ο παππούς δεν έχει καμία ευθύνη στο ότι ο γιος του δεν συμμετέχει στην ανατροφή του παιδιού του;;;;;

Σαφέστατα ναι, ο γιος του είναι ενήλικος και άρα αποτελεί ένα καθόλα νομικά ξεχωριστό πρόσωπο. Τα οποία λάθη του δεν θα έπρεπε να μετατίθενται σε κανένα άλλον. Αν θέλουμε να μεταθέσουν την ευθύνη να την μεταθεσουν ολόκληρη όπως πχ σε πολλές χώρες του εξωτερικού με πλήρη επιμέλεια πλέον. Θα σου φέρω ένα άλλο παράδειγμα εγώ. Κάνει ένα δυστύχημα ο γιος σου και το δικαστήριο μεταφέρει την αποζημίωση σε σένα γιατί αυτός δεν έχει να πληρώσει. Το θεωρείς σωστό; Γιατί νομικά είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα. Η αντίστοιχα καταφεσωνει τράπεζα και μετά κυνηγάν εσενα; Πάλι σωστό ; 

Επεξ/σία 29 Σεπτεμβρίου 2020 από primeragt

[evabb]

Ας γράψω κι εγώ την γνώμη μου (ξέρετε τι λένε για τις γνώμες ε;) ως κάποια που δεν έχει παιδιά. 

Συμφωνώ με αυτό που γράφτηκε κάπου παραπάνω ότι οι δικαστές δεν είναι ηλιθιοι και ότι εξετάζουν την κάθε περίπτωση ξεχωριστά όπως και θα πρέπει να γίνεται. Δεν ξέρουμε την δικογραφία (εγώ τουλάχιστον δεν έχω ιδέα για τις λεπτομέρειες) οπότε δεν μπορούμε να κρίνουμε. Από την άλλη το ότι δημιουργεί δεδικασμένη το θεωρώ χαζό. Αντε επειδή βγάλαμε αυτή την απόφαση μια φορά να βγάζουμε την ίδια σε οποιαδήποτε δίκη μοιάζει λιγουλάκι; Ο ορισμός της τεμπελιάς μου ακούγεται αυτό. Προφανώς για να παρθεί μια τέτοια απόφαση το δικαστήριο έλαβε υπόψιν του την οικονομική κατάσταση όλων των εμπλεκομένων. Προφανώς αν μιλάμε για μια περίπτωση όπου οι παππούδες δεν έχουν μία, κανένας δικαστής δεν θα τους αναγκάσει να πληρώσουν (έτσι ελπίζω τουλάχιστον). Από την άλλη καταλαβαίνω αυτούς που λένε ότι δεν θα άφηναν ποτέ το εγγόνι τους να πεινάσει και μπράβο τους αλλά καταλαβαίνω και αυτούς που δεν θέλουν να πληρώνουν τα σπασμένα των παιδιών τους. Στην πρώτη περίπτωση δεν νομίζω ότι τίθεται θέμα συζήτησης. Στην δεύτερη όμως, υποθέτω ότι υπάρχει η δυνατότητα να γίνει έφεση από την μεριά των παππουδων για να αλλαχθεί η απόφαση του δικαστηρίου. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό παίρνει χρόνο και χρήμα. Αυτό το κομμάτι θα έπρεπε να απλοποιηθεί. Δηλαδή αν δεν θέλουν να πληρώσουν οι παππούδες να έχουν το δικαίωμα να αρνηθούν. Μπορώ εύκολα να φανταστώ μια περίπτωση όπου γονείς και παιδιά είναι μαλωμένοι και ξαφνικά τους σκάει το εγγόνι και ένας δικαστής που τους λέει πληρώνετε. Από την στιγμή που ένας άνθρωπος πατάει τα 18 οι γονείς του δεν θα πρέπει να φέρουν καμία ευθύνη για την ζωή του ούτε και να εμπλέκονται νομικά εκτός κι αν πρόκειται για πολύ ιδιαίτερες περιπτώσεις. (πχ στην περίπτωση θανάτου του γονιού το καταλαβαίνω απόλυτα να περνάει το εγγόνι στην επιμέλεια των παππουδων αλλά και πάλι θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα άρνησης) 

