Tρελές ιστορίες από το Στρατό

[apostolispd]

Δεν έχω και τίποτα τρελό να πω. Μόνο που στη θητεία έμεινα άναυδος (μ@λ@κ@ς δλδ, αλλά ας κρατήσουμε επίπεδο) με το τι γυρνάει εκεί έξω και δεν τους βλέπουμε στην καθημερινότητα.

Κατηγορία Ψεύτες:

- Ένας τύπος, 19 χρονών, να μας έχει σπάσει τα @@ πόσο γαμάτος είναι στην πολιτική του ζωή, δουλευταράς και παντογνώστης κι από διευθυντή (ναυπηγείου, αν θυμάμαι καλά) μέχρι τον τελευταίο εργάτη κρέμονται όλοι πάνω του και μετράνε 1-1 τις μέρες να απολυθεί. Μέχρι που κάποια στιγμή σε φυλάκιο μας στέλνει ο αρχιφύλακας να κάνουμε μια δουλειά της μισής ώρας σε πολύ χαλαρό ρυθμό. Αφού έχουμε τελειώσει (10% αυτός και το 90% εγώ που βαριόμουν να ακούω τη μίρλα του) στο γυρισμό σταματάω στο σκοπό στην πύλη του φυλακίου και τα λέμε. Κάποια στιγμή ακούμε το θεριό το ανήμερο από δίπλα στο κινητό: "Έλα μαμά, δε μπορείς να φανταστείς τι μας κάνουν εδώ πέρα"...

- Άλλος, της ίδιας ηλικίας, όλη μέρα ανέφερε τις γκόμενες που βγάζει στο κλαρί και του φέρνουν λεφτά. Μόλις του συμπληρώσουν ένα σεβαστό ποσό (κάτι εξαψήφιο σε ευρώ) τις σταματάει από τη δουλειά και τις καλοπαντρεύει 😅. Τα κακό είναι ότι τα πίστευε. Ο ίδιος ταυτόχρονα ήταν ο μεγαλύτερος τρακαδόρος, και στην καζούρα του κάθε φαντάρου "Καλά, εσύ τόσα λεφτά έχεις από τα πουτανιλίκια, από μένα το φτωχό θες μισό €;" έδινε σοβαρά κάτι απαντήσεις του στυλ "Τα έχω σε κλειστή κατάθεση"...

- Ο ίδιος, όταν πρωτοπήγα με μετάθεση, μου έρχεται με ύφος παλιού και μου λέει "νέος, θα κάνεις και το δικό σου και το δικό μου νούμερο". (Σειρά μου ήταν, αλλά την είχε δει ότι έχει περισσότερα δικαιώματα επειδή δεν είχε κουνηθεί ποτέ από κει). Φτάνει η  φάση ένα βήμα πριν τα μπουκέτα και κάνει πίσω. Μένει μέσα αντί να βγει όπως υπολόγιζε και το βράδυ με ταράζει στην κλάψα ότι έχει τον πατέρα καρκινοπαθή στο τελευταίο στάδιο και δεν πήγε να τον δει εξαιτίας μου. Με πιάνει κάπως στο φιλότιμο, σε σημείο να νιώθω και λίγο άσχημα, και μετά από κάτι μέρες πετάει ένα "Άντε να ψοφήσει ο μ@λ@κ@ς να ησυχάσουμε"...

Κατηγορία Ότι να 'ναι:

- Πρώτη μέρα σε (άλλο στρατόπεδο), παρουσιάζομαι και με στέλνουν να βοηθήσω έναν ΟΒΑ. Το παιδί είχε σα μεγαλύτερη φιλοδοξία το ΕΠΟΠιλίκι αλλά από τυπικά και ουσιαστικά προσόντα ούτε για αυτό δεν έκανε. Τέλος πάντων, έχει αναλάβει να πάρει μια καναδέζα φορτωμένη βαρέλια με καύσιμα και να τα αδειάσει σε μια δεξαμενή. Όταν του είπα να βρούμε ένα λάστιχο και να τα αδειάσουμε με φυσική ροή, αντί να γινόμαστε σαν τον κορμοράνο στον Περσικό, στην αρχή νόμιζε ότι τον δούλευα κι, όταν είδε ότι όντως δουλεύει, έφυγε σφαίρα να κεράσει καφέ- τυρόπιτα.

- Πρώτη μέρα στο κέντρο. Έχουμε κάνει εμβόλια κλπ, και αργά το απόγευμα φτάνουμε έξω από το λόχο. Κάνουν ένα τελευταίο τσεκ ότι είμαστε όλοι εκεί.

"- Βασιλειάδης"
"- Παρών."

"- Δημητριάδης"
"- Παρών."

"- Νικολόπουλος"
"- Παρών."

"- Γρηγορίου""
"- ......."

"- Γρηγορίου""
"- ......."

"- Γρηγορίου""
"- ......."

Τρώμε ένα μισάωρο να ψάχνουμε τον @@ τον Γρηγορίου μέχρι που ο εκπαιδευτής (παλιός φαντάρος) πετάει ένα "κε Λοχία, δεν είναι Γρηγορίου, είναι ΧΧΧΧ (το δικό μου επίθετο, που το μόνο κοινό με το Γρηγορίου είναι η κατάληξη -ου)". Εκεί που έχουμε μείνει κάγκελο, τα άκουσα κιόλας που τόση ώρα δεν φώναξα "παρών" και "έχουμε κι άλλες δουλειές ανεύθυνε, δε θα παίζουμε με σένα".

[mechpanos]

Εγώ έχω διδακτικές ιστορίες καταπώς φαίνεται...Να μην κάνεις τον έξυπνο και μαγκιές στον πλησίον σου... Άντε να γράψω άλλη μια...

