Tρελές ιστορίες από το Στρατό

[geomos]

42 λεπτά πριν, Silok είπε

Μετά το περιστατικό με τον ψάρακα το λοχαγό μου στη λέσχη ήθελα καμιά 20αριά μέρες για να φύγω από το νησί μπριζόλα και μ'έχει πρήξει ο παπάρας ο Θέμης (ο υποδιοικητής μου) να κουρευτώ,εν τω μεταξύ είχε απολυθεί ο μπουρτζόβλαχος που είχαμε στη λέσχη κι έχουμε μείνει ο μάγειρας κι εγώ να τρέχουμε και να μη φτάνουμε για να ταίσουμε τα βόδια και δεν μου είχαν στείλει σερβιτόρο.
Ακολουθεί διάλογος.
Υπο: Μαλάκα έλα στο τάγμα να κουρευτείς.
Ε:Αν έρθω στο τάγμα να κουρευτώ θα φάτε αμελέτητα.(Είχε τρελλή διαδικασία να το κάνω υπηρεσιακός το δρομολόγιο για το τάγμα και ειδικά για να επιστρέψω)
Υπο:Την Παρασκευή θα έρθω να σε πάρω με το τζιπάκι μου και μόλις τελειώσει η επιθεώρηση σε γυρνάω πίσω.(Εγώ βέβαια έπρεπε να κάνω τρελλή προετοιμασία γι αυτό γιατί μετά την επιθεώρηση πλακώναν σαν τις μύγες να σαβουρώσουν οι γιούφτοι)
Όντως Παρασκευή έρχεται και μου είχε κανονίσει και κωλυόμενο τον κουρέα για πάρτη μου.Πάω κουρεύομαι και ανεβαίνω στο διοικητήριο να πάρω καφέ και να περιμένω να τελειώσει η αναφορά τάγματος για να φύγουμε.
Λίγο πριν κατέβουν ο υπό και μετά ο δίκας σκάει το τζιπάκι του Δίκα ΕΛδύκ.Να ρίχνω κάτι καντήλια εγώ άλλο πράμα.
Υπo:Τι έπαθες ρε βλαμένε και χτυπιέσαι?
E:Θα φάτε τα φρύδια μου τώρα,ήρθε ο σχης να μας τα ζαλίσει
Υπο:Έλα ρε μαλάκα,5 λεπτά θα χαιρετήσει και θα φύγει.
Ε:Ναι ρε αλλά οι του Συντάγματος θα σχολάσουν στην ώρα τους και θα φάνε τον μάγειρα,φωτιά θα πάρει ο κώλος του.
Υπο:Τώρα έτσι όπως έγινε γάμα το,θα περιμένουμε.

Κατεβαίνουν κάτω,τελειώνει η αναφορά και πάει ο δίκας μας και αναφέρει στον σχη.Εντάξει λέω τελειώσαμε.
Αμ δε,αρχίζει να λέει διάφορες παπαριές,έχει περάσει κάνα 10λεπτο κι εγώ να κατεβάζω καντήλια δυνατά στο διοικητήριο και άρχισαν να ιδρώνουν όλοι γιατί ψιλοακουγόμουν.
Σε μια φάση ο συνταγματάρχης λέει σε μία φράση του "είμαι 2 μήνες στην ΕΛΔΥΚ...." κι εγώ ο μαλάκας ασυναίσθητα μιας και ήταν το αστείο του στρατοπέδου λέω σχεδόν φωνάζοντας.

