Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Αν νομίζεις ότι σήμερα υπάρχει κρίση δε έχεις ιδέα τι βίωσε αυτός ο τόπος γενικά.

 

 

Τεσπα το point μου ήταν ότι ακόμα και με άγαρμπες μορφές διαπαιδαγώγησης(από δασκάλους και γονείς) λόγου της τεράστιας έλλειψης μόρφωσης τα παιδιά έβγαιναν μια χαρά.

 

Κάτι που προφανώς έχεις εσύ?Σωστά?Αχ.. Τέσπα για να τελειώνουμε γιατί δεν θα βγάλω άκρη το βλέπω

 

1)Οι συζητήσεις με μεγαλύτερους ΔΕΝ είναι βιβλία Ιστορίας.Εχω 3 συγγενείς πάνω από 85 χρ και 3 που έζησαν μαζί την περίοδο της Κατοχής κ του Εμφυλίου.ΑΝ τους ρωτήσεις για τότε λένε ότι όντως ήταν δύσκολα γενικά,αλλά ο ένας θα πει "εμείς είμασταν καλά",η άλλη "ήταν κόλαση δεν είχε ο κόσμος να φάει" και ο τρίτος πιο συγκαταβατικός.Που ζούσαν στις ίδιες συνθήκες.Φαντάσου

 

2)Καλά το point σου δεν βγάζει  κανένα νόημα.Στο έγραψα και πριν.Παραδέχεσαι ότι υπήρχε ελλειπή μόρφωση ,αρα και μη ενδεδειγμένες μορφές διαπαιδαγώγησης ,ΑΛΛΑ παρόλαυτα όλα κυλούσαν ομαλά.

"Τα παιδιά τότε βγαίναν μια χαρα και σημερα βγαίνουν αλήτες" επίσης είναι δικό σου αυθαίρετο συμπέρασμα που δεν προκύπτει από πουθενά παρα μόνο από δικές σου προκαταλήψεις.

 

Υ.γ:Είμαι 32χρ για να μην υπάρχουν παρερμηνείες και τα ίδια πάνω κάτω ακούω από αρκετούς συνομήλικους για την "νέα και την πλιά γενιά" και εκνευρίζομαι .Χωρίς επαρκείς γνώσεις σε τέτοια θέματα και μόνο από προσωπικές εμπειρίες δν μπορείς να είσαι δογματικός. 

  • Απαντ. 222
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσ.

Οποιαδηποτε μορφη συνετισμου, περαν του "μην το κανεις αυτο αγορι μου δεν ειναι καλο", μπορεις να το ονομασεις κακοποιηση. 

Τωρα αν τα δικα σας παιδια, τα παιδαγωγειτε μονο με συμβουλες και με ενα απλο οχι, το οποιο το καταλαβαινουν και δεν ξανακανουν βλακεια, σας χαιρομαι, μπορειτε να παιξετε και τζοκερ, οι πιθανοτητες σας ειναι αρκετα ανεβασμενες...

 

Ακριβώς αυτό. Με πρόλαβες. Η υπερβολή και το δράμα πραγματικά δεν παίζεται. Για καμιά μπάτσα λέμε δικαιολογημένη, για κακοποίηση μιλάνε οι άλλοι...νταξ, δεν τους πιάνεις πουθενά. Είναι σαν να έξυσα εγώ λίγο τη μπογιά του αυτοκινήτου μου στο παρκάρισμα και έρχεται ο δημοσιογράφος και λέει "απίστευτο αυτοκινητικό δυστύχημα σε κεντρικό δρόμο της Θεσσαλονίκης".  

  • Like 1
Δημοσ.

Κανένας δεν νομίζω ότι μπορεί να κατηγορήσει τους παλαιότερους όταν χτυπούσαν τα παιδιά τους,όχι ξυλοδαρμό φυσικά, διότι τέτοιο ήταν το ήθος της εποχής και πουθενά δεν υπήρχε το "κακοποίηση" στο λεξικό τους.

 

Τώρα πια είναι διαφορετικά, μην γελιόμαστε, και έχει αποδειχτεί πολλάκις ότι είναι δυνατό να αναθρέψεις τα παιδιά σου δίχως καθόλου σωματική βια.