ΚΕΕΜ Σπάρτη, 1 μέρα πριν φύγουμε έχουμε βγει όλη η διμοιρία με τον ανθυπολοχαγό μας για μπίρες, και αργούμε να επιστρέψουμε. Μας παίρνουν τηλ. φαντάροι από την πύλη και μας λένε ότι δεν θα αφήσουν κανέναν να μπει μέσα. Μου λέει ο ανθυπολοχαγός (ήμουν ο μεγαλύτερος στην διμοιρία, μεγαλύτερος κι από αυτόν) τι θα κάνετε; Του λέω θα κάνουμε μαντραπήδα θα μπούμε μέσα και θα πούμε ότι είχαμε επιστρέψει κανονικά. Ναι μου λέει αυτό κάνετε. Στο μεταξύ μας ξαναπαίρνουν και μας λένε είπε ο ΑΥΔΜ θα μπείτε κανονικά και το πρωί όλοι αναφερόμενοι, οπότε και μπαίνουμε.

Το πρωί όλοι αναφερόμενοι, δεν λέμε κουβέντα ότι ήμαστε με τον ανθυπολοχαγό μας, τρώμε 5Φ έκαστος, ψαρωμένοι ότι θα πάμε στις μονάδες μας με Φ και θα είμαστε τα μαύρα πρόβατα (τελικά δεν γράφτηκε τίποτα).
Έρχεται μια ανθυπολοχαγίνα, μας λέει ντροπή σας, ντροπιάσατε τον ανθυπολοχαγό σας τον εκθέσατε και τέτοια...
Αυτή όμως εκείνο το πρωί είχε βγάλει αναφορά τον θαλαμοφύλακα της διμοιρίας της, επειδή ένας φαντάρος είχε αφήσει εκτός του σάκου του τα αθλητικά του παπούτσια και ψιλοφαίνονταν.
Σκάει ένας στρατηγός να επιθεωρήσει το Κέντρο και τους λόχους και να δει τι κάναν οι εκπαιδευόμενοι, τελευταία μέρα.
Εξετάζει εμάς οπλασκήσεις, κομπλέ...μπράβο κ. Ανθυπολοχαγέ, λέει στον δικό μας.
Εξετάζει την διμοιρία της ανθυπολοχαγίνας, θεωρία...
-Πώς λέγεται παιδί μου το όπλο σου;
-Δεν ξέρω.
-Τι  αποκαλούμε κάλυψη-απόκρυψη;
-Δεν ξέρω.
...
Είχαν συνεννοηθεί όλοι να μην κάνουν τίποτα, επειδή είχε βγάλει αναφορά το παιδί.
Είχε κάτσει μετά κι είχε βάλει τα κλάμματα.

Πιστεύω να έβαλε μυαλό από τότε...

[phanispal]

Εμένα κάτι που μου έχει μείνει με μια πρόχειρη αναζήτηση στα βάθη της μνήμης μου, μιας και γενικά θα ήθελα να ξεχάσω τα περισσότερα, και νομίζω ότι το έχω αναφέρει ξανά στο νήμα του Στρατού είναι αυτό:

Γ' ΜΑΚ, Χίος, πρώτες μέρες, εκπαίδευση για το μπερέ (ΠΕΝ).

Μέρος της εκπαίδευσης ήταν να τρώμε (πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό) με φωνές, πίεση και στον ελάχιστο δυνατό χρόνο. Επειδή όμως οι υποδομές ήταν για τα μπάζα, γινόταν το εξής: Μπαίναμε ένας ένας με τη σειρά και μέχρι να πάρουν όλοι δίσκο, να σερβιριστούν κ.λπ., καταλήγαμε οι πρώτοι να τρώνε και οι τελευταίοι ακόμα να μπαίνουν.

Ένα πρωινό λοιπόν, έχω μπει με τους τελευταίους, έχω σερβιριστεί (είχε γάλα με corn flakes ή κάτι τέτοιο), αλλά εγώ και οι υπόλοιποι δεν έχουμε προλάβει να πάρουμε κουτάλια γιατί είχαν τελειώσει.

Έχω κάτσει λοιπόν με μια σειρά απέναντι και κοιταζόμαστε. Εν τω μεταξύ οι φωνές δίνουν και παίρνουν, «ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ, ΚΟΠΕΙΤΕ» κ.λπ..

Οπότε σε μια φάση έχουν αρχίσει την αντίστροφη μέτρηση για να βγούμε και να παραταχθούμε έξω απ' τα μαγειρία, ανεξάρτητα αν έχουν φάει όλοι.

Οπότε βλέπω τον απέναντί μου να με κοιτάει και ξαφνικά να βουτάει με τα μούτρα στο πιάτο με το γάλα και να ρουφάει ό,τι προλαβαίνει, κι εγώ να σκέφτομαι «τι γίνεται εδώ ρε μαλάκα».

[Muchacho]

 

Το είχα γράψει και στο παρελθόν, σε θέμα σχετικά με το στρατό.

Αναφορά σε κείμενο

 

Την προηγουμενη εβδομαδα ειχαμε επισκεψη απο καποιους ανωτερους.Μας ειχαν πει να εξαφανιστουμε και αν τυχον πεσουμε πανω τους να παρουσιαστουμε ζωηρα.Σε μια λαθος στροφη ο ΣΤΡ Muchacho βρεθηκε μπροστα σε μια ορδη αστερατων και με αστραπιαιες κινησεις κοκκαλωσε βαρωντας προσοχη.Με πλησιασε ο Ταξιαρχος....

-Πως σε λενε εσενα και απο που εισαι?

-(ΟΥΡΛΙΑΖΩΝΤΑΣ) ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ MUCHACHO  ΕΣΣΟ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ  ΣΑΣ ΑΝΑΦΕΡΩ ΠΩΣ ΚΑΤΑΓΟΜΑΙ ΑΠΟ ΜΠΛΑΜΠΛΑ

(σαλια φευγουν κατα ριπας στο προσωπο του)

-Και περνας καλα εδω?Εχεις καποιο παραπονο?

-ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΑΡΑΠΟΝΟ.

(τα σαλια εχουν αρχισει να σταζουν απο το προσωπο του)

-Πως ειναι τα στελεχη εδω?Σας φερονται καλα?

-ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΚΡΙΝΩ ΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΟΥΣ ΜΟΥ(τι στο πουτσο λεω)

Γυρναει προς τον δικα-Αυτος εδω ειναι καλος...

-Καλες γιορτες να εχεις Muchacho και συντομα σπιτι σου.

-ΕΠΙΣΗΣ.ΕΙΘΕ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ(το τερματισα)

Φιλικο χτυπημα στην πλατη με τα ματια δακρυσμενα(ή φτυσμενα)

Και καπως ετσι απο το πουθενα πηγα στο σπιτι μου μια εβδομαδα πιο νωρις.

 

 

[doctorkostis]

14 minutes ago, Muchacho said:

Το είχα γράψει και στο παρελθόν, σε θέμα σχετικά με το στρατό.

Τα νεφρά μας ρε πουστη

[GaGaS_Thess]

Βασική εκπαίδευση Τρίπολη . Σωτήριο έτος 1999 . Μια μέρα πριν παρουσιαστώ έχει και ενώ είμαι στην Τρίπολη σε ξενοδοχείο βγάζει ο Χαρδαβέλας μια συνέντευξη κάποιου ο οποίος λέει ότι στην 3η μοίρα της Τρίπολης τους ζορίζουν όλους πάρα πολύ και μετά μας δίνουν ναρκωτικά για να χαλαρώνουμε και ξεκινάει ένας ΠΑΝΙΚΟΣ . Μέχρι την προηγούμενη σειρά η 1η μοίρα είναι τα καρα βύσματα των βυσμάτων η 2η μοίρα είναι αυτοί που έχουν ζεστό νερό και η 3η μοίρα είναι αυτή που το λιλι σου Ιανουάριο μήνα όταν κάνεις μπάνιο γίνεται μικρότερο και από γαριδάκι . Με που σκάει η είδηση περί 3ης μοίρας ναρκωτικών κτλπ κτλπ όσοι έχουν βάλει τα βύσματα των βυσμάτων για να πάνε στην πρώτη μοίρα τρώνε τα μούτρα τους αφού εμάς μας έχουν στο χαλαρό εντελώς για να μην δωθούν δικαιώματα και οι άλλες 2 μοίρες τρέχουν σαν τρελοί τις πρώτες μέρες . Περνάει ο καιρός και έρχεται η ώρα της ορκωμοσίας μας . Επίτιμος καλεσμένος ο Τσοχατζόπουλος που ήταν υπουργός Εθνικής Αμύνης και σειρά μου είναι ο Ανηψιός του με το ίδιο επώνυμο και αυτός . Όλοι οι μονιμάδες χεσμένοι πάνω τους που θα έρθει ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ στην ορκομωσία . Έχουμε στον θάλαμο ένα παλικαράκι απο ένα χωριό της Λάρισας ο οποιός έχει πάει μεχρι Πέμπτη Δημοτικου και τα παρατησε για να ασχοληθει με τα ζωα του μπαμπα του οπως μας ελεγε. 2.10 υψος αδυνατος σαν τον Σταθη Ψαλτη και δεν μπορουσε να εκφραστει με τιποτα αλλα είχε και μεγαλο πρόβλημα στα θεωρητικα που μας εκαναν . Μια μερα πριν την ορκομωσια μας σκαει ο Αντιπτεραρχος Βιδακης στην μοναδα . Ειχε την φημη μεγαλου Μ........ΝΟΥ και οτι εριχνε φυλακες γιατι μπορει να φυσουσε την ωρα που σου μιλουσε και κουνιοντουσαν τα μαλλια σου . Ο αξιωματικος εκπαιδευτης μας χεσμενος πανω του . Ριχνει ενα τρελο χιονι με αποτελεσμα να ειμαστε μεσα στον θαλαμο ολοι και ο αντιπτεραρχος μπαινει για επιθεωρηση . Για κακη μας τυχη παντα ο ψηλος αδυνατος ή αυτος με τα γυαλια ή αυτος με την μεγαλη μυτη ειναι αυτος που τραβαει την προσοχη ....... ! Πηγαινει καρφωμενος πανω στον Λαρισαιο ο Βιδακης ο εκπαιδευτης μας εχει ιδρωσει και μονο που δεν εχει λιποθυμήσει απο τον πανικο του και ακολουθει ο παρακατω διαολογος : 

Αντιπτεραρχος : Ποιος εισαι εσυ νεαρε μου ;

Λαρισαιος : Βαράει προσοχή που έτρεμε το πάτωμα και με φωνή που ακουγόταν μέχρι την Τρίπολη λεει : Εκπαιδευομενος ΠΤΕΡΑΡΧΟΣ Παπαδοπουλος Κωστας ( ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ) 

Αντιπτεραρχος : ΤΙ ΛΕΣ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ; Κατακόκκινος απο τα νευρα του και με την πιεση να εχει φτασει 40 . ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΗΚΟΣ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ G3A3 ?

Λαρισαιος : Σας αναφερω κύριε ΥΠΟ ΣΜΗΝΙΤΗ οτι το μηκος του οπλου G3A3 είναι 4 μετρα και 72 εκατοστα 

Αντιπτεραρχος προς τον εκπαιδευτη μας ο οποιος εχει καταρρευσει ...... Βλεπω οτι τα εχεις κανει ΣΚΑΤΑ με την εκπαιδευση των νεοσυλλεκτων . Ντρεπομαι για λογαριασμο σου . Τετοια ατομα σαν εσενα ντροπιαζουν το σωμα . Και σηκωθηκε και εφυγε ....... Πιστευω οτι ο εκπαιδευτης μας δεν εχει συνελθει ακομα και ας περασαν 20 χρονια  !!!!!!!!!