Ε και τι θέλεις τώρα?Να πέσουμε και να παίρνουμε?
Έχουν γίνει πατζάρια όλοι οι αστεράτοι,αυτός ο πούστης το άκουσε αλλά όχι καθαρά κι έκανε το σουηδό για να δείξει και καλά χαρακτήρα ή κι εγώ δεν ξέρω τι.
Αφού πήγε στα τσακίδια ανεβαίνει ο δίκας επάνω και βγάζοντας αφρούς έψαχνε να βρει ποιός το είπε.
Εγώ καθόμουν αραχτός και δεν πήρα χαμπάρι ότι το έψαχνε μέχρι που μ'έδωσε ένα "καλό παιδί" και με φωνάζουν να πάω στο γραφείο του.
Μπαίνω μέσα με το φραππέ στο χέρι,ορίστε λέω (καναδυό νέοι έξω από το γραφείο τα είδαν όλα)
Καλά βρε παιδί μου,τι του είπες του διοικητή?
Τι να του πω?Έχει 3 μήνες στην ΕΛΔΥΚ και κάτι τρέχει στα γύφτικα,αυτός θα πάει στη λέσχη στη Λευκωσία και θα φάει μια χαρά,εσείς να δούμε τι θα φάτε που ακόμη είμαι εδώ.
Διοικητής:Αμάν,αυτό δεν το σκέφτηκα,ρε ζημιά που μας έκανε το γίδι,βρες τον Υποδιοικητή και φύγετε σφαίρα,εγώ θα κρατήσω τους δικούς μας κάνα τέταρτο για να μην σου πέσουν μαζεμένοι.

Έκλαιγα παίδες,δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο καραγκιόζηδες γινότανε όταν ήταν η φάση της μάσας ή όταν αφορούσε την τσέπη τους.
Αυτούς τους βλέπουν οι Σκωτσέζοι και τρομάζουν

Από τους μεγαλύτερους τζαμπατζηδες οι μόνιμοι. Έκανα 1.5 μήνα στα καυυ στη Νέα Μάκρη και κάθε μεσημέρι τρομαζαμε μην μας φάνε ζωντανούς μαζί με τα τραπέζια. Θυμάμαι ένα γελοίο συνταγματάρχη που μια μέρα μου έκανε φασαρία γιατί άφηνα να μπαίνουν κάτι γριουλες για να φάνε ένα πιάτο φαι με 2 ευρώ που τα χρέωνε το εστιατόριο. Να αρχίζει να μου λέει και καλά για λόγους ασφαλείας, εδώ είναι στρατός δεν είμαστε συσσίτιο κτλ ενώ όλοι τον ήξεραν ότι ερχόταν έτρωγε και έπαιρνε και 3-4 μερίδες για το κολωσπιτο του και φοβόταν μην του τα φάνε οι άλλοι.

Περίμενε λοιπόν το βόδι να τελειώσω τη υπηρεσία πύλης και με τράβαγε στο διοικητή. Του λεει τα δικά του τον βγάζει ο δικας έξω και με φωνάζει. Γενικώς σε όλη μου τη θητεία ειμουν τέρμα προβλεπε και στη τρίχα (βοήθησαν και οι 2 μήνες τέντωμα στη Καρδίτσα) οπότε όλα τα στελέχη με είχαν σε εκτίμηση γιατί δεν φοβόντουσαν ότι θα κάνω καγκουριες. Ήταν η μοναδική φορά που δεν κράτησα τα προσχήματα και φουντωμενος λέω στο δικα ότι δεν αντέχω τη γυφτιά και όσο με βάζει πύλη εγώ θα αφήνω όσους θεωρώ ότι έχουν ανάγκη για φτηνό φαγητό . Είναι αμαρτία να πετάμε 100 μερίδες κάθε βράδυ και εκεί που χτύπησα ευαίσθητο σημείο του λέω είναι καθήκον σας να φροντίζετε τους ηλικιωμένους σε ανάγκη και μετά τον κάθε πειναλα μόνιμο.

Αν και ήταν καλός άνθρωπος δεν ήταν γενικά εκδηλωτικός παρόλα αυτά τον είδα σε μια φάση να βαραίνουν τα μάτια του ,μου σφίγγει το χέρι και με διώχνει. Ο βλάκας συνταγματάρχης δεν με ξαναενοχλεισε ποτέ. Δεν έμαθα ποτέ τι του είπε ο δικας.

Όταν μπορέσω θα γράψω μια ιστορία τρόμου και μια τρέλας από τη θητεία μου.