Από την άλλη μια ελαφριά μπάτσα στον κώλο κάθε μπλου μουν δεν το λες και ξυλοδαρμό-κακοποίηση,ας κόψουμε κάτι...

  • Like 4
Δημοσ.

Δηλαδή μια "δικαιολογημένη μπάτσα" δεν υπάρχει περίπτωση να δημιουργήσει ψυχολογική αστάθεια σε ένα παιδί που δεν έχει ιδέα πώς να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του και τί μπορεί να σημαίνει μία πράξη...

 

Ποιές μπογές και αυτοκινητιστικά δυστυχήματα και κουραφέξαλα; Μιλάμε για εύθραυστο έμψυχο ων που λόγω της ηλικίας του δεν έχει ιδέα πώς να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του, ούτε τί μπορεί να σημαίνει η εκάστοτε πράξη του γονιού του. Μια χαλαρή "δικαιολογημένη" μπάτσα που αποσκοπεί στο να συνετίσει ένα παιδί κάνει ακριβώς το αντίθετο, αφήνοντας διάφορα ψυχολογικά απομεινάρια που αναλόγως το χαρακτήρα θα εκφραστούν αλλιώς. Το ότι φτάνουμε σε σημείο να αμφισβητούμε βασικά στοιχεία παιδοψυχολογίας είναι τουλάχιστον αστείο.

 

Δε βλέπω να κανέναν να υπερβάλλει και να δραματοποιεί, παρά μόνο κάποιους που προσπαθούν να πείσουν ότι μόνο το βρωμόξυλο είναι κακοποίηση. Τα σωματικά τραύματα φεύγουν, τα ψυχολογικά όμως που μπορεί να προέρχονται και από μία λέξη μένουν. Η επιβολή φόβου ή απλά μιας απειλής δείχνει ξεκάθαρα ότι ο γονιός έχει αποτύχει στην υπομονετική διαπαιδαγώγηση και απλά διαιωνίζει αυτή τη συμπερισφορά.

  • Like 1
Δημοσ.

Όταν έχεις το πεντάχρονο να χοροπηδά επί ώρες κ απλά δεν σε ακούει κ έχεις κ το μωρό να το κοιμίσεις θα είσαι υπομονετικός κ θα κρατας την ψυχραιμία..στο ένα χέρι να κλαίει το μωρό γτ λόγω της φασαρίας του μεγαλύτερου δεν μπορεί να κοιμηθει..κ μεσα σε αυτόν το πανικό που μπορεί να κρατήσει κ ώρες εγώ θα κάνω ασκήσεις ηρεμίας κ θα λέω"σε παρακαλώ αγόρι μου ηρέμησε.."επι 4 ώρες...δηλαδη αν μέτα απο μια ώρα ήρεμης προτροπής να παραμείνει ήσυχος ο μεγαλος δεν αλλάζει κάτι κ γω αυξήσω ένταση στη φωνή θα χω αποτύχει σαν γονέας;;;κ θα δημιουργήσω τραύματα στο παιδι;;;εντάξει...κάποιοι μας κάνετε πλάκα...ή απλά δεν έχετε παιδιά..μη βιάζεστε όμως να κρίνετε ως αποτυχημένους κάποιους γονείς γτ τόλμησαν να φωνάξουν ή να ρίξουν μια στον πισινό..

  • Like 2
Δημοσ.

Όταν έχεις το πεντάχρονο να χοροπηδά επί ώρες κ απλά δεν σε ακούει κ έχεις κ το μωρό να το κοιμίσεις

Δεν γενοβολας. Problem solved.

  • Like 1
Δημοσ.

Πάντως έτσι για να πω και εγώ μια ιστορία, η μητέρα μου έκανε 5 παιδιά και πρακτικά υπήρχε μία φάση που υπήρχαν 5 παιδιά μέσα στο σπίτι και ο μεγαλύτερος ήταν 10... Φανταστείτε ότι εμείς γενικά ήμασταν (και είμαστε) ήσυχοι άνθρωποι. Ωστόσο, αν αρχίσω ανακαλέσω απομονωμένα καταστάσεις που συνέβηκαν μέσα στο σπίτι δεν τελειώνω.

