άγραφοι οικογενειακοί κανόνες

[bluesattack]

 

 

Εξάλλου, ακόμα και αν πίστευα ότι το ξύλο συνετίζει δεν βλέπω για ποιο λόγο θα άφηνα το δάσκαλο ή τη μπεϊμπι σίτερ να κρίνουν το λόγο. Η τιμωρία έχει αιτία την οποία, όσον αφορά την κοινωνία, την κρίνουν οι γονείς. Η αιτία είναι το λεπτό σημείο και ούτε σε αυτό δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε, όχι μόνο εγώ και ο εκάστοτε εσύ, αλλά ούτε εγώ και ο δάσκαλος ή εγώ και η μπέιμπι σίττερ ή ο δάσκαλος με τη μπέιμπι σίττερ.

 

Αληθεια ? Γιατι τις ''παλιες καλες εποχες'' , οπου το ''ξυλο βγηκε απο τον παραδεισο'' , ετρωγες και καμμια σφαλιαρα απο τον δασκαλο.Αλλαξε κατι σε επιπεδο διαπαιδαγωγησης ? Εξελιχθηκε η παιδοψυχολογια και εκρινε οτι το ξυλο θα το ριχνουν μονο οι γονεις ? Οτι μπορει η μπειμπισιτερ να μεγαλωνει ενα παιδι αλλα τις μπατσες τις ριχνει μονο η μανα ? 

[GothicCrusader]

Αληθεια ? Γιατι τις ''παλιες καλες εποχες'' , οπου το ''ξυλο βγηκε απο τον παραδεισο'' , ετρωγες και καμμια σφαλιαρα απο τον δασκαλο.Αλλαξε κατι σε επιπεδο διαπαιδαγωγησης ? Εξελιχθηκε η παιδοψυχολογια και εκρινε οτι το ξυλο θα το ριχνουν μονο οι γονεις ? Οτι μπορει η μπειμπισιτερ να μεγαλωνει ενα παιδι αλλα τις μπατσες τις ριχνει μονο η μανα ? 

 

Ναι πρακτικά αυτό έγινε. Και το άλλο που έγινε είναι ότι μπερδεύεις ίσως 2-3 γενιές μεταξύ τους. Το «παλιές καλές εποχές» είναι διαφορετικό για κάθε έναν από εμάς.

 

Πριν από 70-80 χρονάκια  παίζει να έβρισκες ακόμα και εγχειρίδια που να περιγράφουν τους κανόνες σωματικής βίας που είναι επιτρεπτοί ως μέσο παιδαγωγισης.

 

Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι γονείς εκείνη την εποχή παίζει και να ρώταγαν τους δασκάλους πόσο ξύλο να ρίξουν στα παιδιά τους. Η για οικονομία χρόνου να έκαναν και outsourcing τις μπάτσες.

 

Μην κάνεις σαν η επιστήμη να καταδίκασε τη βία ως μέσο παιδαγώγισης πριν από 3000 χρόνια.

Αυτό που δεν υπήρξε ποτέ όμως ήταν η πραγματική διάθεση να τις βρουν κάποιοι και να ασχοληθούν και μονοι τους (να προβληματίζονται καθημερινά για το πως να συμπεριφερονται στα παιδιά τους αν ειναι σωστοί αν διαχειριστήκανε σωστά το τάδε περιστατικό και πως θα μπορούσαν να το κάνουν καλύτερα κτλ)

 

Οπότε "φωνάζει"; ή "λέρωσε το πάτωμα"; δώστου εκει μια να εκτονωθείς... εχμμμ να μάθει ήθελα να πω! Έχουμε πιο σοβαρά προβλήματα (απο τα παιδιά μας) όπως το νοίκι ας πούμε και το ρεύμα που δεν πληρώθηκε ακόμα! 

 

Συμφωνώ φυσικά.

 

Προσθέτω ωστόσο ότι όσον αφορά τα βιβλία εμένα η μητέρα  μου είχε 1000000 βιβλία ψυχολογίας και παιδαγωγικών (ως μάνα 5 παιδιών ... μάζευε...). Ε, άμα διαβάσεις σήμερα τι γράφανε τότε οι μεγάλοι «ψυχολόγοι»/«παιδαγωγοί» θα χτυπιέσαι από τα γέλια (και από τα κλάματα ενδεχομένως). Τα μίσα ήταν αυτονόητα, τα άλλα μισά συνεπαγωγές του κ@λου.