---------------------------------------------------------------------

και ενα τελευταιο μιας και που θυμηθηκα τον ανηψιο του Τσοχατζοπουλου . 

Αεροπορια χαλαρα παντα επιθεωρηση πτερυγας ειμαι στην Μικρα 8 μηνες περναμε ζωη και κοτα δεν εχει γινει ΠΟΤΕ επιθεωρηση πτερυγας . 

Ενα πρωινο και ενω ειμαστε ολοι χυμαδιο αξυριστοι ακομβιωτοι αγυαλιστοι και τριγυρναμε εδω και εκει βγαινει ξαφνικα ο μοιραρχος μας και λεει ΜΑΓΚΕΣ επιθεωρηση πτερυγας σε 10 λεπτα στην πιστα του αεροδρομιου . Ενας πανικος μονιμαδες να τρεχουν ιπταμενοι να τρεχουν εμεις χεσμενοι πανω μας δεν το εχουμε ξανα ζησει .

Σκαει ο διοικητης μαζι με τον υποδιοικητη και καποιον που δεν εμαθα ποτε ποιος ηταν .

Παει στον 1ο . Γιατι εισαι αξυριστος ; 5 μερες φυλακη 

Παει στον 2ο . Γιατι εισαι ακομβιωτος ; 5 μερες φυλακη 

Παει στον 3ο γιατι εισαι αγυαλιστος ; 5 μερες φυλακη 

Παει σε μονιμαδες τους εχει κανει ρεζιλι τους φωναζει ουρλιαζει γιατι ειναι αξυριστοι γιατι δεν δινουν το καλο παραδειγμα γιατι το ενα γιατι το αλλο .

Εχει μοιρασει κανα 200.000 χρονια φυλακες σε ολη την μοναδα . 

Ξαφνικα σκαει στον ανηψιο του Τσοχατζοπουλου . Πισω και αριστερα ειμαι εγω . 

Υποδιοικητης : ΠΩΣ ΛΕΓΕΣΑΙ ΕΣΥ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ;

Ανηψιος : Ούτε προσοχη ουτε τιποτα . Του πεταει ενα ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ Κωσταντινος 

Υποδιοικητης : Σβηστα ολα και φευγουμε 

Μεσα σε 5 λεπτα ειχαν φυγει ο διοικητης με τον υπο και το προσωπο και η μοναδα συνεχισε την καθημερινοτητα της . 

Εμεινα αλλους 12 μηνες . Δεν ηρθε ποτε κανεις για επιθεωρηση πτερυγας..... !

Επεξ/σία 13 Δεκεμβρίου 2019 από GaGaS_Thess

[panosk1]

Δεύτερη μερα σε 10ημερο σκηνακια(Παρμενίων) Έχουμε βράδυνη άσκηση με τα άρματα ,μέσα στο πλήρωμα μου οδηγός ένα ΕΠΥ δεκανεας πορωμένος ,κομμαντο σε φάση αφήστε με μόνο μου να τους φάω όλους.

Γινετε λοιπόν μια στραβή και πέφτει το g3 του από την θέση που ήταν ,ανάμεσα στον πυργο και το σκάφος του τανκ ενώ ήμασταν Εν κίνηση και γίνετε τυρόπιτα ,κυριολεκτικά μάγκωσε στα σίδερα και η κάνη έγινε σαν καλαμάκι απο φραπέ ,αυτός τρελάθηκε νεύρα και παράλληλα χ@σμενος για το τι θα γίνει  ,ενημερωνουμε τον δκτη λέει θα τα πουμε αύριο στην πρωινή αναφορά.

Το πρωί ο δεκανέας στον τάκο με το στραβωμενο g3 ανα χείρας ,εκείνος να στέκετε ίσια και η κάννη να κοιτάει αριστερά σαν στραβός σωλήνας ,αφού αναφέρετε ,ο δκτης που προσπαθούσε να κρατήσει τα γέλια του από το θέαμα λέει “ Κυ.....δης έτσι όπως έγινε το όπλο σου θα μπορείς να πυροβολας και πίσω από γωνιές τώρα “  και ξέσπασε σε γέλια μαζί με όλη την επιλαρχια.

Το πιο αστείο δε ήταν ότι μέχρι το τέλος του 10ημερου ήταν αναγκασμένος να το έχει πάντα μαζί του και να γίνετε περίγελος από όπου περνούσε ,μάλιστα του είχε βγει και παρατσούκλι στραβοψ@λης .

[astrea966]

να συνεχίσω τις εμπειρίες μου απο το στρατο.

εγώ γενικά ακολουθούσα πιστά το ρητό ο ύπνος μειώνει την θητεία και ότι και αν μου έλεγαν τους είχα όλους χεσμένους. δεν αγχωνόμουν για τίποτα και για

κανένα λόγο. κάνω σκοπιά σε μια αποθήκη οπλισμού η οποία είναι δίπλα στην ομάδα συντήρησης. σαν τεχνίτης είχα κλειδί οπότε φεύγω από τη σκοπιά ανοίγω το γραφείο και μπαίνω μέσα ανάβω το καλοριφέρ και αράζω. παίρνω τηλέφωνο τον σκοπό της πύλης και του λέω αν έρθει καμιά έφοδος να με πάρει στην συντήρηση να προλάβω να βγω έξω. καλά λέει. με παίρνει ο ύπνος και κάποια στιγμή ακούω απέξω φωνές "σκοπός, σκοπός". εδώ λέω και σκέφτομαι την κάτσαμε τώρα. ανοίγει η πόρτα και βλέπω τρία αστέρια να μπαίνουν μέσα με κοιτάζει και λέει στη σέντρα αύριο. Με το που φεύγουν χτυπάει το τηλέφωνο. Το σηκώνω και είναι ο σκοπός της πύλης που πήρε για να μου πει ότι έχει έρθει έφοδος. Λέω ευχαριστώ για την έγκαιρη ειδοποίηση. βγήκα αναφορά αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι την τιμωρία.