Καλό θα είναι να βγάζουμε το συναίσθημα από τέτοιες αποφάσεις. Μπορεί κάποιος να πλήρωνε με την καρδιά του τα πάντα όλα για το εγγόνι του ή το παιδί του αλλά αυτό δεν ισχύει για όλους. Δεν αγαπάνε όλοι τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους, τους γονείς τους ή τους συγγενείς τους γενικά. Μπορεί να φαίνεται παράδοξο αυτό σε κάποιους αλλά δεν έχει κανένας την υποχρέωση να αγαπάει τον οποιοδήποτε. 

Τώρα επί του πρακτικού για το πως θα ζήσει το εν λόγω παιδάκι. Το κράτος θα πρέπει να δίνει ένα χ πόσο κάθε μήνα για την ανατροφή του όπως γίνεται σε άλλες χώρες, ακόμα και όταν δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα γάμου (και ναι υπάρχουν πολλοί που κάνουν 45 παιδιά για να τσεπώνουν το χρήμα). Στην περίπτωση που οι παππούδες δεν θέλουν ή μπορούν να πληρώσουν, θα πρέπει να αναλάβει το κράτος αφού αποδειχθεί ότι ο γονέας έχει πλήρη αδυναμία να καταβάλλει το πόσο. Όχι μόνο φέρνοντας μερικά δικαιολογητικά αλλά και με επισκέψεις κατ οίκον από τις αρχές. Ο πρώτος υπεύθυνος για έναν ανήλικο θα πρέπει να είναι οι γονείς του κι όχι οποίος έχει λεφτά. 

Το όλο θέμα θέλει ψυχραιμία από όλους τους ενδιαφερόμενους κι όχι αντε να τσουβαλιασουμε όλες τις περιπτώσεις. 

Τέλος σεντονιου. 

[velociraptoras]

46 λεπτά πριν, evabb είπε

 

 

Τώρα επί του πρακτικού για το πως θα ζήσει το εν λόγω παιδάκι. Το κράτος θα πρέπει να δίνει ένα χ πόσο κάθε μήνα για την ανατροφή του όπως γίνεται σε άλλες χώρες, ακόμα και όταν δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα γάμου (και ναι υπάρχουν πολλοί που κάνουν 45 παιδιά για να τσεπώνουν το χρήμα). Στην περίπτωση που οι παππούδες δεν θέλουν ή μπορούν να πληρώσουν, θα πρέπει να αναλάβει το κράτος αφού αποδειχθεί ότι ο γονέας έχει πλήρη αδυναμία να καταβάλλει το πόσο. Όχι μόνο φέρνοντας μερικά δικαιολογητικά αλλά και με επισκέψεις κατ οίκον από τις αρχές. Ο πρώτος υπεύθυνος για έναν ανήλικο θα πρέπει να είναι οι γονείς του κι όχι οποίος έχει λεφτά. 

Το όλο θέμα θέλει ψυχραιμία από όλους τους ενδιαφερόμενους κι όχι αντε να τσουβαλιασουμε όλες τις περιπτώσεις. 

Τέλος σεντονιου. 

το επίδομα παιδιών εχει φτάσει στα ταρταρα. αφού καταργήθηκε από τη μισθοδοσία πλέον πέρασε στα επιδόματα, κι εκεί εχουν μπει ενα σωρό κριτήρια, δε θεωρείται στανταρ όπως σε άλλες χώρες. 

