Προτάσεις βιβλίων

[fanpan]

karmen τα 5 παρακάτω τα έχω βρεί . το έκτο δεν μπορώ να καταλάβω ποιο είναι.

 

Το Έπος της Γαιοθάλασσας

 

* Ο μάγος του αρχιπελάγους - A Wizard of Earthsea (1968)

* Οι τάφοι του Ατουάν - The Tombs of Atuan (1971)

* Η πιο μακρινή ακτή - The Farthest Shore (1972, κέρδισε το βραβείο National Book Award)

* Τεχανού - Tehanu: The Last Book of Earthsea (1990, κέρδισε το βραβείο Nebula)

* Ο άλλος άνεμος - The Other Wind (2001)

[karmen1983]

Αν δεν κάνω λάθος "ο άλλος άνεμος" είναι το 6ο βιβλίο όπως σου είπα και πιο πάνω (edit: άσχετα αν δε το θυμόμουν καλά και έγραψα "ο άνεμος" )

 

 

Α ναι ορίστε http://www.pulp.gr/Books/Genres/Fantasy/%CE%9F-%CE%91%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%91%CE%BD%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82.aspx?replyto=0

 

To 5 σου λείπει και πρέπει να είναι το "Ιστορίες από τη γαιοθάλασσα"

[fanpan]

Άψογη karmen αυτό είναι που μου έλειπε.

Τα είχα μπερδέψει. Ευχαριστώ

[Kostas_xolargos]

εχετε να μου προτεινετε κανα βιβλιο στυλ νταν μπραουν?

[kaban22]

To «Οκτώ» της Katherine Neville.Συναρπαστικό, με αρκετά καλη πλοκή.

[medgio01]

To «Οκτώ» της Katherine Neville.Συναρπαστικό, με αρκετά καλη πλοκή.

 

Ωστόσο μπορεί να γίνει αρκετά κουραστικό σε κάποια σημεία.Πέραν αυτού όμως, η πλοκή του είναι πραγματικά πολύ καλή.

[Sellers]

Ωστόσο μπορεί να γίνει αρκετά κουραστικό σε κάποια σημεία.Πέραν αυτού όμως, η πλοκή του είναι πραγματικά πολύ καλή.

 

Σε πάρα πολλά σημεία όμως. Συμαζευόταν άνετα το βιβλίο. Ήθελε 200 σελίδες λιγότερες. Ίσα ισα τις βλακείες.

[medgio01]

Πάντως όσων αφορά τα "τύπου Dan Brown",νομίζω παρόμοιο είναι και "Ο τελευταίος Ναϊτης".

Δεν το έχω διαβάσει αλλά έχω ακούσει και διαβάσει ότι είναι πολύ καλό.Προσωπικά το έχω στα υπόψιν,αλλά ας σχολιάσει και κάποιος που ξέρει καλύτερα

[RottenLungs]

Παιδιά εγω διαβάζω τώρα το "Ο καπετάν Μιχάλης" του Νίκου Καζαντζάκη... Μιλάμε πολυ καλό βιβλίο, ωραία πλοκή και πολυ όμορφο γράψιμο. Αλλα πάνω απ'όλα μεγάλη πηγή μάθησης ιστορίας.

 

Εγω που είμαι κι ο ίδιος κρητικός στην καταγωγή, βλέπω πράγματα, που έχω δεί πολλάκις με τα μάτια μου, απο εντελώς άλλη οπτική γωνία και αυτό είναι απίστευτα γοητευτικό (όπως για παράδειγμα το κάστρο στο λιμάνι). Δεν το έχω τελειώσει ακόμα γιατι διαβάζω παράλληλα άλλα τρία σε συνδιασμό με εξεταστική και ταινίες. Μόλις το τελειώσω θα γράψω αναλυτικότερα την γνώμη.

[kostas1966]

Πάντως όσων αφορά τα "τύπου Dan Brown",νομίζω παρόμοιο είναι και "Ο τελευταίος Ναϊτης".

Δεν το έχω διαβάσει αλλά έχω ακούσει και διαβάσει ότι είναι πολύ καλό.Προσωπικά το έχω στα υπόψιν,αλλά ας σχολιάσει και κάποιος που ξέρει καλύτερα

 

 

Πολλοί εμπλεκόμενοι που κινούνται ανεξάρτητα.

Ταυτόχρονη δράση σε πολλαπλά πεδία.

Πολύ κατανοητή γραφή,ελάχιστες περιγραφές,διαρκής εστίαση στην ουσία.

Όσο ξεκάθαρο στα νοήματα τόσο θολό στα πρόσωπα αφού δεν υπάρχει ήρωας.

Αρχικές εκτιμήσεις για πρόσωπα που υπερτερούν,γρήγορα ανατρέπονται.

Εκκίνηση γρήγορη & σοκαριστική,ρεπρίζ τουρμπίνας!

Το ακριβώς αντίθετο των βιβλίων-κοιλιά που βουλιάζουν και ψάχνουν... ναυαγοσώστη,ο φρενήρης ρυθμός του θηλιά για τον αναγνώστη.

 

 

 

...μπορεί να έβρισκε τυχαία κάποια από τις πολλές καταπακτές διαφυγής σ'αυτό τον μπερδεμένο λαβύρινθο.Δεν μπορούσε να επιτρέψει να συμβεί αυτό.

 

...Ηταν μια στιγμή που θυμόταν πάντα με απόλαυση:να παρακολουθεί τον * να βιώνει εσωτερική σύγκρουση και να μένει άφωνος...