 

σε γενικές γραμμές κοιμόμουν όπου έβρισκα και ανά πάσα ώρα και στιγμή είτε είχα υπηρεσία είτε όχι. με είχαν μάθει όλοι και δεν μ ‘ενοχλούσαν. περνούσαν έβαζαν τις υπογραφές και έφευγαν.μια φορά ξύπνησα και βλέπω να έχει έρθει ο επόμενος σκοπός και κάθεται έξω από τη σκοπιά και να κάνει την υπηρεσία του. νέος αυτός με είδε και κοιμόμουν και δεν με ενόχλησε μόνο συνέχισε την υπηρεσία.

 

έχω σκοπιά στην πύλη και κλασικά την πέφτω και κοιμάμαι. το στρατόπεδο ήταν σε τουριστική περιοχή με παραλίες ξενοδοχεία τριγύρω γενικά υπήρχε κίνηση συνεχώς από ταξί και αυτοκίνητα. όπως κοιμάμαι ακούω στον ύπνο μου πετραιολοκινήτηρα να πλησιάζει. λέω κάνα ταξί θα είναι αλλά ψιλοανοίγω τα μάτια και λέω πολύ ψηλά φώτα έχει για ταξί. πετάγομαι όρθιος να πάρω το όπλο να βάλω κράνος και εκείνη την ώρα σταματάει στην πύλη ένα τζιπάκι και βγαίνει ένας λοχαγός από εξωτερική. χωρίς να προλάβω να δω τα συνθηματικά αρχίζω την αναγνώριση, μου λέει το σύνθημα λέω θα πω προχώρα και ότι γίνει. Δεν μου είπε κάτι οπότε έγινε το ίδιο και στο παρασύνθημα του λέω περίμενε. έρχεται ο αξιωματικός υπηρεσίας και ξεκινούν τη γύρα του στρατοπέδου. εγώ που κοιμόμουν την έβγαλα καθαρή και καμπάνιασε 2 σκοπούς και το περίπολο.

 

περισσοτερα την επομενη φορα

Επεξ/σία 13 Δεκεμβρίου 2019 από astrea966

[geomos]

Βίντεο ντοκουμέντο από τη τελευταία μέρα.... Κάπου εκεί μέσα είμαι και εγώ!!!

 (Το έχει ανεβάσει σειρά ελεύθερο στο YouTube οπότε φαντάζομαι δεν έχουμε θέμα με προσωπικά δεδομένα. Αλλιώς ας το σβήσουν οι mod.)

[ZauZ]

Πήγα στρατό μεγάλος… Γενικά δεν με ενοχλούσε κανένας. Έκανα αυτό που έπρεπε, όπως έπρεπε και δεν είχα προβλήματα. Το αντίθετο θα έλεγα αλλά μου έχει μείνει μια ιστορία από το κέντρο εκπαίδευσης… εκεί όπου σκοπός τους είναι να σου σπάσουν τον τσαμπουκά…

Υγ : Σε αερομεταφερόμενο τάγμα…

Έχουμε λοιπόν ένα παλικαράκι ο οποίος είναι μέσα στην τρελή χαρά. Ευγενικό παιδί, πάντα πρόθυμος και πάντα με ένα χαμόγελο. Τα χαμόγελα και ο χαβαλές όμως δεν άρεσαν και πολύ στους εκπαιδευτές (άλλα νούμερα αυτοί) αλλά ούτε στους λοχίες, επιλοχίες κτλ οπότε τον τρέχανε….

Το τι καψώνι του είχαν ρίξει δεν λέγετε… Μέτρα κεραμίδια, κάνε το γήπεδο 10 φορές τρέξιμο αρματωμένος, τραγούδα στις τουαλέτες, κάνε κύκλους μέχρι να πέσεις κάτω, μέχρι και πίνκ πόνκ με αυτόν για μπάλα…  (για όποιον λέει ότι δεν υπάρχουν ακόμα τέτοια πράγματα…)

Αυτός λοιπόν τσιμουδιά. Τον καψώναραν και όταν τέλειωναν αυτός χαμογελούσε και συνέχιζε το χαβαλέ. Δεν έχω δει περισσότερα καψώνια σε άνθρωπο. Ειλικρινά…  

Σημειώστε ότι ήταν ο μόνος νεοσύλλεκτος που ήξερε να στρώνει το κρεβάτι του πένα day one…

 

Εγω :  Ρε Μήτσο του λέω (τυχαίο όνομα) γιατί ρε τους αφήνεις να σου τα κάνουν αυτά (του έριχνα καμιά δεκαετία σε ηλικία). Την επόμενη φορά θα τους ορμίσω του λέω…

Μήτσος : Όχι ρε ZauZ. Άστους. Χαβαλέ κάνουμε. Δεν έγινε τίποτα…

 

Ο Μήτσος συνέχιζε το χαβαλέ και μάλιστα έλεγε συχνά πυκνά… «Χαλαρώστεεε ρεεε, όταν θα πάμε στις μονάδες εγώ θα πάω Μύκονο. ZauZ θες να έρθεις μαζί μου Μύκονο ;» Γέλια εμείς κτλ…

Τελειώνουμε την εκπαίδευση… μας μαζεύουν και ο Δίκας αρχίζει και διαβάζει σε ποιες μονάδες πάμε…

Ο τάδε θα πάει στη Ρόδο , Ο τάδε θα πάει στη Σάμο, ο ZauZ θα πάει Κύπρο… (σοκ εγώ) αλλά άλλη ιστορία αυτό.