τωρα για το θεμα των παππούδων. μια κατασταση που συναντάμε συχνά στην Ελλάδα είναι το παιδί, ειδικά το αγόρι, αφού ενηλικιωθεί να εργαζεται χωρις ασφάλιση φυσικά,  στην επιχείρηση/κτήματα των γονιων του, να μένει σε σπίτι που είναι στο δικό τους όνομα, να έχει αυτοκινητο στο δικό τους ονομα. για να του τα μεταβιβάσουν όταν γεράσουν ή πεθάνουν. Συνήθως αφού παντρευτει μενουν όλοι μαζί ως φιλοξενούμενοι των γονέων, χωνουν και τη νυφη/γαμπρο στη δουλεια τους ωστε να μην είναι οικονομικά ανεξάρτητος/η,  οι γονείς επεμβαίνουν σε όλα στην οικογένεια του παιδιου και ο/η συζυγος γανακτεί και ζητάει διαζύγιο ενω το παιδί τους πετάει χαρταετό. ετσι φαίνεται ανεργος/η, και δεν δίνει τίποτα. Σε αυτη την περίπτωση που ενω στην ουσία έχει αλλά φαίνεται οτι δεν έχει δεν πρέπει η δικαιοσύνη να διασφαλίζει την κάλυψη των αναγκών των παιδιών?

[papoys1]

Παιδιά δε μιλάμε για δεδικασμένο εδώ όπως π.χ. σαν την άλλη περίπτωση που κάποια απαλλάχθηκε από την καταβολή αποζημίωσης στο Δημόσιο επειδή είχε καταθέσει πλαστό τίτλο σπουδών και έτσι τους πήρε όλους η μπάλα.

Σε αστικής φύσεως θέματα σαν τη διατροφή ο κάθε δικαστής μόλις τελειώσει η δίκη ζητάει από τις δύο πλευρές να καταθέσουν έγγραφα εντός 3ημέρου π.χ. και μετά βγάζει απόφαση. Εάν από τα έγγραφα προκύπτει ότι ο παππούς παίρνει μία συνταξούλα έχει ένα διαμερισματάκι το οποίο είχε πάρει με δάνειο και το οποίο με το ζόρι πληρώνει σαφώς και δεν θα επιδικάσει καμία αποζημίωση στον παππού.

Σε αυτές τις περιπτώσεις η κάθε περίπτωση εξετάζεται ξεχωριστά και δεδικασμένο μπορείς να πεις ότι έχουμε όταν από το φάκελλο της δικογραφίας προκύπτουν ίδια στοιχεία.

[Βασίλης_29]

3 ώρες πριν, papoys1 είπε

Ο δικαστής φίλε μου για να εκδώσει μία τέτοια απόφαση εξετάζει πρώτα όλα τα δεδομένα μια δικογραφίας. Δεν του έρχεται έτσι από το κεφάλι του και λέει παππού δώσε τόσα για το εγγόνι.

Να σου φέρω ένα παράδειγμα.Προκύπτει από τη δικογραφία ότι ο παππούς έχει ακίνητα περιουσία,μεγάλα έσοδα πολύ πάνω από αυτά που του χρειάζονται για να ζήσει έχει επίσης δύο σπίτια από τα οποία το ένα έχει παραχωρήσει "στον άνεργο"( να μη χρησιμοποιήσω πιο βαριά επίθετα) γιο του ο οποίος δεν έχει εισόδημα και από πάνω τον έχει και σαν φιλοξενούμενο στη δήλωση που κάνει στην εφορία.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο δικαστής που έβγαλε απόφαση σε βάρος του παππού θεωρείς  ότι κακώς το έκανε και ο παππούς δεν έχει καμία ευθύνη στο ότι ο γιος του δεν συμμετέχει στην ανατροφή του παιδιού του;;;;;