 

Εν ολίγης, και τώρα να ψάξεις για βιβλία, χωρίς να το ψάξω πολύ, πάω στοίχημα ότι μπορείς να βρεις ό,τι προβάλλει τα πιστεύω σου. Από το πώς να μεγαλώσω το παιδί μου ως το μεγαλύτερο κουραμπιέ του κόσμου μέχρι το εκπαίδευση μικρών taliban μέσα σε 6 χρόνια (και οι οδηγίες για ταλιμπάν πρέπει να δουλεύουν μάλλον αποδοτικότερα από τις άλλες ..)

 

Η παιδεία βάζει τον πήχη και οι γονείς ακολουθούν. Πυροβολάτε τις μπάτσες όσο εύκολα και τους γονείς (και όχι δεν είμαι γονιός)

 

Για τα διπλοπαρκαρίσματα:Ρ ναι οκ, μπορεί να ταιριάζει το προφίλ, αλλά το καταλαβαίνεις ότι αυτό δεν σημαίνει καμία συσχέτιση. Θα μπορούσα να το επεκτείνω αλλά θα βγούμε τελείως σε off-trollotopic ...

 

 

[defacer]

Οποιαδηποτε μορφη συνετισμου, περαν του "μην το κανεις αυτο αγορι μου δεν ειναι καλο", μπορεις να το ονομασεις κακοποιηση. 

Τωρα αν τα δικα σας παιδια, τα παιδαγωγειτε μονο με συμβουλες και με ενα απλο οχι, το οποιο το καταλαβαινουν και δεν ξανακανουν βλακεια, σας χαιρομαι, μπορειτε να παιξετε και τζοκερ, οι πιθανοτητες σας ειναι αρκετα ανεβασμενες...

 

 

Αν είναι να βγάλουμε καμία άκρη θα πρέπει να μιλάμε λογικά. Το οποιαδήποτε μορφή συνετισμού μπορεί να ονομαστεί κακοποίηση είναι τόσο εκτός πραγματικότητας που δε μπορείς ούτε κατά λάθος να το πάρεις για λογικό επιχείρημα.

 

Δεν συμφωνείς; Πάμε ένα απλοϊκό παράδειγμα: επειδή παιδάκι έκανες μεγάλη μαλακία δεν έχει ξανά το αγαπημένο σου ΧΥΖ μέχρι να ζητήσεις συγγνώμη.

 

Δοκίμασε να υποστηρίξεις σοβαρά ότι αυτό είναι κακοποίηση.

 

Ακριβώς αυτό. Με πρόλαβες. Η υπερβολή και το δράμα πραγματικά δεν παίζεται. Για καμιά μπάτσα λέμε δικαιολογημένη, για κακοποίηση μιλάνε οι άλλοι...νταξ, δεν τους πιάνεις πουθενά. Είναι σαν να έξυσα εγώ λίγο τη μπογιά του αυτοκινήτου μου στο παρκάρισμα και έρχεται ο δημοσιογράφος και λέει "απίστευτο αυτοκινητικό δυστύχημα σε κεντρικό δρόμο της Θεσσαλονίκης".  

 

Υπάρχει κάτι πάρα πολύ σημαντικό που είσαι έτη φωτός μακριά από το να καταλάβεις: "δικαιολογημένο" είναι κάτι μόνο στα δικά σου μάτια. Η άσκηση βίας όμως είναι πράγμα αντικειμενικό. Και το αποτέλεσμα της βίας στον αποδέκτη της δεν εξαρτάται ούτε στο ελάχιστο από το κατά πόσο εσύ θεωρείς δικαιολογημένη τη βία.

 

TL;DR όταν λες "δικαιολογημένο" αυτό είναι κάτι που ισχύει μόνο για να το λες στον εαυτό σου να αισθάνεσαι καλύτερα γι' αυτό που έκανες. Κι αυτό στο λέω εγώ που μερικές σελίδες πριν μόνος μου έβαλα στο τραπέζι το "μήπως σε κάποιες περιπτώσεις όχι απλά δεν είναι κακοποίηση αλλά είναι και καλό".

 

Όταν έχεις το πεντάχρονο να χοροπηδά επί ώρες κ απλά δεν σε ακούει κ έχεις κ το μωρό να το κοιμίσεις θα είσαι υπομονετικός κ θα κρατας την ψυχραιμία..στο ένα χέρι να κλαίει το μωρό γτ λόγω της φασαρίας του μεγαλύτερου δεν μπορεί να κοιμηθει..κ μεσα σε αυτόν το πανικό που μπορεί να κρατήσει κ ώρες εγώ θα κάνω ασκήσεις ηρεμίας κ θα λέω"σε παρακαλώ αγόρι μου ηρέμησε.."επι 4 ώρες...δηλαδη αν μέτα απο μια ώρα ήρεμης προτροπής να παραμείνει ήσυχος ο μεγαλος δεν αλλάζει κάτι κ γω αυξήσω ένταση στη φωνή θα χω αποτύχει σαν γονέας;;;κ θα δημιουργήσω τραύματα στο παιδι;;;εντάξει...κάποιοι μας κάνετε πλάκα...ή απλά δεν έχετε παιδιά..μη βιάζεστε όμως να κρίνετε ως αποτυχημένους κάποιους γονείς γτ τόλμησαν να φωνάξουν ή να ρίξουν μια στον πισινό..