 

Π.χ. εγώ τα καρναβάλια είχα πάρει αφρό και λακ και μαζί με αναπτήρα έφτιαχνα φλογοβόλο μέσα στο σπίτι. Η αδερφή μου είχε βάλει φωτιά στον καναπέ. Ο αδερφός μου έσπασε δύο φορές το πόδι του με ακροβατικά στον καναπέ και είναι ο πιο ήσυχος άνθρωπος στον κόσμο. Εγώ άνοιξα το κεφάλι μου μία φορά και μία φορά έπαθα ηλεκτροπληξία. Η άλλη άδερφή μου έκαψε μία φορά το τηλέφωνο.

 

Όλα αυτά (και άλλα) με μία πολύ καλή, έξυπνη και πολύ προχωρημένη μητέρα.

 

Οπότε δεν ξέρω εσείς τι λέτε για σκαμπίλια, εγώ εμπειρικά θα έλεγα ότι αν κάνεις πάνω από 3 παιδιά το βλέπω πολύ πολύ χλωμό να τα συμμαζέψεις μόνο με λόγια ή να μην έχεις σοβαρά απώλειες

 

Ας πούμε είμαι 8 χρονών παίρνω τον αφρό και τον κάνω φλογοβόλο μέσα στο σπίτι (και δεν έφαγα ξύλο φαντάσου) τι θα εφαρμόσει η μάνα; το λόγο; θα μου κόψει το φαί; θα μου πάρει τον αφρό; αντε και μου κάνει μία φορά παρατήρηση, θα περιμένει άλλες τρεις φορές να το ξανακάνω;

 

Πριν πείτε τον γονιό αποτυχημένο θα πρέπει να είσαστε σίγουροι ότι έχετε ήδη την απάντηση για κάθε τι που μπορεί να έρθει στο μυαλό ενός παιδιού

  • Like 4
Δημοσ.

Ναιι....αυτές είναι απαντήσεις(αναφέρομαι στον κυριο που είπε να μην γεννοβολά κάποια)..στείρωση λοιπόν σε όποιον τολμήσει να φωνάξει στο παιδί του..οι υπόλοιποι μάλλον μεγαλώνετε παιδιά στη χώρα όπου όλα κυλούν αγγελικά..κ είστε συνεχώς με τα παιδιά σας όπως στις οικογενειακές φωτο της πρωτοχρονιάς..χωρίς την παραμικρή ένταση..χωρίς καμμία δόση ειρωνίας αν το έχετε καταφέρει αυτό σας ζηλεύω.προφανώς κ όλοι εσείς που μιλάτε με όρους ψυχολογίας επικροτείτε μεθόδους που προτείνουν συναδελφοί σας παιδοψυχολόγοι όπως..:τιμωρία για τόσα λεπτά σε μια καρέκλα χωρίς να μιλά..κτλ..αυτό φαντάζομαι δεν είναι κακοποίηση..

Δημοσ.

ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΙΑ ΤΕΛΟΣ

ΛΕΚΤΙΚΗ ΒΙΑ ΤΕΛΟΣ

 

Αν το αγγελούδι πέσει σε κάποιο παράπτωμα τότε με ήσυχη φωνή αυτού και μόνο αυτού του τύπου του υποδεικνύουμε πως έπραξε λάθος.

https://www.youtube.com/watch?v=V3s6lLgsPF8

 

 

 

giphy.gif

 

 

Καλή υπομονή και εσείς που ρίχνετε καμμιά αλλά και εσείς που φοβάστε μην τραυματίσετε την ψυχούλα τους.

  • Like 1
Δημοσ.

Οποιαδηποτε μορφη συνετισμου, περαν του "μην το κανεις αυτο αγορι μου δεν ειναι καλο", μπορεις να το ονομασεις κακοποιηση.

Τωρα αν τα δικα σας παιδια, τα παιδαγωγειτε μονο με συμβουλες και με ενα απλο οχι, το οποιο το καταλαβαινουν και δεν ξανακανουν βλακεια, σας χαιρομαι, μπορειτε να παιξετε και τζοκερ, οι πιθανοτητες σας ειναι αρκετα ανεβασμενες...