Συνεχίζεις και κρίνεις με βάση μια δική σου μεμονωμενη περίπτωση (ο παππούς εγραψε το διαμέρισμα στον αεργο γιο και αυτός δεν πλήρωνε για το παιδί και μπλα μπλα), δεν είναι όλες οι περιοπτωσεις έτσι. Άλλο πράγμα να πληρώνεις και να παρέχεις κάτι προς το εγγόνι ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ, και άλλο να σε υποχρεώνει το δικαστήριο με την πληρωμή σταθερού ποσού ανά μήνα μέχρι τα 18, το οποίο αν δεν τηρηθεί κιολας δίνει το δικαίωμα στον άλλον να κινηθεί νομικα και να κατασχει χρήματα ή περιουσιακά στοιχεία. Το ότι εσύ μπορείς να δώσεις και ότι εσύ αγαπάς το εγγόνι δεν σημαίνει ότι το κάνουν και όλοι, και συμφωνώ με αυτό που είπε η evabb, δεν είσαι υποχρεωμένος να αγαπάς κάποιον, αγάπη και ενδιαφέρον με το ζόρι δεν υπάρχει, ακομα και να υποχρεωθείς να το κάνεις είναι απλα ντεμεκ αγάπη. 

Για το αν ο δικαστής κρίνει και υπολογίζει δίκαια το τι μπορεί και τι δεν μπορεί να δώσει κάποιος έχω πολλές επιφυλαξεις, να ξεκινήσω πρώτα από το γεγονός ότι παρά πολλοί εδώ και χρόνια πληρώνουμε εφορία βάση τεκμαρτων και ανυπαρκτων εισοδημάτων από τα ακίνητα, να ξεκινήσω από το ότι το ίδιο το κράτος δεν λαμβάνει υπόψη πληρωμές φορων και υποχρεώσεων προς το κράτος για το εισόδημα που καταναλώνουμε, αν αυτα δεν ήταν άδικα έπρεπε να τα βγάλουν αντισυντσγματικα οι δικαστές. Επίσης οι ανάγκες κάποιου ατόμου δεν υπολογίζονται και δεν αποτυπώνονται μόνο με τα τακτικά έσοδα και έξοδα, πολλά μπορεί να συμβούν σε κάποιον και να μην τα λάβει υπόψη ένα δικαστήριο όπως έκτακτα έξοδα για τον ηλικιωμένο, χειρουργεία που μπορεί να τα κάνει ιδιωτικως και άλλα χρόνια προβλήματα υγείας, γιατί στο δημόσιο δεν... έξοδα επισκευής ζημιών σε ακίνητο και άλλα. Αν προκύψει κάτι τέτοιο και ο ηλικιωμένος πιέζεται η δεν μπορεί να πληρώσει τότε μαντεψτε, πρέπει να γίνει νέο δικαστήριο για επανυπολογισμο της διατροφής. 

Κι όχι δεν ψάχνουμε να υπερασπιστουμε παππούδες και γιαγιάδες ειδικά εγώ που δεν πρόκειται ποτέ να γίνω ούτε πατέρας, λέμε κάποια πράγματα με βάση την λογικη, από που κι ως πού ένας τρίτος υποχρεωνεται και εξαναγκάζεται να πληρώνει για συγγενή δεύτερου βαθμού. Τα παιδιά που έχουν τέτοια προβλήματα κανονικά έπρεπε να επιδοτεί το κράτος και όχι να αναγκάζει παππούδες γιαγιάδες και ακόμα χειρότερα προπαπουδες, το έλλειμμα που έχει κράτος στην πρόνοια που αφορά τα παιδιά το μετακυλιζει στους πολίτες επειδή δεν μπορει να ανταπεξέλθει το ίδιο. 

 

 

[ELMastas]

Σε λίγο θα βγάζουν απο τους τάφους τους συνχωρεμένους παππούδες και γιαγιάδες για να πληρώνουν.... 😔

 

 

 

Επεξ/σία 29 Σεπτεμβρίου 2020 από ELMastas

[SB_1957]

Το θέμα της μεταβίβασης ευθύνης ή/και αποζημίωσης στους συγγενείς δυστυχώς υπάρχει και για άλλα θέματα και όχι μόνο για διατροφή.