Ο Μήτσος τάδε πάει…. Σταματάει ο Δίκας… σηκώνει το κεφάλι και λέει

Δίκας : «Ποιος είναι ο Μήτσος ρε ;»

Μήτσος : Εγώ κύριε Διοικητά! (Με ένα χαμόγελο κλασσικά μέχρι τα αυτιά).

Τον κοιτάει για λίγο ο Δίκας… και τον ρωτάει «Ρε μεγάλε ποιος είσαι;;;;;;»

Ο Μήτσος δεν μιλάει.

Δίκας : Ο Μήτσος τάδε πάει στο ΧΧΧ φυλάκιο στην Μύκονο….

 

Γυρίζει λοιπόν ο Μήτσος σε δύο εκπαιδευτές που τον είχαν πεθάνει στο καψώνι και τους λέει

«Εγώ μαλάκες σας το έλεγα! Σας ρώτησα μάλιστα που θέλετε να πάτε με μετάθεση….» και τους κλείνει το μάτι.

Τελικά ο Μήτσος… είχε πατέρα έναν Στρατηγό ή Αντιστράτηγο (κάτι τέτοιο)…

Πραγματικά του έβγαλα το καπέλο. Δεν έκανε ΚΙΧ, δεν γκρίνιαζέ ποτέ, δεν τσακώθηκε με κανέναν, δεν έδωσε αφορμές ποτέ του, ούτε το έπαιζε ιστορία. Απλά ήταν πάντα η ψυχή της παρέας και πάντα με ένα χαμόγελο.

Φαντάζομαι πέρασε καλά σε αυτό το φυλάκιο… στη Μύκονο…

[Stergios74]

Η φάση έγινε ένα βράδυ που δυστυχώς ήμουν σκαστός και την έχασα. Βγήκε στα κανάλια το όλο σκηνικό. Ένας ψιλοβαρεμένος (όπως αποδείχτηκε και πρώην καταδικασμένος για βιασμό) στρ από άλλη μονάδα στου στρατοπέδου έχει βγει σε μπαρ της περιοχής, τα ψιλοήπιε και πείραξε μια σερβιτόρα (την χούφτωσε στις τουαλέτες ή κάτι τέτοιο). Τον πέταξαν έξω λοιπόν και πρέπει να έφαγε και κάνα δυο ψιλές.

Γυρνάει στη μονάδα λοιπόν και παίρνει το Μ-113, ΤΟΜΠ, παπάκι ή όπως αλλιώς το λένε αυτό το μικρό άρμα, και πάει να πάρει το αίμα του πίσω. Στη πύλη τον σταματάνε. Ένας φίλος του του λέει που πας ρε αλλά αυτός λέει "Για την τιμή ρε ΓΙάννη" και καβαλάει τα σύρματα από δίπλα. Βγαίνει στο δρόμο και πάει μέχρι το μπαράκι κάνα δυο χιλιόμετρα μακριά. Το γυρνάει φάτσα και κάνει να μπεί να σκοτώσει τον κόσμο.

Την άλλη μέρα τον βγάλαν Ι5 και σπίτι του.

Spoiler

https://www.tanea.gr/2001/10/24/greece/antimetwpos-me-to-stratodikeio-o-stratiwtis-poy-eisebale-me-arma-se-mpar/

Από εφημερίδα της εποχής. Τότε βλέπω βγάζαν και τα ονόματα στη φόρα χωρίς GDPR και τέτοιες φλωριές

 

[FilipposMD]

Εγώ πήγα στα 30 μου και ως γιατρός, οπότε παραμύθια θητεία έκανα. Στην ουσία δούλευα χωρίς πληρωμή. Μέχρι και στην εκπαίδευση στο ιατρείο ήμουν συνέχεια. Τέλος πάντων, κάποια στιγμή βρέθηκα στο Πεντάγωνο. Ξεπατώθηκα στη δουλειά βέβαια γιατί δεν υπήρχε άλλος γιατρός να με αλλάξει και δεν πρόλαβα ούτε την κανονική μου άδεια να πάρω, αλλά εντάξει, δεν θα γκρινιάξω κιόλας. Τρεις ιστορίες θα πω:

- Βασική εκπαίδευση. Όσοι είμαστε επαγγελματίες υγείας ξημεροβραδιαζόμαστε στο ιατρείο της μονάδας. Έρχεται λοιπόν ένα παλικάρι νησιώτης κάπου από τις Κυκλάδες με συμπτώματα γρίπης. Τον κρατάμε να τον φροντίσουμε λίγο. Ωραίος τύπος, χαμογελαστός και συνεργάσιμος. Περνάω κάποια φάση από τον θάλαμο, μοιράζω θερμόμετρα και λέω "βάλτε θερμόμετρα παιδιά και έρχομαι σε 5 λεπτά να σημειώσω θερμοκρασίες". Όλοι ΟΚ, ο τυπάκος μου λέει δεν έβαλα. "ΟΚ, πάω να δω τους δίπλα και έρχομαι σε λίγο. Μέτρα θερμοκρασία όμως να ξέρουμε". Γυρίζω, πάλι τίποτα. "Καλά ρε φίλε, άντε τελείωνε, προσωπική νοσοκόμα θες να σου βάλει θερμόμετρό;". Και μου απαντάει το θεϊκό "Δεν ξέρω τι είναι αυτό το πράγμα που μου έδωσες, δεν το έχω ξαναδει ποτέ". Μιλάμε για απλό υδραργυρικό θερμόμετρο, έτσι; Ο άνθρωπος είχε φτάσει 20 χρονών και δεν είχε δει ποτέ του θερμόμετρο! Τι θερμόμετρα και φλωριές θα μου πεις, αυτός θα έβγαινε για ψάρεμα και με 40 πυρετό.