 

[VonLoutsos]

39 minutes ago, geomos said:

Από τους μεγαλύτερους τζαμπατζηδες οι μόνιμοι. Έκανα 1.5 μήνα στα καυυ στη Νέα Μάκρη και κάθε μεσημέρι τρομαζαμε μην μας φάνε ζωντανούς μαζί με τα τραπέζια. Θυμάμαι ένα γελοίο συνταγματάρχη που μια μέρα μου έκανε φασαρία γιατί άφηνα να μπαίνουν κάτι γριουλες για να φάνε ένα πιάτο φαι με 2 ευρώ που τα χρέωνε το εστιατόριο. Να αρχίζει να μου λέει και καλά για λόγους ασφαλείας, εδώ είναι στρατός δεν είμαστε συσσίτιο κτλ ενώ όλοι τον ήξεραν ότι ερχόταν έτρωγε και έπαιρνε και 3-4 μερίδες για το κολωσπιτο του και φοβόταν μην του τα φάνε οι άλλοι.

Περίμενε λοιπόν το βόδι να τελειώσω τη υπηρεσία πύλης και με τράβαγε στο διοικητή. Του λεει τα δικά του τον βγάζει ο δικας έξω και με φωνάζει. Γενικώς σε όλη μου τη θητεία ειμουν τέρμα προβλεπε και στη τρίχα (βοήθησαν και οι 2 μήνες τέντωμα στη Καρδίτσα) οπότε όλα τα στελέχη με είχαν σε εκτίμηση γιατί δεν φοβόντουσαν ότι θα κάνω καγκουριες. Ήταν η μοναδική φορά που δεν κράτησα τα προσχήματα και φουντωμενος λέω στο δικα ότι δεν αντέχω τη γυφτιά και όσο με βάζει πύλη εγώ θα αφήνω όσους θεωρώ ότι έχουν ανάγκη για φτηνό φαγητό . Είναι αμαρτία να πετάμε 100 μερίδες κάθε βράδυ και εκεί που χτύπησα ευαίσθητο σημείο του λέω είναι καθήκον σας να φροντίζετε τους ηλικιωμένους σε ανάγκη και μετά τον κάθε πειναλα μόνιμο.

Αν και ήταν καλός άνθρωπος δεν ήταν γενικά εκδηλωτικός παρόλα αυτά τον είδα σε μια φάση να βαραίνουν τα μάτια του ,μου σφίγγει το χέρι και με διώχνει. Ο βλάκας συνταγματάρχης δεν με ξαναενοχλεισε ποτέ. Δεν έμαθα ποτέ τι του είπε ο δικας.

Όταν μπορέσω θα γράψω μια ιστορία τρόμου και μια τρέλας από τη θητεία μου.

Εδώ ένας μόνιμος έκανε πάρτυ γενεθλίων του παιδιού του στην λέσχη αξιωματικών...Είχαν φέρει και τούρτα και λένε "Κόψτε την σε κομμάτια να φάνε όλοι να φάτε και εσείς". Η τούρτα πρέπει να ήταν μισό κιλό για 25 άτομα.

Υ.Γ: Η λέσχη ήταν εκτός στρατοπέδου.

Επεξ/σία 17 Δεκεμβρίου 2019 από VonLoutsos

[paylidis]

Στη θητεία μου στη μονάδα άλλαξα 4 λοχαγούς. Γενικά ήμουν προβλεπόμενος και ήμουν και επιλοχας (Και έκανα το 100% της δουλειάς του μονιμου επιλοχια που δεν πάταγε καν στο γραφείο) όποτε είχα πολύ καλές σχέσεις με τους 3 από τους 4 (οι οποίοι 3 ήταν και ατομαρες). αριστες σχέσεις είχα και με τον συνταγματάρχη διοικητή της μοίρας - έναν άνθρωπο πολύ μορφωμένο και ανοιχτόμυαλο, τόσο που συχνά πυκνά με φώναζε για επιστημονικες συζητήσεις κ καφε... Γενικά είμαι στη ζωή μου της λογικής κάνω τη δουλειά μου όπως πρέπει δε μπλέκομαι και μη μπλέκεσαι και εσυ στα πόδια μου!

Ο τέταρτος λοχαγός λοιπον ήρθε κάπου 2.5 - 3 μήνες προτού απολυθώ και ήταν μεγάλο στραβόξυλο. Μπλέκονταν συνεχώς στα πόδια μου και έκανε παρεμβάσεις στη «δουλειά» που έκανα 6 μήνες άριστα χωρίς επι της ουσίας να έχει μυρωδιά. 