Είχαμε περίπτωση τροχαίου όπου ανέλαβε την ευθύνη ο ένας, ο οποίος πέθανε, και ο άλλος έμεινε ανάπηρος. Και οι δύο ήταν στην ίδια ασφαλιστική εταιρεία.

Ο ανάπηρος θεωρούσε ότι δεν αποζημιώθηκε αρκετά και έκανε ασφαλιστικά μέτρα και στην ασφαλιστική και στο ΙΚΑ, δεν ξέρω βάσει ποιας νομοθεσίας.

Το ΙΚΑ έστειλε κοινοποίηση στη γυναίκα και τα παιδιά του θανόντα ζητώντας να πληρώσουν τα έξοδα νοσηλείας και δεν ξέρω τί άλλο.

Η ασφαλιστική τους είιπε μην ανησυχείτε, στο δικαστήριο θα πάμε εμείς, εσείς δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτε. Δεν ξέρω πού κατέληξε και αν κατέληξε κάπου αυτή η ιστορία.

[Βασίλης_29]

4 ώρες πριν, SB_1957 είπε

Το θέμα της μεταβίβασης ευθύνης ή/και αποζημίωσης στους συγγενείς δυστυχώς υπάρχει και για άλλα θέματα και όχι μόνο για διατροφή.

Είχαμε περίπτωση τροχαίου όπου ανέλαβε την ευθύνη ο ένας, ο οποίος πέθανε, και ο άλλος έμεινε ανάπηρος. Και οι δύο ήταν στην ίδια ασφαλιστική εταιρεία.

Ο ανάπηρος θεωρούσε ότι δεν αποζημιώθηκε αρκετά και έκανε ασφαλιστικά μέτρα και στην ασφαλιστική και στο ΙΚΑ, δεν ξέρω βάσει ποιας νομοθεσίας.

Το ΙΚΑ έστειλε κοινοποίηση στη γυναίκα και τα παιδιά του θανόντα ζητώντας να πληρώσουν τα έξοδα νοσηλείας και δεν ξέρω τί άλλο.

Η ασφαλιστική τους είιπε μην ανησυχείτε, στο δικαστήριο θα πάμε εμείς, εσείς δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτε. Δεν ξέρω πού κατέληξε και αν κατέληξε κάπου αυτή η ιστορία.

Πω πω φίλε τραγικά πράγματα, νομοθεσίες δικαστήρια δικηγόροι και άστα να πάνε. Πραγματικά μην μας τυχουν τέτοια προβλήματα ποτέ. 

Επεξ/σία 29 Σεπτεμβρίου 2020 από Βασίλης_29

[primeragt]

37 λεπτά πριν, SB_1957 είπε

Το θέμα της μεταβίβασης ευθύνης ή/και αποζημίωσης στους συγγενείς δυστυχώς υπάρχει και για άλλα θέματα και όχι μόνο για διατροφή.

Είχαμε περίπτωση τροχαίου όπου ανέλαβε την ευθύνη ο ένας, ο οποίος πέθανε, και ο άλλος έμεινε ανάπηρος. Και οι δύο ήταν στην ίδια ασφαλιστική εταιρεία.

Ο ανάπηρος θεωρούσε ότι δεν αποζημιώθηκε αρκετά και έκανε ασφαλιστικά μέτρα και στην ασφαλιστική και στο ΙΚΑ, δεν ξέρω βάσει ποιας νομοθεσίας.

Το ΙΚΑ έστειλε κοινοποίηση στη γυναίκα και τα παιδιά του θανόντα ζητώντας να πληρώσουν τα έξοδα νοσηλείας και δεν ξέρω τί άλλο.