- Ξανά στο κέντρο εκπαίδευσης. Μια βρύση σε ένα μπάνιο του ιατρείου είχε χαλάσει και έτρεχε ασταμάτητα. Πάει ένας νεοσύλλεκτος (Ν) και το λέει στον ανώτερο μόνιμο (Μ) του ιατρείου. Μ: "Ε, καλά, εδώ και πολύ καιρό τρέχει, τι να κάνω εγώ;". Ν: "Και ποιός θα το φτιάξει;". Μ: "Είναι δουλειά του υδραυλικού". Ν: "Πώς μπορώ να τον ενημερώσω;". Μ: "Α, είναι διακοπές, θα γυρίσει σε 2 βδομάδες". Ν: "Και τι, θα τρέχει για 2 βδομάδες η βρύση;". Μ: "Και τι σε νοιάζει εσένα, δικό σου είναι;". Η πρώτη μου επαφή με την σαπίλα των ενόπλων δυνάμεων! Τελικά δεν αντέξαμε, πήγαμε με έναν οδοντίατρο και βρήκε τη βάνα και έκλεισε την παροχή. Μιλάμε για μεγάλη ποσότητα νερού!

- Πρώτη μέρα γιατρός στο Πεντάγωνο. Ο μόνιμος γιατρός με περίμενε πώς και πώς, οπότε πήρε άδεια απευθείας και είμαι μόνος μου με μια νοσηλεύτρια. Φτάνω 7.30 το πρωί και με το που μπαίνω, μου λέει η νοσηλεύτρια ότι έγινε ατύχημα στο κεντρικό κτίριο, να πάρω το βαλιτσάκι με τις πρώτες βοήθειες και να τρέξουμε. Άγχος εγώ, αν είμαι προβλεπέ, τι θα κάνω, πόσοι ταξίαρχοι και στρατηγοί θα περάσουν και φυσικά τι ατύχημα έγινε. Βγαίνουμε από το ιατρείο (ξεχωριστό κτίριο, 2 λεπτά περπάτημα από το κεντρικό), μπαίνουμε στο κεντρικό κτίριο και πάμε στη σκάλα που είχε πέσει μια εργαζόμενη. Τίποτα πολύ σοβαρό, αλλά με το που φτάνουμε μου μυρίζει σκατίλα. Δε δίνω σημασία στην αρχή. Φροντίζουμε την κυρία (κυρίως η νοσηλεύτρια), αλλά είμαστε εκεί για κανένα μισάωρο. Είναι η ώρα που όλοι έρχονται στο γραφείο, οπότε περνάνε διάφοροι ανώτατοι και ρωτάνε τι παίζει. Εμένα εξακολουθεί να μου μυρίζει σκατίλα το μέρος. Τι στο διάολο, σκέφτομαι, έτσι είναι το Πεντάγωνο, σα βόθρος μυρίζει; Τέλος πάντων, τελειώνουμε, γυρίζουμε πίσω στο ιατρείο και περιέργως, μου μυρίζει σκατίλα και το ιατρείο! Βρίζω από μέσα μου τα υδραυλικά του υπουργείου κτλ, μέχρι που περνώντας μπροστά από έναν καθρέφτη βλέπω τη στολή μου. Στα 2 λεπτά που βγήκα έξω για να πάω στο κεντρικό κτίριο με είχε κουτσουλίσει ένα περιστέρι και όλη μου η πλάτη είχε γίνει άσπρη από τα σκατά! Πρέπει να έκανα φανταστική πρώτη εντύπωση και λόγω εμφάνισης και λόγω μυρωδιάς στο υπουργείο!

[rose from hell]

χειμώνας  2000  σε φυλάκιο στο λαιμο πρεσπών   11 φανταροι

ο μαμακας ο μαγειρας φτιαχνει παστιτσιο  και αντι να βαλει λαδι εριξε καμποσο πετρελαιο (το ειχαμε  για την σομπα)  

Πώς τα μπέρδεψε  ?  μονο αυτος θα το εκανε αυτο 

το πηρε χαμπαρι  αλλα δεν ειπε τιποτα  και σερβιρε κανονικα το φαγητο

το φαγητο βρωμουσε πετρελαιο, οσοι εφαγαν οι πιο πολυ δηλαδη   ειχαν ολη νυχτα αναθυμιάσεις.................

αφου τον πηραμε χαμπαρι  εφαγε και κατι μπινιλίκια  μετα το παραδεχτηκε

 

και αυτο δεν θα το ξεχασω ποτε στην ζωη μου 1999 καλαματα κεντρο νεοσυλλεκτων

τρώγαμε  μεσημεριανο, ο απεναντι μου στο τραπεζι   εκει που ετρωγε  ξερναει μεσα στο δισκο του και συνεχιζει να τρωει

δεν θα το ξεχάσω ποτε μιλαμε για την αηδια   το εβγαλε και μετα το ξαναέφαγε

 

 

Επεξ/σία 14 Δεκεμβρίου 2019 από rose from hell

[palawiaris]

Κάπου τέλη 89 στο μεγάλο Πεύκο,Ειδικές δυνάμεις.

Γράμματα από μάνα με παράπονα στον διοικητή να μην μας βάζει να κολυμπάμε δίπλα στους καρχαρίες και μας φάνε.

Σειρά που θυμάμαι ακόμα το όνομά του.

Μέχρι να ορκιστούμε ήταν πάντα με την αγία γραφή στο χέρι.Μιλούσε μόνο για θρησκευτικά θέματα.Δεν πολυμιλούσε,δεν ασχολιόταν με άλλους τόσο πολύ.Ο πατέρας του στρατιωτικός.Τον κάνανε τόση πλύση εγκεφάλου οι σειρές με το μπλα μπλα,που μετά την ορκωμοσία άφησε τα θρησκευτικά βιβλία και στις εξόδους τα έτρωγε όλα στις πουτάνες.