Ο συνετισμός δεν είναι συνώνυμος του ξύλου. Αν είναι έτσι κάθε φορά που πρέπει να συνετίσω κάποιον ας του δίνω και ένα χαστούκι π.χ στην αδερφή μου. Εσείς τους ενηλίκους φίλους και συγγενείς σας τους συνετίζεται με χαστούκια;

Τι διαφορά έχουν από τα παιδιά; Η ψευδαίσθηση ότι ως ενήλικες καταλαβαίνουν τις πράξεις τους...

Δημοσ.

Δηλαδή μια "δικαιολογημένη μπάτσα" δεν υπάρχει περίπτωση να δημιουργήσει ψυχολογική αστάθεια σε ένα παιδί που δεν έχει ιδέα πώς να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του και τί μπορεί να σημαίνει μία πράξη...

 

Ποιές μπογές και αυτοκινητιστικά δυστυχήματα και κουραφέξαλα; Μιλάμε για εύθραυστο έμψυχο ων που λόγω της ηλικίας του δεν έχει ιδέα πώς να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του, ούτε τί μπορεί να σημαίνει η εκάστοτε πράξη του γονιού του. Μια χαλαρή "δικαιολογημένη" μπάτσα που αποσκοπεί στο να συνετίσει ένα παιδί κάνει ακριβώς το αντίθετο, αφήνοντας διάφορα ψυχολογικά απομεινάρια που αναλόγως το χαρακτήρα θα εκφραστούν αλλιώς. Το ότι φτάνουμε σε σημείο να αμφισβητούμε βασικά στοιχεία παιδοψυχολογίας είναι τουλάχιστον αστείο.

 

Δε βλέπω να κανέναν να υπερβάλλει και να δραματοποιεί, παρά μόνο κάποιους που προσπαθούν να πείσουν ότι μόνο το βρωμόξυλο είναι κακοποίηση. Τα σωματικά τραύματα φεύγουν, τα ψυχολογικά όμως που μπορεί να προέρχονται και από μία λέξη μένουν. Η επιβολή φόβου ή απλά μιας απειλής δείχνει ξεκάθαρα ότι ο γονιός έχει αποτύχει στην υπομονετική διαπαιδαγώγηση και απλά διαιωνίζει αυτή τη συμπερισφορά.

 

Οχι γιατί η μπάτσα είναι απάντηση προς την πράξη που έκανε, όχι ως προς τον χαρακτήρα του και το "είναι" του. Είναι γνωστό ότι τα παιδιά είναι 100% εγωκεντρικά και λειτουργούν με αυτήν την λογική. Αν εσύ ως γονιός έχεις στόχο τον χαρακτήρα του (είσαι άχρηστο κτλ κτλ) τότε ΟΤΙ και να κάνεις στο παιδί θα του δημιουργήσει κόμπλεξ και άλλα ψυχικά προβλήματα που μπορεί να του βγουν απότομα στην εφηβεία ή και αργότερα. 

 

Εκεί είναι και το μυστικό. Αν εγώ του ρίξω μια φάπα στα καλά καθούμενα και η ματιά μου είναι εντελώς απαξιωτική καθώς του τη ρίχνω τότε ΝΑΙ υπάρχει και πιθανότητα για ψυχικό τραύμα. Στην προκειμένη φάση όμως δεν είναι μόνο η φάπα, ο λόγος και μόνο (του φωνάζεις ότι είναι άχρηστο και ταυτόχρονα το κοιτάς με απαξιωτικό τρόπο) μπορεί να είναι και περισσότερο τραυματικός. 

 

Τα παιδιά δεν είναι χαζά σε αυτά τα πράγματα, όλα ξέρουν και αντιλαμβάνονται γιατί δέχθηκαν φωνές/μπάτσες. Τα παιδιά από το τρίτο έτος κιόλας της ηλικίας τους πρέπει να ξεκινήσουν να μάθουν να επωμίζονται και να διαχειρίζονται τις ευθύνες των πράξεων τους και εκεί πρέπει να στοχεύει και ο γονέας, στις πράξεις, όχι στον χαρακτήρα. 

Δημοσ.