Η ασφαλιστική τους είιπε μην ανησυχείτε, στο δικαστήριο θα πάμε εμείς, εσείς δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτε. Δεν ξέρω πού κατέληξε και αν κατέληξε κάπου αυτή η ιστορία.

Στη γυναίκα του έστειλε που ειδικά αν κάνανε κοινή φορολογική δήλωση αποτελούσαν και κοινό φορολογικό πρόσωπο. Τα παιδιά από την αλλη θα έχουν θέμα εφόσον κάνουν αποδοχή κληρονομιάς που θα πάρουν και το βάρος των χρεών μαζί με ότι άλλο. Σκέψου τώρα να το έστελναν στους γονείς γιατί η γυναίκα του δεν είχε. 

[SB_1957]

2 ώρες πριν, primeragt είπε

Στη γυναίκα του έστειλε που ειδικά αν κάνανε κοινή φορολογική δήλωση αποτελούσαν και κοινό φορολογικό πρόσωπο. Τα παιδιά από την αλλη θα έχουν θέμα εφόσον κάνουν αποδοχή κληρονομιάς που θα πάρουν και το βάρος των χρεών μαζί με ότι άλλο. Σκέψου τώρα να το έστελναν στους γονείς γιατί η γυναίκα του δεν είχε. 

Έστελναν κοινοποίηση ξεχωριστά στη γυναίκα και στο κάθε παιδί! Είχαν ρωτήσει την ασφαλιστική γιατί τους έρχονται κοινοποιήσεις να εμφανιστούν στο δικαστήριο και η ασφαλιστική δεν τους εξήγησε γιατί συμβαίνει αυτό, απλά ότι δεν χρειάζεται να πάνε!

Ίσως κάποιος που δουλεύει σε ασφαλιστική και γνωρίζει θα μπορούσε να μας λύσει την απορία!

Επεξ/σία 29 Σεπτεμβρίου 2020 από SB_1957

[primeragt]

4 ώρες πριν, SB_1957 είπε

Έστελναν κοινοποίηση ξεχωριστά στη γυναίκα και στο κάθε παιδί! Είχαν ρωτήσει την ασφαλιστική γιατί τους έρχονται κοινοποιήσεις να εμφανιστούν στο δικαστήριο και η ασφαλιστική δεν τους εξήγησε γιατί συμβαίνει αυτό, απλά ότι δεν χρειάζεται να πάνε!

Ίσως κάποιος που δουλεύει σε ασφαλιστική και γνωρίζει θα μπορούσε να μας λύσει την απορία!

Από τη γυναίκα του ίσως έχουν αξίωση να ζητήσουν από τα παιδιά της ούτε μία στο εκατομμύριο να πάρουν κάτι.

[evabb]

21 ώρες πριν, velociraptoras είπε

το επίδομα παιδιών εχει φτάσει στα ταρταρα. αφού καταργήθηκε από τη μισθοδοσία πλέον πέρασε στα επιδόματα, κι εκεί εχουν μπει ενα σωρό κριτήρια, δε θεωρείται στανταρ όπως σε άλλες χώρες. 

τωρα για το θεμα των παππούδων. μια κατασταση που συναντάμε συχνά στην Ελλάδα είναι το παιδί, ειδικά το αγόρι, αφού ενηλικιωθεί να εργαζεται χωρις ασφάλιση φυσικά,  στην επιχείρηση/κτήματα των γονιων του, να μένει σε σπίτι που είναι στο δικό τους όνομα, να έχει αυτοκινητο στο δικό τους ονομα. για να του τα μεταβιβάσουν όταν γεράσουν ή πεθάνουν. Συνήθως αφού παντρευτει μενουν όλοι μαζί ως φιλοξενούμενοι των γονέων, χωνουν και τη νυφη/γαμπρο στη δουλεια τους ωστε να μην είναι οικονομικά ανεξάρτητος/η,  οι γονείς επεμβαίνουν σε όλα στην οικογένεια του παιδιου και ο/η συζυγος γανακτεί και ζητάει διαζύγιο ενω το παιδί τους πετάει χαρταετό. ετσι φαίνεται ανεργος/η, και δεν δίνει τίποτα. Σε αυτη την περίπτωση που ενω στην ουσία έχει αλλά φαίνεται οτι δεν έχει δεν πρέπει η δικαιοσύνη να διασφαλίζει την κάλυψη των αναγκών των παιδιών?