 

...μέχρι τώρα απλως αντιδρούσαν στα γεγονότα,δεν τα προκαλούσαν...

 

Ο * ένιωσε ένα αργό,αυξανόμενο κύμα βαθιάς κούρασης να ρέει μέσα στο κεφάλι του και να κατεβαίνει στο σώμα του και μαζί του ήρθε η ανακούφιση ότι η δοκιμασία,ο πόνος είχαν τελειώσει.Έπειτα έκανε μια τρομακτική συνειδητοποίηση:ότι ο ύπνος στον οποίο έπεφτε ανίσχυρος ήταν αυτός από τον οποίο δε θα ξυπνούσε ποτέ.

Απελπισμένος τώρα,πάσχισε να κινηθεί αλλά δεν μπορούσε και έπειτα από μια στιγμή ένιωσε σαν να μην ήθελε να κινηθεί.Χαλάρωσε.Όπου και να πήγαινε,σίγουρα θα ήταν ένα καλύτερο μέρος από τον υπόνομο όπου είχε περάσει ολόκληρη την μίζερη ζωή του.

 

 

 

Έτσι πρέπει να γράφονται τα βιβλία,όπως Ο τελευταίος Να¨ί¨της.

 

 

 

Ένα αριστούργημα υψηλής τεχνικής.

Ο μαέστρος R.KHOURY μπήκε στο στόχαστρό μου.

Βλέπω μονάχα άλλα δυο του βιβλία στα Ελληνικά οπότε θεωρώ πως η πνευματική του θρόμβωση/σηψαιμία απέχει πολύ ακόμα.

 

ΥΓ. Ουδεμία σχέση με την ταινία σαχλαμάρα που πρωταγωνιστεί η Μίρα Σορβίνο. Η ψευτοσουπεργούμαν Τες που υποδύεται δεν έχει τίποτα κοινό με τον χαρακτήρα της Τες του βιβλίου.

[Kasrith]

Μου δόθηκε ευκαιρία λόγο σχολής να διαβάσω το Dracula του Bram Stoker (1897). Πολύ καλή δουλειά και ενδιαφέρων τρόπος γραφής. Σε βάζει σε ένα σκοτεινό κλίμα της εποχής και πραγματικά είναι page turner. Δεν μπορούσα να το βάλω κάτω. Ευτυχώς που μου άρεσε τόσο πολύ, γιατι έπρεπε να το διαβάσουμε σε μια εβδομάδα μέσα.

[RottenLungs]

E καλα 250 σελίδες είναι... Με χαλαρό βραδινό διάβασμα βγαίνουν γύρω στις 70 την φορά.

 

Για πές κάτι παραπάνω για το βιβλίο. Είναι αρκετά περιγραφικός (εμένα μ'αρέσει να μ,ου περιγράφει τα πάντα, απο τα σοκάκια μέχρι τον τύπο της κουρτίνας στο δωμάτιο του Δράκουλα);;;; Μην μου πέις οτι είναι παιδικό; Γενικά πές ότι σου έρχεται, αφου το έχεις και φρέσκο.

[RottenLungs]

Edit:

 

Πως γίνεται στις Εκδόσεις Στοχαστής να είναι 409 σελίδες και Εκδόσεις Λυχνάρι 250;;;;; Τι σκατά το ένα είναι pocket size ;;;;;

[Σούπαφλαϊ Τζίμμι Σνούκα]

εγώ έχω την έκδοση του Στοχαστή:

 

Η μετάφραση της Ανέττας Καπόν είναι πολύ καλή. Είναι όντως αρκετά περιγραφικός φίλε, σε βάζει στο κλίμα αργά και σταθερά, ώσπου βρίσκεσαι στην πυκνή ατμόσφαιρα της εποχής και των βαμπίρ...Φτάνει μόνο να σου πω πως δεν γίνεται αφήγηση της ιστορίας αλλά «παράθεση της αλληλογραφίας» των πρωταγωνιστών.

 

από την άλλη έκδοση (Λυχνάρι) πρέπει να λείπουν κάποια πράματα, να έχει συντομεύσεις.

 

Προτείνεται ανεπιφύλακτα, κυρίως τώρα, για τις χειμωνιάτικες νύχτες...

 

Εγώ ξεκινήσα να το διαβάζω μετά απ' το απογοητευτικό Φράνκενσαϊν (το οποίο άφησα και στη μέση) και ήμουν καχύποπτος αλλά τελικά αποδείχθηκε φανταστικό!

[Snoob]

Δεν τις ξέρω τις εκδόσεις αυτές (μόνο στα Αγγλικά το έχω διαβάσει, πριν από 15+ χρόνια, άρα σελίδες δε θυμάμαι ούτε για αστείο) αλλά δεν είναι παράξενο να υπάρχουν διαφορές στον αριθμό των σελίδων. Έχει να κάνει με μέγεθος σελίδας, μέγεθος γραμματοσειράς, περιθώρια.

 

Επίσης, η έκδοση του Στοχαστή περιλαμβάνει βιβλιογραφία και επίλογο, άρα αυτόματα αυξάνονται οι σελίδες.

 

Η έκδοση της DeAgostini Hellas (2006, εκτός κυκλοφορίας) έφτανε στις 591 σελίδες. Η έκδοση του Λιβάνη (1992) ήταν 471 σελίδες. Πάλι έχει να κάνει με μέγεθος σελίδας και γραμματοσειρά (κυρίως).