Προτάσεις βιβλίων

[kostas_dr]

Προτιμώ μια αφήγηση 3ου προσώπου. Δεν μου αρέσει να διαβάζω συνέχεια: εγώ είδα, εγώ μίλησα, εγώ έκανα κλπ. Για εμένα είναι ενοχλητικό.

[status]

http://www.openbook.gr/

 

Ρίξτε ένα μάτι.

[antiepilogou]

Το 13ο τεύχος του λογοτεχνικού περιοδικού αντί × λόγου είναι γεγονός. Διηγήματα, ποίηση, άρθρα και λογοτεχνικές προτάσεις από επαγγελματίες λογοτέχνες και από νέους ταλαντούχους συνθέτουν ένα τεύχος με ποικιλομορφία, αλλά με βασικό άξονα την αγάπη για τη συγγραφή και την ανάγνωση.

 

Στο 13ο τεύχος συμμετέχουν οι: Γιάννης Καλπούζος, Γιάννης Φιλιππίδης, Στέργια Κάββάλου, Δημήτρης Κρανιώτης, Βασιλική Νευροκοπλή, Ζηνοβία Μαρνέζη, Ευάγγελος Ευθυμίου, Δέσποινα Χατζή, Αγιάτη Μπενάρδου, Αμαλία Νινιράκη, Κυριάκος Χαλκόπουλος, Ευρυδίκη Αμανατίδου, Ιωάννα Σαμαρά, Δημήτρης Α. Δημητριάδης, Έλένος Χαβάτζας, Θάνος Πάσχος, Νικόλαος Φωτιάδης, Κατερίνα Αξούγκα, Γιάννης Πλιώτας, Μιχάλης Καλαμαράς, Θοδωρής Τσαφής, Ελένη Μπάρκα, Αγγελική Σχοινά, Παναγιώτης Φερεντίνος, Σπύρος Βουτσινάς, Τζόρτζια Νάστα, Μυρτώ Πάντη.

 

 

Περίληψη 13ου τεύχους:

 

Η Άνοιξη…

 

Με τον ερχομό της ξαναγεννιέται η ζωή που πεθαίνει το χειμώνα, η φύση ερωτεύεται και οργιάζει. Ανοίγουν τα παράθυρα, το καθαρό αναζωογονητικό αεράκι εισβάλλει, για να παρασύρει μαζί του τη μυρωδιά της κλεισούρας και της χειμωνιάς. Στις αυλές στήνονται τα τραπεζάκια και οι πολυθρόνες για να υποδεχτούν τα σώματα τα κουρασμένα και μουδιασμένα από το χειμωνιάτικο καθισιό.

Αυτή είναι η καλύτερη ώρα, για να ταξιδέψετε μαζί μας, καθώς «πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο». Σε ένα «Νησί από ελαφρόπετρα» από καράβι σε καράβι, από στόμα σε στόμα, από τόπο σε τόπο και «ταξιδεύοντας με τα παραμύθια», να σκάψετε στις σελίδες του περιοδικού μας για την «αναζήτηση της αλήθειας» κι ας έχει απλωθεί «το σκοτάδι». Στην μαγική σας περιπέτεια «ίσως» συναντήσετε «τα τελώνια» που φοβερίζουν τις ψυχές των θνητών με τις αμαρτίες τους ή τον «Elric», τον επικό ήρωα που δρα σε όλα τα σύμπαντα. «Πώς να τους παραβλέψεις;» τόσους κινδύνους;

Μη λυγίσετε όμως... σκάψτε πιο βαθιά στις σελίδες μας και για άλλους κρυμμένους θησαυρούς. «Ένα τσαμπί σταφύλια» μπορεί να είναι το αντίδοτο και να «μειώνει τα βάσανα και τη φοβία» ή «το κουτί, το μήλο και τα δεινά του κόσμου» ίσως σας δώσουν τις απαντήσεις που επιθυμείτε για «τα κρίνα της ζωής» και «μην έχοντας άλλη επιλογή παρά μονάχα το αίμα» να νιώσετε τελικά πως άξιζε αυτό το μαγικό ταξίδι στις χάρτινες ηπείρους του «αντί × λόγου».

 

 

 

 

Πληροφορίες για το τεύχος μπορείτε να βρείτε εδώ:

http://www.antiepilogou.gr/

http://www.facebook.com/antiepilogou

 

Μπορείτε να κατεβάσετε σε ηλεκτρονική μορφή όλα τα προηγούμενα τεύχη ή να τα διαβάσετε online εδώ:

http://www.issuu.com/antiepilogou

 

η συντακτική ομάδα του αντί × λόγου.

[freedubus]

Διαβαζω το "Hunger Games" για να προλαβω πριν βγει η ταινια.

Γενικοτερα μου αρεσει πολυ.

Εχω θεμα ομως επειδη ειναι γραμμενο στο 1ο πρωτο προσωπο.