 

Ακριβώς αυτό θα κάνεις, όπως φαίνεται εξάλλου ότι πιθανότατα το έχεις κάνει ήδη, όπως το έχω κάνει και γω και πολλοί άλλοι. Και ναι, εκείνη την ώρα μπορεί από μέσα σου να αισθάνεσαι ένα κλικ πριν τη μεταμόρφωση σε συνδυασμό Hulk και Ηρώδη, κάτι που έχω αισθανθεί πολλές φορές. Και αν χρειαστεί θα υψώσεις φυσικά τη φωνή και θα δώσεις και μια στον κώλο (μια στον κώλο = πιο πολύ νιώθεις ότι τα έχει πάρει ο μπαμπάς στο κρανίο παρά πόνο).

 

Το θέμα είναι ότι

• για τα δικά μας frustrations σα γονείς δε φταίνε τα παιδιά, γιατί είναι παιδιά και ενδεχομένως δεν ξέρουν που παν τα 4
• όπως και σε όλα τα πράγματα, τα frustrations οδηγούν καμιά φορά (ανάλογα την αυτοκυριαρχία καθενός) σε άσχημες συμπεριφορές
• οι άσχημες συμπεριφορές γίνονται rationalize μέχρι θανάτου, ειδικά όταν "φταίει το παιδί"

 

Το παραπάνω τρίπτυχο πολλούς τους οδηγεί στο να είναι μαλάκες όλη τους τη ζωή, ή να είναι μαλάκες κατά περίπτωση ακόμα κι όταν έχουν να αντιμετωπίσουν κριτική από ενήλικες και ολόκληρες κοινωνικές ομάδες. Φαντάσου πόσο εύκολο είναι να είσαι μαλάκας απέναντι σ' ένα παιδί που πιθανότατα δε θα υπάρξει καν αντίλογος.

 

Παρόλα αυτά όμως αποτυχημένο γονέα δε μπορεί να σε βγάλει κανένας μόνος του, μόνο εσύ μπορείς να βγάλεις τον εαυτό σου.

 

 

Ας πούμε είμαι 8 χρονών παίρνω τον αφρό και τον κάνω φλογοβόλο μέσα στο σπίτι (και δεν έφαγα ξύλο φαντάσου) τι θα εφαρμόσει η μάνα; το λόγο; θα μου κόψει το φαί; θα μου πάρει τον αφρό; αντε και μου κάνει μία φορά παρατήρηση, θα περιμένει άλλες τρεις φορές να το ξανακάνω;

 

1. Έλα εδώ με τον αφρό. Αυτό που κάνεις είναι πολύ επικίνδυνο και δεν επιτρέπεται μέσα στο σπίτι. Ο αφρός κατάσχεται. Αν θες μπορούμε να το κάνουμε αυτό κάποια στιγμή σε ελεγχόμενο περιβάλλον.
2. Αν επιμένει, ΦΩΝΗ και πήγαινε κάτσε τιμωρία 10 λεπτά για cooldown.
3. Αν δεν πηγαίνει, escalate τις τιμωρίες και χτυπάς εκεί που πονάει, ανάλογα τη φάση και το παιδί.

Το θέμα είναι πως για να πιάνουν οι τιμωρίες πρέπει να είσαι αφόρητα προσεκτικός: δε λες τίποτα αν δεν το εννοείς, και ο,τι πεις το εφαρμόζεις (τουλάχιστον σε πρώτη φάση) ακόμα κι αν άλλαξες γνώμη στο ενδιάμεσο. Αν όχι, δεν είναι να απορείς μετά άμα μιλάς και σε γράφουν στα τέτοια τους. Εσύ τους έμαθες ότι αυτά που λες δεν είναι να τα παίρνουν τοις μετρητοίς.

[idomeneas7]

Όλα αυτά τα γράφεις για μένα ;;με γνωρίζεις;;ειπά κάπου δεν έχω υπομονή ;;έγραψα δεν έχω να τα ταίσω;;;έγραψα πως έχω χάσει τον έλεγχο;;;δεν ξέρω τι να πω..μάλλον πρέπει να πω να με κρεμάσετε στο σύνταγμα για παραδειγματισμό των αποτυχημένων γονέων..

Να συμπληρώσω..το παιδί μόνο του μπορεί να ναι άγγελος..όταν έρχεται όμως αδερφάκι ε πως να το κανουμε αλλάζει λίγο...διεκδικεί..