εγω προτεινω να μας μαζεψετε ολους εμας που λεμε οτι δεν πρεπει να χτυπαμε τα παιδια

και να μας πατε μια εκπαιδευτικη εκδρομη σε ενα νηπιαγωγειο

και να μας βαλετε να δειρουμε τα παιδακια για να δουμε τι χαναμε τοσο καιρο με τις ακραιες αποψεις μας.

Και αν δεν το κανουμε να δωσετε εσεις σε εμας ενα χερι ξυλο για να μας συνετησετε!

Δημοσ.

Θα ηθελα να μου απαντησει καποιος υπερσπιστης της εστω μιας μπατσας στα εξης..

 

α) Μιλαμε για μια καθε ποσο?

 

β) Τι ακριβως δε μπορει ο ενηλικας να επιβαλει με το λογο και τον παραδειγματισμο του?

 

γ) Αφου "δεν εγινε και τιποτα" και υποτιμαται η σφαλιαριτσα τοτε γιατι εφαρμοζεται?

 

δ) Γιατι δεν επιτρεπεται το χαστουκι και απο αλλους ενηλικες?

 

ε) Τα λαθη του παιδιου οντως δεν επαναλμβανονται μετα απο μια ξυλια?

 

Ο συνετισμός δεν είναι συνώνυμος του ξύλου. Αν είναι έτσι κάθε φορά που πρέπει να συνετίσω κάποιον ας του δίνω και ένα χαστούκι π.χ στην αδερφή μου. Εσείς τους ενηλίκους φίλους και συγγενείς σας τους συνετίζεται με χαστούκια;
Τι διαφορά έχουν από τα παιδιά; Η ψευδαίσθηση ότι ως ενήλικες καταλαβαίνουν τις πράξεις τους...

 

Η διαφορα ειναι οτι ο ενηλικας ξερουμε οτι μπορει να ανταποδωσει και να βρεθουμε εμεις ξυλοφορτωμενοι.

 

 

Όταν έχεις το πεντάχρονο να χοροπηδά επί ώρες κ απλά δεν σε ακούει κ έχεις κ το μωρό να το κοιμίσεις θα είσαι υπομονετικός κ θα κρατας την ψυχραιμία..στο ένα χέρι να κλαίει το μωρό γτ λόγω της φασαρίας του μεγαλύτερου δεν μπορεί να κοιμηθει..κ μεσα σε αυτόν το πανικό που μπορεί να κρατήσει κ ώρες εγώ θα κάνω ασκήσεις ηρεμίας κ θα λέω"σε παρακαλώ αγόρι μου ηρέμησε.."επι 4 ώρες...δηλαδη αν μέτα απο μια ώρα ήρεμης προτροπής να παραμείνει ήσυχος ο μεγαλος δεν αλλάζει κάτι κ γω αυξήσω ένταση στη φωνή θα χω αποτύχει σαν γονέας;;;κ θα δημιουργήσω τραύματα στο παιδι;;;εντάξει...κάποιοι μας κάνετε πλάκα...ή απλά δεν έχετε παιδιά..μη βιάζεστε όμως να κρίνετε ως αποτυχημένους κάποιους γονείς γτ τόλμησαν να φωνάξουν ή να ρίξουν μια στον πισινό..

 

Ειναι αντιληπτος ο εκνευρισμος και κανεις δε δικαιουται να σε χαρακτηρισει ως αποτυχημενο γονεα  γι αυτο(εκτος απο το ιδιο το παιδι σου). Επετρεψε μου ομως να σου πω οτι δεν αφηνεις να περασουν 5 χρονια για να του πεις να μην χοροπηδα ή γενικοτερα να μπουν ορια. Αλλωστε να υπενθυμησω πως οτι χτιζεται ειναι βαρια βαρια μεχρι τα πεντε. 

  • Like 2
Δημοσ.

εγω προτεινω να μας μαζεψετε ολους εμας που λεμε οτι δεν πρεπει να χτυπαμε τα παιδια

και να μας πατε μια εκπαιδευτικη εκδρομη σε ενα νηπιαγωγειο

και να μας βαλετε να δειρουμε τα παιδακια για να δουμε τι χαναμε τοσο καιρο με τις ακραιες αποψεις μας.