Σε αυτή την περίπτωση οι παππούδες ζουν τους πάντες και μάλλον θέλουν και το κάνουν οπότε μάλλον δεν θα έχουν πρόβλημα να αναλάβουν και το εγγόνι. Αν δεν θελαν να πληρώνουν θα είχαν δώσει μια κλωτσιά στον γιόκα τους να φύγει από το σπίτι και να βρει κουτσά στραβά μια δουλειά όταν έπρεπε. Η περίπτωση που περιγράφεις είναι εξ ολοκλήρου δημιουργιμενη από τους γονείς (και κυρίως την μάνα υποψιάζομαι) με την υπερπροστατευτικότητά τους.

[Bitbit]

Εντάξει τώρα εμείς μιλάμε γενικά χωρίς να ξέρουμε τις λεπτομέρειες της συγκεκριμένης περίπτωσης.

Γενικά μιλώντας λοιπόν, από πότε ενήλικοι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι και υπόλογοι για πράξεις άλλων ενηλίκων χωρίς τη συγκατάθεση τους; Είναι τέρμα παράλογο. Με αυτή τη λογική να το επεκτείνουμε και σε άλλες καταστάσεις. Και σε καθέναν να του χρεώνουμε λάθη και ευθύνες συγγενών.

Μόνο σε μια περίπτωση θα συμφωνούσα. Αν υπήρχε δόλος. Περίπτωση που είχα ακούσει την είχε κάνει ένας γνωστός πριν χρόνια.

Τι είχε κάνει αυτός. Σε παρόμοια περίπτωση και για να γλιτώσει το "άρμεγμα" είχε γράψει την περιουσία του στον αδελφό του κι έτσι φαίνοταν ότι δεν έχει μια και έμενε στο "σπίτι του" το οποίο ήταν στο όνομα του αδελφού του. Η υπόθεση πήγε στα δικαστήρια αλλά δε ξέρω τι έγινε.

Έτσι λοιπόν αν ο γονέας το διάστημα πριν κάνει καμιά περίεργη μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων στους γονείς του και φαίνεται ότι δεν έχει μια, εκεί ναι. Να επέμβει ο νόμος. Σε κάθε άλλη περίπτωση είναι απαράδεκτο. 

Το επόμενο στάδιο ποιο θα είναι; να ζητάνε από άλλους συγγενείς;

έχω μια ξαδέλφη που χώρισε, με την οποία δε μιλάμε κιόλας. Έχε γούστο να μου έρθει κανένα χαρτί να πληρώνω εγώ διατροφή. Μήπως να αρχίσω να φοβάμαι;

 

[Βασίλης_29]

12 ώρες πριν, Bitbit είπε

Εντάξει τώρα εμείς μιλάμε γενικά χωρίς να ξέρουμε τις λεπτομέρειες της συγκεκριμένης περίπτωσης.

Γενικά μιλώντας λοιπόν, από πότε ενήλικοι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι και υπόλογοι για πράξεις άλλων ενηλίκων χωρίς τη συγκατάθεση τους; Είναι τέρμα παράλογο. Με αυτή τη λογική να το επεκτείνουμε και σε άλλες καταστάσεις. Και σε καθέναν να του χρεώνουμε λάθη και ευθύνες συγγενών.

Μόνο σε μια περίπτωση θα συμφωνούσα. Αν υπήρχε δόλος. Περίπτωση που είχα ακούσει την είχε κάνει ένας γνωστός πριν χρόνια.