Απανταω σε σενα αλλα δεν απευθυνομαι σε σενα, υποθετικα και γενικα το λεω για αυτο και καλυπτω διαφορες πιθανοτητες. Αν καποιος δυσκολευεται στην ανατροφη ενος δεν βλεπω λογο να κανει αλλο. Αν παλι ειναι καλα με το πρωτο και αποφασιζει για δευτερο, παλι δεν μπορει να εχει το σκεπτικο "αν δεν με ακουνε θα πεφτει σφαλιαρα".

[Metal Heart]

Ναι ωραία τι σχέση έχει αυτό που γράφεις με το ξύλο, μόνο εσύ το ξέρεις.Επίσης τον τελευταίο αιώνα νεολαίες διαφόρων περιόδων έχουν κοστίσει τρεις χειρότερα στο Έθνος από αυτό που νομίζεις ότι σου έκανε η γενιά μου σήμερα,αλλά και πάλι δεν βλέπω τι σχέση έχει με το θέμα.Επίσης προτού παραθέσετε ιστορικές απόψεις για το τι πέρασε αυτός ο τόπος, έστω και σε οικονομικό επίπεδο,ανοίξτε και κανένα βιβλίο ιστορίας δεν βλάπτει καθόλου.Αλλά τι να λέμε εδώ η γενιά σου νομίζει ότι στις 28 Οκτωβρίου γιορτάζουμε την επανάσταση του 1821.Που θα φορτωθώ εγώ συνολικά, ως γενιά τις αμαρτίες βολεψάκηδων και συνδικαλισταράδων που δεν ήταν ούτε το 5%του πληθυσμού.

Ενώ οι γενιές των 50άρηδων και 60άρηδων είναι μορφωμένες; Στην πλειοψηφία τους άτομα ημιμαθή είναι που ανέθρεψαν μια νέα γενιά ημιμαθών Ελλήνων. Σαφώς και δεν μπορεί να φορτωθεί ένα άτομο τις αμαρτίες ενός λαού αλλά όταν η γενιά σου έχει καταστρέψει μια χώρα και αφήνει καμμένη στα παιδιά της δεν μπορείς να κατηγορείς τη σημερινή νεολαία και να βγάζεις λάδι τους παλιούς.

[lovesucks]

Απανταω σε σενα αλλα δεν απευθυνομαι σε σενα, υποθετικα και γενικα το λεω για αυτο και καλυπτω διαφορες πιθανοτητες. Αν καποιος δυσκολευεται στην ανατροφη ενος δεν βλεπω λογο να κανει αλλο. Αν παλι ειναι καλα με το πρωτο και αποφασιζει για δευτερο, παλι δεν μπορει να εχει το σκεπτικο "αν δεν με ακουνε θα πεφτει σφαλιαρα".

Κανείς δεν ξεκινά με αυτή την λογική..ο γονιός το να φωνάξει ή να ρίξει μια στον πισινό το χει τελευταίο σαν λύση..η σφαλιάρα που λες εσύ δεν υπάρχει καν σαν λύση για μένα..δεν μίλησα για ξύλο πουθενά.δεν μίλησα για σφαλιάρα..μίλησα για λίγη ένταση στη φωνή κ μια ξυλιά στον πισινό..

[idomeneas7]

Μιλησαν αλλοι ομως. Την ενταση στην φωνη την καταλαβαινω, δεν μου αρεσει βεβαια αλλα ομολογω οτι το εχω κανει. Ευτυχως σπανια ξεφευγω και αναγνωριζω οτι δεν χρειαζεται και δεν εχει καλα αποτελεσματα. Ειναι πιο πολυ δικο μου ξεσπασμα παρα κατι συνηδειτο, οπως ηδη ειπωθηκε.

Πιστευω λοιπον πως και η μια στον πωπο δεν θα ειναι αποτελεσματικη οποτε αν θελω τετοιο ξεσπασμα, ριχνω στον τοιχο. `Η κανω τσιγαρο. Τα παιδια ειναι αναμενομενο να μας βγαζουν εκτος οριων μερικες φορες αλλα μπορουμε να επιλεξουμε να ξεσπασουμε αλλου.

[Mau-Maus]

Το τι διαβάζω εδώ απο τους υπέρμαχους της φάπας δεν υπάρχει μιλάμε !!

Θα με κάνετε να αναθεωρήσω, τελικά μάλλον όντως χρειάζεται καμιά φάπα.

Οχι στους μικρούς όμως ..

[bluesattack]

Το τι διαβάζω εδώ απο τους υπέρμαχους της φάπας δεν υπάρχει μιλάμε !!