φτανουμε τελος Σεπτέμβρη και έχω συνεννοηθεί με τον διοικητή ότι θα κολλήσω τις κανονικές άδειες που έχω και κάτι άδειες τύπου υεθα και θα φύγω από την μέσα Σεπτέμβρη για να πάω για σπουδές που ξεκινούσαν 1/10. Κάθομαι λοιπόν στο γραφείο μου (μαζί με τον αντικαταστάτη μου που εκπαιδεύονταν) και γράφω την Ημερήσια διάταξη όπου αιτούμαι 5 κανονική 5 υεθα και 39 μέρες τιμητική από το διοικητή, τυπώνω και τις πάω στον κοπανο. Με το που το βλέπει κοκκινίζει, σκίζει το χαρτι και αρχίζει να ουρλιάζει ΑΚΥΡΟ ΔΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΕΔΩΣΕ Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΑΔΕΙΑΣ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΣ ΣΤΗ ΜΟΙΡΑ (για κάποιο κουλό λόγο του τύπου ότι είπα ψέματα για άδεια από το διοικητή). Γυρνάω κ του απαντάω με απάθεια ΕΣΥ ΘΑ ΤΟ ΦΑΣ ΤΟ ΑΚΥΡΟ και μου αποκρίνεται αναφερόμενος γιατί μίλησες άσχημα απειθως κλπ κλπ 

 

Οκ λέω έτσι είσαι; Έτσι θα το πάμε. 
 

βγαινουμε αναφορά μοίρας Παρασκευατικη με πλήρη εξάρτηση όπλα κλπ και να σου ο δικός σου φάτσα κάρτα στον τακο. 

Ο δικας να έχει γουρλωσει τα μάτια του και να ψάχνεται σου λέει δε μπορεί να έκανε κάτι. Ρωτάει τι έκανε ο τάδε αρχιλοχία;

ειναι αναφερόμενος απο το λοχαγό τάδε οτι χρησιμοποίησε ψευδεπίγραφα (ή κάτι τέτοιο) το όνομα σας για να αποσπάσει άδεια και αντιμίλησα στο λοχαγό του κλπ...
 

εγω τσιμουδιά να κάθομαι αλφάδι γυαλισμένος κ να περιμένω να δω με αγωνία πως θα αντιδράσει
 

τον πιάνει λοιπόν τον δικα (καλή του ώρα) σπαστικό γέλιο κ μέσα σε 1 δευτερόλεπτο σοβαρεύει και βγάζει δίπλα μου στην αναφορά το λοχαγό 

 

(στα αυτιά μου βαράει 200 ντεσιμπέλ το Τιρινινι από την ικανοποίηση και όλος ο λόχος μου από πίσω μουρμουρίσει και γελάει πνιχτα καθώς όλοι τον σιχαινόταν)

 

Λοχαγε αληθεύει ότι έκοψες την άδεια του στρατιώτη που του είχα δώσει ΕΓΩ; ΕΡΙΞΕΣ ΑΚΥΡΟ ΣΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ; ΜΕ ΠΟΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ;;;;;

 

ο κοπανος μούγκα - ο δικας φορτώνει ανελέητα 

 

ΑΚΥΡΟ ΣΕ ΕΣΕΝΑ και ο στρατιώτης δε θα φύγει την επόμενη εβδομάδα που προβλεπόταν αλλά απο ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ
ελευθεροι και οι δυο

Από εκείνη την στιγμή (που όντως έφυγα εκείνο το βράδυ αφού έκανα την υπηρεσία μου ως απογευματινός Α/Μ) δεν ξανασηκωσε καν το βλέμμα του να με κοίταξει. Οι σειρές μου που έμειναν φώναζαν Μέσα στο λόχο όποτε αυτοσ ήταν στη γραφείο του ΑΚΥΡΟΟΟΟΟΟΟΟ 

Οπως καταλάβαινετε δε με χαιρέτησε καν όταν απολύθηκα (ούτε και εγώ προφανως)...

 

ίσως το σκηνικό που ευχαριστήθηκα πιο πολύ σε όλη μου τη θητεία...