Τι είχε κάνει αυτός. Σε παρόμοια περίπτωση και για να γλιτώσει το "άρμεγμα" είχε γράψει την περιουσία του στον αδελφό του κι έτσι φαίνοταν ότι δεν έχει μια και έμενε στο "σπίτι του" το οποίο ήταν στο όνομα του αδελφού του. Η υπόθεση πήγε στα δικαστήρια αλλά δε ξέρω τι έγινε.

Έτσι λοιπόν αν ο γονέας το διάστημα πριν κάνει καμιά περίεργη μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων στους γονείς του και φαίνεται ότι δεν έχει μια, εκεί ναι. Να επέμβει ο νόμος. Σε κάθε άλλη περίπτωση είναι απαράδεκτο. 

Το επόμενο στάδιο ποιο θα είναι; να ζητάνε από άλλους συγγενείς;

έχω μια ξαδέλφη που χώρισε, με την οποία δε μιλάμε κιόλας. Έχε γούστο να μου έρθει κανένα χαρτί να πληρώνω εγώ διατροφή. Μήπως να αρχίσω να φοβάμαι;

Η ξαδέλφη νομίζω είναι συγγενής τρίτου βαθμού, όχι βάζω στοίχημα ότι θέλεις πως δεν πρόκειται να αποτανθουν σε συγγενή τρίτου βαθμού για τίποτα σχετικό. Περίπτωση που υπάρχει και μπορεί να γίνει είναι αν έχεις πατέρα η μητέρα που χώρισε και απέκτησε από άλλον/άλλη σύζυγο δεύτερο παιδί και στην συνέχεια ο πατέρας και η μητερα είτε πεθάνουν είτε κριθούν ακατάλληλοι για το μεγάλωμα του παιδιού, η πρόνοια θα αποτανθει σε ετεροθαλή αδέρφια εφόσον είναι ενήλικα και έχουν ένα εισόδημα για να δουν αν μπορούν να μεγαλώσουν το παιδί προκειμένου να μην μπει σε ιδρυμα. 

Επεξ/σία 30 Σεπτεμβρίου 2020 από Βασίλης_29

[giorgoskouro]

Στις 29/9/2020 στις 3:26 ΜΜ, SB_1957 είπε

Το θέμα της μεταβίβασης ευθύνης ή/και αποζημίωσης στους συγγενείς δυστυχώς υπάρχει και για άλλα θέματα και όχι μόνο για διατροφή.

Είχαμε περίπτωση τροχαίου όπου ανέλαβε την ευθύνη ο ένας, ο οποίος πέθανε, και ο άλλος έμεινε ανάπηρος. Και οι δύο ήταν στην ίδια ασφαλιστική εταιρεία.

Ο ανάπηρος θεωρούσε ότι δεν αποζημιώθηκε αρκετά και έκανε ασφαλιστικά μέτρα και στην ασφαλιστική και στο ΙΚΑ, δεν ξέρω βάσει ποιας νομοθεσίας.

Το ΙΚΑ έστειλε κοινοποίηση στη γυναίκα και τα παιδιά του θανόντα ζητώντας να πληρώσουν τα έξοδα νοσηλείας και δεν ξέρω τί άλλο.

Η ασφαλιστική τους είιπε μην ανησυχείτε, στο δικαστήριο θα πάμε εμείς, εσείς δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτε. Δεν ξέρω πού κατέληξε και αν κατέληξε κάπου αυτή η ιστορία.

Αυτό με τα τροχαία ισχύει, αν και είναι διαφορετικές περιπτώσεις το να αφήσεις άτομα ανάπηρα η νεκρά και οικογένειες που περνάνε τέτοιο δράμα. Το πιο χαρακτηριστικό από την μεταβίβαση ευθύνης σε τροχαίο ήταν το γνωστό με τον Βακακη και την Πόρσε.