Θα με κάνετε να αναθεωρήσω, τελικά μάλλον όντως χρειάζεται καμιά φάπα.

Οχι στους μικρούς όμως ..

 

Tωρα γιατι τους..ανοιγεις την ορεξη ? Mπορει να θυμηθουν τις παλιες καλες εποχες , τοτε που ''υπηρχε σεβασμος'' και να ζητανε να τις φανε με ζωστηρα , βιτσα η χαρακα  

[GothicCrusader]

Το δε αστείο είναι το αντίθετο βέβαια.

 

Αν δεν έχετε υπομονή να συζητήσετε με τους μεγάλους φαντάσου τι έχει να γίνει όταν θα αρχίσετε να συζητάτε με τα παιδιά σας ;-)

 

1. Έλα εδώ με τον αφρό. Αυτό που κάνεις είναι πολύ επικίνδυνο και δεν επιτρέπεται μέσα στο σπίτι. Ο αφρός κατάσχεται. Αν θες μπορούμε να το κάνουμε αυτό κάποια στιγμή σε ελεγχόμενο περιβάλλον.
2. Αν επιμένει, ΦΩΝΗ και πήγαινε κάτσε τιμωρία 10 λεπτά για cooldown.
3. Αν δεν πηγαίνει, escalate τις τιμωρίες και χτυπάς εκεί που πονάει, ανάλογα τη φάση και το παιδί.

Το θέμα είναι πως για να πιάνουν οι τιμωρίες πρέπει να είσαι αφόρητα προσεκτικός: δε λες τίποτα αν δεν το εννοείς, και ο,τι πεις το εφαρμόζεις (τουλάχιστον σε πρώτη φάση) ακόμα κι αν άλλαξες γνώμη στο ενδιάμεσο. Αν όχι, δεν είναι να απορείς μετά άμα μιλάς και σε γράφουν στα τέτοια τους. Εσύ τους έμαθες ότι αυτά που λες δεν είναι να τα παίρνουν τοις μετρητοίς.

 

Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, μιας και το αναφέρεις, θεωρώ ότι όντως το να προτείνεις τη λύση σε ελεγχόμενο περιβάλλον είναι όντως μία εξαιρετική αντίδραση, μάλλον η καλύτερη. Δεν ξέρω σαν γονιός αν θα αντιδρούσα έτσι πάνω στη στιγμή.

 

Επίσης οι κανόνες που αναφέρεις είναι πολύ χρήσιμοι, λίγο πολύ είναι οι κανόνες που προτείνονται και σε αυτούς που έχουν να κάνουν με παιδιά, και μάλλον είναι οι μόνοι κανόνες που έχουν κάποια χρησιμότητα στο thread ;-)

[xstreamgamer]

Ενώ οι γενιές των 50άρηδων και 60άρηδων είναι μορφωμένες; Στην πλειοψηφία τους άτομα ημιμαθή είναι που ανέθρεψαν μια νέα γενιά ημιμαθών Ελλήνων. Σαφώς και δεν μπορεί να φορτωθεί ένα άτομο τις αμαρτίες ενός λαού αλλά όταν η γενιά σου έχει καταστρέψει μια χώρα και αφήνει καμμένη στα παιδιά της δεν μπορείς να κατηγορείς τη σημερινή νεολαία και να βγάζεις λάδι τους παλιούς.

Και πάλι νομίζεις ότι η γενιά μου κατέστρεψε την χώρα ,υποπίπτεις συνέχεια σε λογικά άλματα.Εκτός και αν νομίζεις(τραγικό επίπεδο αντίληψης αυτό συνεπάγεται) ότι οι Δ.Υ βολεψάκηδες άγαμες θυγατέρες και μαϊμού τυφλοί ευθύνονται για τα 450 δις ευρώ που έχει χρέος η χώρα.Τεσπα για να μη πλατιάζουμε πολύ,έχω πει ότι έχουν υπάρξει γενιές στον 20 αιώνα που επέφεραν απείρως περισσότερα δεινά από ότι η δική μου γενιά.Και δε είμαι ούτε 60 ούτε 50 για να μου βάζεις αυτές τις ηλικίες σε παράθεση.όταν μιλάς με μένα να αναφέρεσαι σε πραγματικές καταστάσεις και όχι ότι νομίζεις ότι καταλαβαίνεις.Σου είπα και πριν δεν σου χρωστώ  τίποτα ούτε σε σένα ούτε και στη γενιά σου,ούτε σαν άτομο ούτε και σαν γενιά.Για την κακοδαιμονία της Ελλάδας σου προτείνω ξανά να ανοίξεις κανένα ιστορικό βιβλίο να δεις τι φταίει αλλά ενδεικτικά θα σου πω ότι το τελευταίο δάνειο της Αγγλίας από τη επανάσταση το πληρώσαμε το 1997.Το δάνειο της Γαλλίας(60 εκατομμύρια φράγκα) από εκείνη την εποχή(επίσης για την επανάσταση) δεν το έχουμε εξοφλήσει ακόμα.Που θες να μου φορτώσεις στα της γενιάς μου την καταστροφή σου,ενώ η κατηφόρα της χώρας ξεκίνησε δίχως επιστροφή από το 1831,χωρίς σταματημό.Σταματήστε τις βλακείες και της αλληλοκατηγορίες,και τις μπούρδες μπας και μπορέσουμε να δούμε τι κάνουμε από δω και πέρα.Sorry mods είμαι τελείως offtopic με το θέμα αλλά δεν μπορώ να ακούω άλλο τις ίδιες και τις ίδιες μπούρδες συνεχώς.