Επεξ/σία 17 Δεκεμβρίου 2019 από paylidis

[astrea966]

Έχουμε αλλάξει διοικητή και μας έχουν φέρει ένα ταγματάρχη καλαματιανό ο οποίος ήταν πολύ μεγάλο καθίκι αλλά θα πω περισσότερα γι` αυτόν σε άλλο post.

Είναι αξιωματικός υπηρεσίας ο τσόγλανος(βλεπε προηγ.post) και εγώ έχω υπηρεσία στην ίδια σκοπιά που πήγε ο άλλος να μου πάρει το όπλο.(Βλ.προηγ. Post) την έχω πέσει ως συνήθως. βγαίνει έφοδο έρχεται με βγάζει στην αναφορά. είμαι το πρωί στην αναφορά μαζί με άλλον ένα ο οποίος άκουγε μουσική στη σκοπιά. με ρωτάει ο διοικητής γιατί κοιμόμουν του λέω ήμουν κουρασμένος.(αλήθεια ήταν γιατί εκείνη την μέρα έτρεχα πανικόβλητος για να εχουμε έτοιμα τα μισά σχεδον οχήματα της μονάδας γιατί θα πήγαιναν στο λίμανι το πρωί) ΕΔΕ μου λέει. το ίδιο λέει και στον άλλο. Λέω εντάξει τι να κάνουμε, ο άλλος όμως τα έχει κάνει πάνω του. Σιγά μωρέ του λέω τι θα μας κάνουν. θα φάμε καμιά 20αρια μέρες και κάτι τρέχει στα γύφτικα. ο άλλος όμως τίποτα. μας παίρνουν την κατάθεση να τη δει ο διοικητής και να την προωθήσει στη μεραρχία. ο άλλος φαντάρος όμως είχε βύσμα ένα ταξίαρχο οπότε τον παίρνει τηλέφωνο. μας καλεί ο διοικητής στο γραφείο του και αρχίζει: έμαθα ότι είστε καλά παιδιά και διάφορα άλλα που δεν τα θυμάμαι οπότε θα σας την χαρίσω τώρα αλλά να μην ξαναγίνει. δεν θα ξαναγίνει λέμε εμείς και φεύγουμε. Θα έπεσε τηλέφωνο από τον ταξίαρχο αλλά δεν μπορούσε να την χαρίσει μόνο στον ένα οπότε με πήρε και εμένα η μπάλα. καλά τη βγάλαμε και αυτή τη φορά λέω.

Όπως ανέφερα σε προηγούμενο post είχαμε για υποδιοικητή ένα λοχαγό καραβανά πολύ καλό άνθρωπο. ήταν με το μέρος των φαντάρων αλλά έπρεπε και εμείς να είμασταν σωστοί. δεν υπήρχε περίπτωση να φύγει κάποιος με άδεια και να μην τον καλέσει στο γραφείο του να τον ρωτήσει αν έχει λεφτά για να φύγει. Του είχαν φάει αρκετά λεφτά δανεικά και αγύριστα. Και όπως έχω ξαναπεί έβριζε κατά ριπάς. Το μπινελίκι το είχε ψωμοτύρι. Κάναμε αναφορά τάγματος και δεν θέλαμε να τελειώσει. 2-3 ώρες όρθιοι και δεν μας ένοιαζε από τα γέλια που ρίχναμε με τον τρόπο που τα έλεγε. Έχει έρθει ένας ξάδερφος  και έχω βγει στην πύλη με τη βερμούδα και τις παντόφλες. ΑΜ ήταν ένας ροδίτης και την ώρα που είμαι έξω φτάνει με το τζιπάκι ο υποδιοικητής και την ώρα που έμπαινε μεσα μας κοίταξε και κάτι μουρμούρησε. Χέστηκε ο ΑΜιτης, λέω θα γελάσουμε σήμερα. Στην αναφορά τάγματος με φωνάζει και φωνάζει τον ΑΜιτη στην αναφορά. Εντωμεταξύ ο ΑΜιτης είχε χεστεί γιατί ήταν εξοδούχος και θα πήγαινε σπίτι του και σου λέει τώρα την κάτσαμε. Του λέω μην αγχώνεσαι και δεν θα γίνει τίποτα. Μας βγάζει στην αναφορά και αρχίζει να μας τα χώνει (δεν θυμάμαι τι έλεγε γιατί εγω γελούσα περισσοτερο από το υπόλοιπο τάγμα) εμένα για την εμφάνιση μου και στον άλλο γιατί με άφησε να είμαι στην πύλη έτσι. Στο τέλος μας έριξε από 4 μέρες κράτηση. Λέω του ΑΜίτη μην πεις τίποτα αλλα αυτός που νόμιζε ότι θα έχανε την έξοδο πάει να πλησιάσει τον λοχαγό να του κλαφτεί. Τον βλέπει ο λοχαγός και του φωνάζει:

ΠΙΣΩ βούι (για όσους δεν ξέρουν βούι είναι το βόδι στα κρητικά). Πίσω μην με κουτουλήσεις. Ξεσπάμε όλοι στα γέλια. Για την ιστορία ο ΑΜιτης ήταν εξοδούχος το απογευμα.

Καλοκαίρι και κάθομαι στο γραφείο της ομάδας συντήρησης μαζί με ένα αρχιλοχία και ένα ΕΠΥ δεκανέα και τρώμε κάτι παγωτάρες. ξαφνικά εμφανίζεται στην πόρτα ένα μουστάκι και μετά ο υπόλοιπος λοχαγός. μας κοιτάζει στραβομουτσουνιάζει και λέει:

Μαλάκες τεχνίτες αντί να τον βάλετε(εννοώντας εμένα) να σας παίρνει πίπες τον έχετε και γλύφει παγωτό. να σου δώσω εσένα ένα αρχίδι (αρχιλοχίας) και εσένα άλλο ένα (ΕΠΥ)να τα κάνετε γαργάρες. σηκώνεται και φεύγει.

περισσοτερα τις επομενες μερες

[cpc464]

Θυμάμαι τον πρώτο καιρό που πήγα στο Τάγμα στα Καρδάμυλα,είμασταν εβδομάδα προσαρμογής άρα και εξοδούχοι και περιμέναμε τον αξιωματικό υπηρεσίας να κάνει επιθεώρηση με τα πολιτικά μας,αξιωματικός υπηρεσίας εκείνη την ημέρα ήταν ένα ντερέκι υπολοχαγός ολίγον τι ψυχάκιας,με αγαπημένη ατάκα "ησυχία,οι μόνες φωνές που θέλω να ακούω είναι αυτές μέσα στο κεφάλι μου" , μεταξύ των εξοδούχων ήταν και ένας παλιός δεκανέας καράβυσμα (ταχυδρόμος του τάγματος), ο τύπος επειδή είχε αργήσει το ΡΕΟ από την μεραρχία είχε πάει να κάνει ντους και είχε επάνω στην κουκέτα του τα ρούχα που θα φόραγε,μεταξύ αυτών και ένα δερμάτινο παντελόνι, μπαίνει ο υπολοχαγός και προτού δει οτιδήποτε το μάτι του πέφτει στο παντελόνι,πάει εκεί το σηκώνει και αρχίζει να το εξετάζει προσεκτικά, εντωμεταξύ μπαίνει και ο δεκανέας και τον ρωτάει "τι κοιτάτε κύριε υπολοχαγέ?" του λέει ο υπολοχαγός "τίποτα,είδα τι θα φορέσεις και κοιτώ μήπως έχει και καμιά τρύπα στον κώλο, το ασορτί φίμωτρο πού είναι?"μιλάμε πρέπει να λύθηκε όλος ο θάλαμος στα γέλια, από τους  ποιο φοβερούς διαλόγους που έχω ακούσει.