Και αν δεν το κανουμε να δωσετε εσεις σε εμας ενα χερι ξυλο για να μας συνετησετε!

 

Φτηνότατο και άχρηστο για τους πολλούς λόγους που έχουν ήδη αναφερθεί.

Δημοσ.

Θα ηθελα να μου απαντησει καποιος υπερσπιστης της εστω μιας μπατσας στα εξης..

 

α) Μιλαμε για μια καθε ποσο?

 

β) Τι ακριβως δε μπορει ο ενηλικας να επιβαλει με το λογο και τον παραδειγματισμο του?

 

γ) Αφου "δεν εγινε και τιποτα" και υποτιμαται η σφαλιαριτσα τοτε γιατι εφαρμοζεται?

 

δ) Γιατι δεν επιτρεπεται το χαστουκι και απο αλλους ενηλικες?

 

ε) Τα λαθη του παιδιου οντως δεν επαναλμβανονται μετα απο μια ξυλια?

 

 

 

Η διαφορα ειναι οτι ο ενηλικας ξερουμε οτι μπορει να ανταποδωσει και να βρεθουμε εμεις ξυλοφορτωμενοι.

 

 

 

 

Ειναι αντιληπτος ο εκνευρισμος και κανεις δε δικαιουται να σε χαρακτηρισει ως αποτυχημενο γονεα  γι αυτο(εκτος απο το ιδιο το παιδι σου). Επετρεψε μου ομως να σου πω οτι δεν αφηνεις να περασουν 5 χρονια για να του πεις να μην χοροπηδα ή γενικοτερα να μπουν ορια. Αλλωστε να υπενθυμησω πως οτι χτιζεται ειναι βαρια βαρια μεχρι τα πεντε.

 

Όρια φυσικά και υπάρχουν..αλλά υπάρχουν μέρες που απλά τα παιδιά δεν θέλουν να λειτουργήσουν εντός ορίων!

Είτε γιατί έχει συσσωρευτεί ενέργεια..(αν βρέχει δυο μέρες κ δεν μπορείς να πας το παιδί στο πάρκο κάπου θα βγάλει την ενέργεια..).ακόμη κ μεις οι ενήλικες υπάρχουν μέρες που χουμε νεύρα δίχως λόγο κ μπορεί να μαλώσουμε με τον συντροφό μας..έτσι κ τα παιδιά έχουν εναλλαγές!μίλησες για παραδειγματισμό..δεν χοροπηδάω στους καναπέδες .δεν φωνάζω/τσιρίζω..υπάρχει κ το σχολικό περιβάλλον που παραδειγματίζει..από τα 3 του θα βρεθεί με άλλα 20 παιδάκια.άλλα δεν θα χουν όρια..θα τσιρίζουν ..κτλ..κάτι θα υιοθετήσει κ από κει.μιλάω για μια ξυλιά στον πισινό η φωνή να σταματήσει σε περίπτωση που το παιδί με αυτά που κάνει αποτελεί κίνδυνο για τον εαυτό του(αυτό δεν συμβαίνει σε καμμια περίπτωση κάθε μερα)..αυτό με κάνει αποτυχημένο γονέα σύμφωνα με τα λεγομενά σας..ξαναλέω ...απο κει κ πέρα..έχω φίλη παιδοψυχολόγο κ το παιδί πηγαίνει παιδικό σταθμό..μου μιλάνε με τα καλύτερα κ κανένας δεν εντόπισε τραύματα..αντιθέτως μου λένε πως έχουν να κάνουν με ένα παιδάκι ισορροπημένο κ ευτυχισμένο..μάλλον μου λένε ψέμματα κρίνοντας απο δω μέσα που κάποιος είπε πως ακόμη κ μια φορά να φωνάξω ή να δώσω μια στον πισινό θα δημιουργήσω παιδικά τραύματα στο παιδί..δεν κρίνω κανέναν..δυστυχώς βλέπω όμως πόσο εύκολα εδω μέσα κάποιοι χαρακτηρίζουν έναν άνθρωπο αποτυχημένο(σε οποιοδήποτε κομμάτι της ζωής του..) και πόσο εύκολα ειρωνεύονται..δεν το γράφω για σένα irene..καλή σας συνέχεια..

  • Like 2

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...