[*nenya*]

Το τι διαβάζω εδώ απο τους υπέρμαχους της φάπας δεν υπάρχει μιλάμε !!

Θα με κάνετε να αναθεωρήσω, τελικά μάλλον όντως χρειάζεται καμιά φάπα.

Οχι στους μικρούς όμως ..

ρε συ μαους εσυ δεν ησουν που ειχες δειρει εναν οδηγο; Ή σε μπερδευω με αλλον; (αν ησουν εσυ, τοτε οντως ηδη εχεις εφαρμοσει την θεωρια της φαπας προς τους ενηλικες)

[pournaras]

Αν είναι να βγάλουμε καμία άκρη θα πρέπει να μιλάμε λογικά. Το οποιαδήποτε μορφή συνετισμού μπορεί να ονομαστεί κακοποίηση είναι τόσο εκτός πραγματικότητας που δε μπορείς ούτε κατά λάθος να το πάρεις για λογικό επιχείρημα.

 

Δεν συμφωνείς; Πάμε ένα απλοϊκό παράδειγμα: επειδή παιδάκι έκανες μεγάλη μαλακία δεν έχει ξανά το αγαπημένο σου ΧΥΖ μέχρι να ζητήσεις συγγνώμη.

 

Δοκίμασε να υποστηρίξεις σοβαρά ότι αυτό είναι κακοποίηση.

 

 

Υπάρχει κάτι πάρα πολύ σημαντικό που είσαι έτη φωτός μακριά από το να καταλάβεις: "δικαιολογημένο" είναι κάτι μόνο στα δικά σου μάτια. Η άσκηση βίας όμως είναι πράγμα αντικειμενικό. Και το αποτέλεσμα της βίας στον αποδέκτη της δεν εξαρτάται ούτε στο ελάχιστο από το κατά πόσο εσύ θεωρείς δικαιολογημένη τη βία.

 

TL;DR όταν λες "δικαιολογημένο" αυτό είναι κάτι που ισχύει μόνο για να το λες στον εαυτό σου να αισθάνεσαι καλύτερα γι' αυτό που έκανες. Κι αυτό στο λέω εγώ που μερικές σελίδες πριν μόνος μου έβαλα στο τραπέζι το "μήπως σε κάποιες περιπτώσεις όχι απλά δεν είναι κακοποίηση αλλά είναι και καλό".

 

 

Ακριβώς αυτό θα κάνεις, όπως φαίνεται εξάλλου ότι πιθανότατα το έχεις κάνει ήδη, όπως το έχω κάνει και γω και πολλοί άλλοι. Και ναι, εκείνη την ώρα μπορεί από μέσα σου να αισθάνεσαι ένα κλικ πριν τη μεταμόρφωση σε συνδυασμό Hulk και Ηρώδη, κάτι που έχω αισθανθεί πολλές φορές. Και αν χρειαστεί θα υψώσεις φυσικά τη φωνή και θα δώσεις και μια στον κώλο (μια στον κώλο = πιο πολύ νιώθεις ότι τα έχει πάρει ο μπαμπάς στο κρανίο παρά πόνο).

 

Το θέμα είναι ότι

• για τα δικά μας frustrations σα γονείς δε φταίνε τα παιδιά, γιατί είναι παιδιά και ενδεχομένως δεν ξέρουν που παν τα 4
• όπως και σε όλα τα πράγματα, τα frustrations οδηγούν καμιά φορά (ανάλογα την αυτοκυριαρχία καθενός) σε άσχημες συμπεριφορές
• οι άσχημες συμπεριφορές γίνονται rationalize μέχρι θανάτου, ειδικά όταν "φταίει το παιδί"

 

Το παραπάνω τρίπτυχο πολλούς τους οδηγεί στο να είναι μαλάκες όλη τους τη ζωή, ή να είναι μαλάκες κατά περίπτωση ακόμα κι όταν έχουν να αντιμετωπίσουν κριτική από ενήλικες και ολόκληρες κοινωνικές ομάδες. Φαντάσου πόσο εύκολο είναι να είσαι μαλάκας απέναντι σ' ένα παιδί που πιθανότατα δε θα υπάρξει καν αντίλογος.