Τι προτιματε εσεις? Να ταυτιζεστε πιο ευκολα με τον κεντρικο χαρακτηρα ή μια αφηγηση 3ου προσωπου για να σας δινει παραπανω πληροφοριες?

 

Μισώ το 1ο πρόσωπο. Δηλαδή όχι απλά μισώ, δεν διαβάζω ΚΑΘΟΛΟΥ βιβλία γραμμένα σε 1ο πρόσωπο. Αυτό που λες π.χ. το έχω αλλά δεν μπορώ να το διαβάσω κι ούτε πρόκειται.

[kostas_dr]

Να υποθέσω ότι δεν εισαι φανατικός φαν του Twilight ε;

[stormrain]

Μισώ το 1ο πρόσωπο. Δηλαδή όχι απλά μισώ, δεν διαβάζω ΚΑΘΟΛΟΥ βιβλία γραμμένα σε 1ο πρόσωπο. Αυτό που λες π.χ. το έχω αλλά δεν μπορώ να το διαβάσω κι ούτε πρόκειται.

Δωστου μια ευκαιρια, trust me. Απλως ελπιζω να προλαβεις πριν δεις την ταινια γιατι (αν και θα παω να την δω οπωσδηποτε) τα εκαναν μανταρα με την επιλογη της ηθοποιου (imo).

[Obsidian]

Αν και προτιμώ την αφήγηση 3ου προσώπου έχω παρατηρήσει οτι όταν είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, το βιβλίο είναι πιο άμεσο και σε προκαλεί να το τελειώσεις. Αυτό που με ενοχλεί στην τριτοπρόσωπη αφήγηση είναι η συνεχής αναφορά των ονομάτων σε σκηνές διαλόγου.

[antiepilogou]

Νησί από ελαφρόπετρα

 

Όταν έρχεται η στιγμή να συστήσεις μια συλλογή διηγημάτων, ξέρεις πως απευθύνεσαι εξαρχής σ’ ένα περιορισμένο αναγνωστικό κοινό. Κατά την άποψη των εκδοτικών οίκων, αλλά και των βιβλιοπωλών, όσο μικρό είναι το διήγημα άλλο τόσο μικρό είναι το αναγνωστικό του κοινό, πράγμα που πολλές φορές μεταφράζεται και σε μη εμπορεύσιμο είδος! Οι περισσότεροι προτιμούν να χάνονται μέσα σε πολυσέλιδα μυθιστορήματα, πολλές φορές κακής ποιότητας, τύπου αμερικάνικων σεναρίων, εύπεπτα και ευπώλητα, αναζητώντας την απόδραση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μέσα από τις ζωές των άλλων. Κι όμως στον Ελληνικό χώρο το διήγημα δεν έπαψε να υφίσταται, τουλάχιστον από το 19ο αιώνα, με ικανότατους μάστορες του είδους του -πρόσφατα τιμήσαμε τον Παπαδιαμάντη- χάρη στα φιλολογικά περιοδικά και στις εφημερίδες μέχρι τη δεκαετία του ’60. Χαρακτηριστικό παράδειγμα «το Μπουκέτο» κατά την προπολεμική περίοδο. Από τη μια λοιπόν η ισχυρή πεποίθηση της αναθέρμανσης του διηγήματος, λόγω της Κρίσης που περνούμε, γιατί κατά την άποψη ειδικών μελετητών πατάει συνήθως σε ρεαλιστική βάση και από την άλλη, η έλλειψη χρόνου και η ανάγκη συντομίας, μας κάνει να ευελπιστούμε στην επιστροφή του. Ίδωμεν!

 

πλήρης κείμενο: http://www.antiepilogou.gr/show_work.php?id=295

[dark_raider]

Ψάχνω βιβλίο που να αφηγείται τα γεγονότα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου από την αρχή ως το τέλος. Στα αγγλικά υπάρχουν πολλοί καλοί τίτλοι, αλλά για ελληνικά ούτε λόγος. Έχετε να προτείνετε τίποτε;

[μαφαλντα]

Ουίνστον Τσώρτσιλ: "Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος (2 τόμοι)" -Εκδόσεις Γκοβόστη

[dark_raider]

Χμ μήπως είναι περισσότερο η αυτοβιογραφία του Τσώρτσιλ; Δεν ξέρω κατά πόσον τα γεγονότα παρουσιάζονται με αντικειμενικότητα ή το βιβλίο είναι απλά οι θέσεις του Τσώρτσιλ για τον πόλεμο.