Επεξ/σία 18 Δεκεμβρίου 2019 από cpc464

[GaGaS_Thess]

Ιανουάριος 2001 . Παγωνιά . Είμαι σκοπιά πίσω απο το ΣΕΔΕΣ σε ενα στρατόπεδο πεζικου που είχαμε μέσα εμείς 3 σκοπιές ( πύλη , μέση απόσταση και λοφάκι ) και φυλλούσαμε πυρομαχικά . Δεν θυμάμαι πως λεγόταν το στρατόπεδο αλλά θυμαμαι που περνουσαμε την πυλη του για να παμε . Μετά τις 2:30 το βραδυ το φυλλουσε 5 ετης με συνοδεια σκυλου . Ειμαι σκοπια 12 με 2:30 . Επειδη η μονη εισοδος ηταν απο κατω απο την πυλη και επειδη ηταν μια αποσταση 200 - 300 μετρα η μεσαία σκοπιά με το λοφάκι έχω παρατήσει οπλα κρανη σφαιρες κτλπ κτλπ στο λοφακι και εχω κατεβει στον σκοπο στην μεση για παρεα και χαβαλε  . Ξαφνικα βλεπω τζιπακι κατω στην πυλη οποτε λεω μεχρι να κατεβει να κανει αναγνωριση κτλπ εχω χρονο και αρχιζω να τρεχω σαν τρελος να φτασω πανω σε εμενα . Με το που φτανω στην σκοπια για καλη μου τυχη και μολις εχω βαλει κρανος εξαρτηση και εχω παρει το οπλο στα χερια μου 1 η ωρα το βραδυ μεσα στο κολο κρυο και μεσα στα σκοταδια πεταγεται μια γυναικα πισω απο την σκοπια μεσα στα αιματα κλαιει και ουρλιαζει και φωναζει σε παρακαλω βοηθησε με ( για την ακριβεια σε παρακαλω βοηΤησε με ) . Αφου εχω χεστει πανω μου και εχω δει ολη μου την ζωη να περναει μπροστα απο τα ματια μου ακουω απο τον κεντρικο δρομο τον γυφτο με το Datsun να εχει παρει το μικροφωνο και να φωναζει : Που εισαι μωρη καριολα αμα σε πιασω τα σε σκοτωσω μωρη πουτανα ........ Η γυφτισσα εχει κανει την κουτσουκελα της την εχει παρει χαμπαρι ο γυφτος το εχει σκασει και εχει πηδηξει μεσα στο στρατοπεδο για να γλιτωσει . Ευτυχως μεχρι να προλαβω να συνερθω απο το σοκ και τον φοβο μου ηρθε και η εφοδος και την πηρε αφου εσκασε το τζιπ στην σκοπια χαλαρα και ολα καλα οπως παντα ( Αεροπορια γαρ ) και ειδε ενα σκοπο να ειναι χεσμενος και διπλα του μια γυναικα με τα γυφτικα ρουχα ματωμενα να ειναι μεσα στο φυλακιο της σκοπιας και να παρακαλαει να μην την πειραξουμε . 

[panosk1]

Έιχα υπηρεσία υπαρχιφύλακας πύλης 4 με 7 το πρωί ,το δωματιάκι της πύλης ήταν με το ζόρι 1 τετραγωνικό και είχε μέσα μια καρέκλα και ένα γραφειακι ,κάποια στιγμή νύσταξα οποτε λέω στον σκοπό αν δεις τίποτα χτυπά το τζαμί να ξυπνήσω .

Καθομαι λοιπόν στην καρέκλα και βάζω κάπως διπλωμένα τα πόδια μου πάνω στο τραπέζι για να κοιμηθώ ,ακούω  στον ύπνο μου  τον σκοπό να φωνάζει ,ξυπνάω και βλεπω φώτα έξω από την πύλη .

Παω να σηκωθώ αλλά που ,τα πόδια μου να έχουν μουδιάζει τέρμα από το δίπλωμα και να μην μπορώ να σηκωθώ ,ούτε καν να τα κατεβάσω από το τραπέζι δεν μπορούσα ,παράλληλα να βλεπω τα φώτα έξω από την πύλη να πλησιάζουν και κάποιον να βγαίνει από το αμάξι.

Λεω από μέσα που τον ήπια ,έρχεται η έφοδος και εγώ θα είμαι με τα πόδια στο τραπέζι σαν τουρίστας και άντε να δικαιολογήθω,αφού έκανα εκατοντάδες σκέψεις για καμπάνες ,αναφορές κτλ σε αυτά τα 5 λεπτά που πλησίαζε στην πύλη ,βλεπω τελικά εναν εξόδουχο που επέστρεψε πιο νωρίς από την διανυκτέρευση του.