 

Παρόλα αυτά όμως αποτυχημένο γονέα δε μπορεί να σε βγάλει κανένας μόνος του, μόνο εσύ μπορείς να βγάλεις τον εαυτό σου.

 

 

 

1. Έλα εδώ με τον αφρό. Αυτό που κάνεις είναι πολύ επικίνδυνο και δεν επιτρέπεται μέσα στο σπίτι. Ο αφρός κατάσχεται. Αν θες μπορούμε να το κάνουμε αυτό κάποια στιγμή σε ελεγχόμενο περιβάλλον.
2. Αν επιμένει, ΦΩΝΗ και πήγαινε κάτσε τιμωρία 10 λεπτά για cooldown.
3. Αν δεν πηγαίνει, escalate τις τιμωρίες και χτυπάς εκεί που πονάει, ανάλογα τη φάση και το παιδί.

Το θέμα είναι πως για να πιάνουν οι τιμωρίες πρέπει να είσαι αφόρητα προσεκτικός: δε λες τίποτα αν δεν το εννοείς, και ο,τι πεις το εφαρμόζεις (τουλάχιστον σε πρώτη φάση) ακόμα κι αν άλλαξες γνώμη στο ενδιάμεσο. Αν όχι, δεν είναι να απορείς μετά άμα μιλάς και σε γράφουν στα τέτοια τους. Εσύ τους έμαθες ότι αυτά που λες δεν είναι να τα παίρνουν τοις μετρητοίς.

 

Η καθε περιπτωση ειναι ξεχωριστη, διοτι ο χαρακτηρας του καθε παιδιου ειναι ξεχωριστος.

Ας συνεχισω λοιπον το απλοικο παραδειγμα: Το ενα παιδακι, καταλαβαινει το λαθος του ζηταει συγνωμμη και δεν το ξανακανει. Το αλλο παιδακι λοιπον, αφου του στερησες το αγαπημενο του ΧΥΖ, κανει την ιδια μαλακια, και πιο μεγαλη μαλιστα, απο καθαρη αντιδραση, γιατι με αυτο νομιζει οτι θα κερδισει. Οποτε πας στο Νο 2, ΦΩΝΗ και τιμωρια στη γωνια. Αυτο ομως δε δειχνει να καταλαβαινει (γιατι εχει ακομη τα νευρα του επειδη εχασε απο πριν το αγαπημενο του Χ), και στην πρωτη ευκαιρια μετα το cooldown επαναλαμβανει τη μαλακια. 

Στα ποσα escalate θα σταματησεις;

 

Η φωνη και η τιμωρια δεν ειναι μια μορφη κακοποιησης; Το "ο Κωστακης θα βγει ναι παιξει αλλα εσυ θα κατσεις μονος σου κλεισμενος στο δωματιο σου μεχρι νεωτερας και χωρις τηλεοραση" δε θεωρειται μια μορφη κακοποιησης; Ποιος σου λεει με σιγουρια οτι η ευσθησια του παιδιου δε θα του δημιουργησει προβλημα στο μελλον;

 

Οσο λοιπον και να το θεωρεις εκτος πραγματικοτητας, δεν ειναι. Ειναι ισως εκτος εποχης. Καποια εποχη, το καθημερινο ξυλο θεωρουνταν λογικη μορφη συνετισμου, σημερα ισως μερικες ξυλιες στον πωπο, ισως και οχι, αλλα σημερα θεωρειται λογικη μορφη συνετισμου η φωνη και η τιμωρια, στο μελλον ισως η φωνη και η τιμωρια να θεωρηθει extreme, ξεπερασμενη και εκτος πραγματικοτητας γιατι με βαση τη ταδε ερευνα, το υψος της φωνης δημιουργει αγχος και ψυχικα τραυματα σε ενα παιδακι.

[normal40]

Η καθε περιπτωση ειναι ξεχωριστη, διοτι ο χαρακτηρας του καθε παιδιου ειναι ξεχωριστος.

Ας συνεχισω λοιπον το απλοικο παραδειγμα: Το ενα παιδακι, καταλαβαινει το λαθος του ζηταει συγνωμμη και δεν το ξανακανει. Το αλλο παιδακι λοιπον, αφου του στερησες το αγαπημενο του ΧΥΖ, κανει την ιδια μαλακια, και πιο μεγαλη μαλιστα, απο καθαρη αντιδραση, γιατι με αυτο νομιζει οτι θα κερδισει. Οποτε πας στο Νο 2, ΦΩΝΗ και τιμωρια στη γωνια. Αυτο ομως δε δειχνει να καταλαβαινει (γιατι εχει ακομη τα νευρα του επειδη εχασε απο πριν το αγαπημενο του Χ), και στην πρωτη ευκαιρια μετα το cooldown επαναλαμβανει τη μαλακια.