Λίγες μέρες αργότερα στην σκοπιά λέγανε ότι όπλισε το όπλο του στην περίπολο,και με την ξιφολόγχη τραυμάτισε σκυλιά.

Δεν τον ξαναείδε κανείς.

 

[kronos73]

Καλημέρα και από εμένα.

Λίγες  ιστοριούλες σουρεάλ στρατιωτικής πραγματικότητας από Λαγό πριν 20 χρόνια.

Όσοι έχετε υπηρετήσει εκεί ξέρετε ότι είναι τεράστιο στρατόπεδο. Εκείνα τα χρόνια στην κεντρική πύλη υπήρχε ένας σκοπός από τη μονάδα μας (188 ΠΠΑΡ) και ένας από ένα τάγμα πεζικού που έκανε και την αναγνώριση αφού εμείς είχαμε πάνω στο όπλο γεμιστήρα.

Άνοιξη, γύρω στις 5 το πρωί κόβω μες στο σκοτάδι κίνηση, μετά από λίγο βλέπω ότι είναι κάποιος σε ποδήλατο χωρίς να διακρίνω ακόμα λεπτομέρειες. Λέω στον απέναντι, μεγάλε κάποιος έρχεται ...κάνε αναγνώριση....αυτός στην κοσμάρα του...του το ξαναλέω του τον δείχνω τίποτα....όταν το κατάλαβε είχε μπροστά του έναν ταγματάρχη από το Διδυμότοιχο που είχε έρθει για έφοδο. Του ζήτησε το λόγο που δεν έκανε αναγνώριση βέβαια, αυτός ψέλισε κάτι δικαιολογίες του κ.... Γυρνάει σε μένα απελπισμένος "Τι γίνεται εδώ ρε παιδιά?" Βρίσκω το θάρρος και του λέω ¨Το στρατόπεδο είναι bike friendly κε Ταγματάρχη¨ ....με κοιτάζει λίγο χωρίς να μιλάει ....ωχ λέω μέσα μου μόλις τσίμπησα 10Φ......και μετά τον πιάνουν τα γέλια, γυρνάει στον απέναντι και του λέει έχε χάρη που ο συνάδελφός σου έχει χιούμορ...

Πρωινή βάρδια στην ίδια σκοπιά την ώρα που έρχονται οι μόνιμοι, βλέπω ένα τρακτέρ να έρχεται...είναι ένας ΕΠΥ Λοχίας από τη μονάδα μας...ο Θεούλης πήγε στο χωράφι όργωσε και ήρθε μετά για υπηρεσία.

Πολλοί στρατοκαβλοι μονιμάδες με άσχημη συμπεριφορά αλλά εγώ θα θυμηθώ έναν ΕΜΘ Λοχία, ήταν υπηρεσία το βράδυ που σκάσαμε στη μονάδα μετά από ένα ατελείωτο ταξίδι με τρένο από τη Θήβα. Μόλις μπηκαμε μέσα μας λέει "Παιδιά καλώς ήρθατε, δεν ξέρω τι σας είπανε για τα κινητά στο κέντρο αλλά τώρα βγάλτε τα και πάρτε τηλ τους γονείς σας να τους πείτε ότι φτάσατε καλά.."  Μετά από λίγες εβδομάδες είμαι σκοπιά στον όρχο (γερμανικό)....μας έχει πάει γα.... πολύ υπηρεσία και ξενύχτι....θερμοκρασία αρκετά κάτω από το 0 και εγώ να παραπέω με το G3 παρά πόδα και ξιφολόγχη πάνω...κλείνουν τα μάτια μου και όταν τα ανοίγω είναι μπροστά μου ο παραπάνω Λοχίας...πάω να κάνω αναγνώριση (τι αναγνώριση είχε φτάσει στο μέτρο σχεδόν)...άστο μεγάλε μου λέει και βάζει το χέρι στο τζάκετ...ωχ λέω βγάζει μπλοκάκι να σημειώσει την γ...με......βγάζει ένα φλασκί με κονιάκ μου δίνει λίγο και σε 15 λεπτά ήταν πίσω με την αλλαγή μου...ψυχούλα.

Τελευταία ιστορία από Καρατάσου που απολύθηκα, γραφέας πλέον στο 3ο , έχω υπολογιστή που ο προηγούμενος γραφέας όταν χάλασε πήρε κάρτα γραφικών με tv tuner. Κάποια μέρα μου ζητάει ο διοικητής να τον βοηθήσω σε μια παρουσίαση στα αγγλικά, κάτι με το ΝΑΤΟ είχε να κάνει. Όταν την τελειώνουμε με ευχαριστεί και πολύ φυσικά τον ρωτάω και πως θα κάνετε την παρουσίαση κε Διοικητά; έχετε προτζέκτορα; Όχι μου λέει ρε Kronos73 , εσείς έχετε στο 3ο, στο τάδε ντουλάπι.

Η  συνέχεια ήταν Τετάρτες βράδυ να βλέπω με τα φιλαράκια CL στον προβολέα στο γραφείο....μεγαλείο, οι ΑΞΥΠ πηγαίνανε πάντα σε άλλη μονάδα και το βλέπανε σε κάτι τηλεοράσεις 14΄΄....ένα βράδυ έρχεται ένας υπολοχαγός που είχε υπηρεσία και μπουκάρει την ώρα που βλέπαμε.....ενοείτε με μπύρες και τα συναφή...........ΚΟΥΦΑΛΑ Kronos73....που το βρήκες το εργαλείο;;; Κόκκινος έγινε από τη ζήλεια του. Την άλλη Τετάρτη όμως κέρασε τις μπύρες...