[LongTom]

Ψάχνω βιβλίο που να αφηγείται τα γεγονότα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου από την αρχή ως το τέλος. Στα αγγλικά υπάρχουν πολλοί καλοί τίτλοι, αλλά για ελληνικά ούτε λόγος. Έχετε να προτείνετε τίποτε;

 

Στα ελληνικά υπάρχει η σειρά βιβλίων Οι Φλόγες του Πολέμου(Γνώμων εκδοτική/τέως εκδόσεις Περισκόπιο).Εξαιρετική και αναλυτικότατη σειρά.Από την άλλη δίνει έμφαση στις επιχειρήσεις περισσότερο παρά στο πολιτικό παρασκήνιο.

 

Καλά λόγια άκουσα(αν και δεν το διάβασα ακόμη)για το Εικόνες από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο(Τούντα - Φεργάδη,Εκδόσεις Σιδέρης).Βέβαια με κάθε επιφύλαξη γιατί δεν έχω προσωπική γνώμη.

 

 

Χμ μήπως είναι περισσότερο η αυτοβιογραφία του Τσώρτσιλ; Δεν ξέρω κατά πόσον τα γεγονότα παρουσιάζονται με αντικειμενικότητα ή το βιβλίο είναι απλά οι θέσεις του Τσώρτσιλ για τον πόλεμο.

 

Ο Τσόρτσιλ έχει ένα ιδιαίτερο τρόπο γραφής.Βέβαια ξέρει πολύ καλά το αντικείμενο(τουλάχιστον από την μεριά των Δυτικών Συμμάχων)αλλά δεν γράφει αντικειμενικά και σίγουρα διαστρέφει κάποια πράγματα(όπως την παράδοση της Πολωνίας στους σοβιετικούς από την Αγγλία/ΗΠΑ).

Καλό σαν βιβλίο μιας α βιβλιογραφίας,όχι τόσο καλό σαν βιβλίο που θα βασίσεις την γνώμη σου/γραπτό σου για τον Β'ΠΠ.

[-nick-]

Η συνηθισμένη άτυχη περιπέτεια του Αρχιβάλδη Ραποπόρ (Πιερ Γκολντμαν)

 

Πολυ ενδιαφερον και σαν περιεχομενο και σαν τροπος γραφης... Εκτος απο το οπισθοφυλλο που μπορειτε να διαβασετε στο παρακατω λινκ, παραθετω ενδεικτικα αρχικα περι της ζωης του συγγραφεα και μετεπειτα ενα μικρο αποσπασμα απο τα παρα πολλα που εχει:

 

...

Δεν προκειται πια για την ταξινομημενη παραβατικοτητα του κοινου εγκληματια, αλλα για το διανοουμενο που ποδοπατα τις κοινωνικες αξιες.Ετσι, για τη δεξια θα ειναι η προσωποποιηση της απειλης του κοντινου ακομα Μαη.Για τους κομμουνιστες, προσωποποιηση του επικινδυνου των αριστεριστων.Για τους αριστεριστες, η προσωποποιηση της απειλης των ιδιων των οριων τους,των ιδεων και των φαντασιωσεων τους ...

...

 

=-

 

- Δεν αγωνιστηκες ποτε? τον ρωτησε ο Αρχιβαλδης κατα τη διαρκεια μιας μελαγχολικης οινοποσιας

- Οχι, ειπε ο Μιγκελ και δηλωσε πως καμμια κοινωνια δε θα κατορθωνε να καταλυσει αστυνομια και καταπιεση,δικαιοσυνη και φυλακες, ολα εκεινα που μισουσε, προτιμω να κλεβω, ειπε. Αν αγωνιστω κινδυνευω μια μερα να βρεθω μπατσος ή δικαστης μιας νεας κοινωνιας ή να εχω για φιλους μπατσους και δικαστες,καλυτερα να πεθανω ή να παω να γαμηθω.

 

...

[eu@]

Ψάχνω βιβλίο που να αφηγείται τα γεγονότα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου από την αρχή ως το τέλος. Στα αγγλικά υπάρχουν πολλοί καλοί τίτλοι, αλλά για ελληνικά ούτε λόγος. Έχετε να προτείνετε τίποτε;

απο ελληνική πεζογραφία,ο Σεφέρης αναφερεται σάυτο το θεμα.τωρα για ακριβη περιγραφή και χρονολογική σειρα δεν ξερω αν υπαρχει κατι απο την ελληνικη πεζογραφια,πάμε σε βιβλια πιο ιστορικά και εγκυκλοπαιδικά.

[kkostas77]

Θα αναφερθώ σε ένα βιβλίο το οποίο πιστεύω πως κάθε ανθρωπος θα πρέπει να διαβάσει, νέος ή μεγαλύτερος, πριν διαβάσει οτιδήποτε άλλο.

 

Είναι το Αναφορά στον Γκρέκο του Καζαντζάκη.

Προσωπικά το διάβασα σε ηλικία 16 ετών και το έχω διαβάσει ακόμα 7 φορές από τότε. Ο λόγος είναι πως κάθε φορά μελετάει κανεις Καζαντζάκη, βρίσκει όλο και ένα νέο μάθημα ζωής.