Στα ποσα escalate θα σταματησεις;

 

Η φωνη και η τιμωρια δεν ειναι μια μορφη κακοποιησης; Το "ο Κωστακης θα βγει ναι παιξει αλλα εσυ θα κατσεις μονος σου κλεισμενος στο δωματιο σου μεχρι νεωτερας και χωρις τηλεοραση" δε θεωρειται μια μορφη κακοποιησης; Ποιος σου λεει με σιγουρια οτι η ευσθησια του παιδιου δε θα του δημιουργησει προβλημα στο μελλον;

 

Οσο λοιπον και να το θεωρεις εκτος πραγματικοτητας, δεν ειναι. Ειναι ισως εκτος εποχης. Καποια εποχη, το καθημερινο ξυλο θεωρουνταν λογικη μορφη συνετισμου, σημερα ισως μερικες ξυλιες στον πωπο, ισως και οχι, αλλα σημερα θεωρειται λογικη μορφη συνετισμου η φωνη και η τιμωρια, στο μελλον ισως η φωνη και η τιμωρια να θεωρηθει extreme, ξεπερασμενη και εκτος πραγματικοτητας γιατι με βαση τη ταδε ερευνα, το υψος της φωνης δημιουργει αγχος και ψυχικα τραυματα σε ενα παιδακι.

Εσύ τι προτείνεις;

[ikaruga24]

Υπάρχει κάτι πάρα πολύ σημαντικό που είσαι έτη φωτός μακριά από το να καταλάβεις: "δικαιολογημένο" είναι κάτι μόνο στα δικά σου μάτια. Η άσκηση βίας όμως είναι πράγμα αντικειμενικό. Και το αποτέλεσμα της βίας στον αποδέκτη της δεν εξαρτάται ούτε στο ελάχιστο από το κατά πόσο εσύ θεωρείς δικαιολογημένη τη βία.

 

TL;DR όταν λες "δικαιολογημένο" αυτό είναι κάτι που ισχύει μόνο για να το λες στον εαυτό σου να αισθάνεσαι καλύτερα γι' αυτό που έκανες. Κι αυτό στο λέω εγώ που μερικές σελίδες πριν μόνος μου έβαλα στο τραπέζι το "μήπως σε κάποιες περιπτώσεις όχι απλά δεν είναι κακοποίηση αλλά είναι και καλό".

 

 

Η άσκηση "βίας" μπορεί να την εκλάβει το κάθε παιδί όπως και να του την κάνεις αν εσύ "στοχεύσεις" τον χαρακτήρα του. Με δυο λόγια, τι μπάτσα, τι φωνή, τι στραβομουτσούνα/στραβοματιά είναι το ίδιο και το αυτό. Η συμπεριφορά σου ως γονιός ΜΕΤΑ την τιμωρία του παιδιού σου είναι πολύ σημαντικότερη από την ίδια την τιμωρία.

 

Παράδειγμα:

- Οταν ήμουν 3-4 χρονών κλασσικά πετάχτηκα απότομα στον δρόμο για να πιάσω τη μπάλα μου και από ατυχία με πάτησε αυτοκίνητο.

- Οταν με είδε η μάνα μου κάτω από τις ρόδες του αυτοκινήτου από το σοκ της ήρθε κοντά μου τρέχοντας και μου έσκασε χαστούκι. Οχι γιατί έκανα εγώ μαλακία αλλά ήθελε να δει αν είμαι ακόμα ζωντανός και απλά λόγο έντασης και σοκ της βγήκε το χαστούκι δυνατό.

- Παρά το γεγονός ότι εγώ το έλαβα σαν τιμωρία για το ότι πετάχτηκα στο δρόμο (ενώ ήξερα πολύ καλά ότι δεν έπρεπε) η συμπεριφορά της μάνας μου μετά ήταν που με έκανε να την "συγχωρήσω". 

 

Ξέρω γονείς που η "τιμωρία" στα παιδιά τους είναι να είναι οι ίδιοι "σοβαροί" και "αμίλητοι" με το παιδί τους για μέρες. Αυτό δεν είναι κακοποίηση; Δεν είναι πλήρης ματαίωση και αδιαφορία στα μάτια του παιδιού; Ετσι απλά χωρίς να απλώσουν καν χέρι έχουν κάνει μεγαλύτερη ζημιά στο παιδί τους από ότι ένα χαστούκι.