Εντέλει κατάφερα να σηκωθώ και να περπατήσω μετά από κανα τέταρτο .

[tyxeros]

Πρώτη μετάθεση απο το ΚΕΠ Θήβας, φτάνουμε στο νέο στρατόπεδο κατά τις 10 το βράδυ... Δίνει εντολή ο Α.Υ. να μας βγάλει βραδινό ο μάγειρας να φάμε κάτι μην πάμε νηστικοί για ύπνο. Μας βγάζει λοιπόν σπανακόρυζο.... το οποίο χωρίς αλάτι δεν τρώγεται. Παίρνω λοιπόν την αλατιέρα , ρίχνω απο πάνω.... να μην τρώγεται με τίποτα το φαΐ. Περίεργη γεύση. Άλλα άμα πεινάς τι να κάνεις? Με τα χίλια ζόρια τρώω όσο σπανακόρυζο μπορώ , ίσα ίσα να μην κοιμηθω με αδειο στομαχι και μετά από λίγο αντιλαμβάνομαι την μλκια που είχα κάνει. Στο ημίφως του εστιατορίου , δεν είχα καταλάβει ότι είχαν στρώσει για πρωινό , οπότε αυτό πάνω στο τραπέζι δεν ήταν αλάτι αλλά ... ζάχαρη!!!!!

[tmjuju]

Απόψυξη σε ένα μικρό ψυγείο του Δικα καλοκαιρακι

Ρίχνω ένα μεγάλο κομμάτι πάγο-παγετώνα σε ένα καλαθάκι απορριμμάτων, από αυτά τα καταβρομικά με μακα και στάχτες, και πάω έξω από το κτήριο να το πετάξω στον μεγάλο κάδο σκουπιδιών.

Με σταματάει ένας εποπ

Που το πας αυτό δωτο μου εδώ

Κόβει ένα κομμάτι παγετώνα και το ρίχνει στο πλαστικό ποτήρι με το φραπέ του

Του λέω τι κάνεις πας καλά είναι από την απόψυξη δεν είναι παγάκια

Δε πειράζει έχουμε κάνει εμβόλια

…

 

Κάπου στο Αιγαίο..

Έχουμε έναν ΕΠΟΠ απίστευτο σκακιστή, παρόλο που κακά-καλά ούτε το λύκειο δεν είχε βγάλει το παλικάρι

Όλοι στο λόχο παίζουμε καθημερινά σκάκι - έχει γίνει της μόδας που λέει ο λόγος

Παίζω απόγευμα μαζί με ένα αντισυνταγματάρχη

Κάνει λάθος

Είναι εμφανές ότι πρέπει να τραβήξει πιόνι πίσω

Αναφωνεί

-Ποτέ Πίσω!

Και προχωρά μπροστά όλα τα πιόνια μέχρι να στερέψει όλο το αίμα στη σκακιέρα…

 

[neo80]

Ταξίαρχος (ΤΘ) μπαίνει μέσα να κάνει επιθεώρηση, πετάγεται ένας φαντάρος και του λέει διατάξτε κύριε ανθυπολοχαγέ.

Δεν είδε τη φλόγα και τα σπαθιά και τον πέρασε για ανθ/γό.😂😂

[geomos]

Μια από τις υπηρεσίες που είχαμε σαν στρατονομία στην Αθήνα ήταν να πηγαίνουμε για ένα 24ωρο από τις 10 το πρωί μέχρι την επόμενη στο 414 στην Πεντέλη. Για όσους δεν ξέρουν είναι το ψυχιατρικό νοσοκομείο του στρατού και εμείς εκτελουσαμε χρέη φύλακα σε ένα γραφείο μέσα στους διαδρόμους των θαλάμων. Σαν υπηρεσία ήταν η καλύτερη γιατί τα πάντα ήταν καθαρά είχε πολύ καλό φαγητό και πάντα ζεστό νερό για να κάνεις το μπάνιο σου .

Γενικώς με τις βαριές περιπτώσεις δεν είχαμε επαφή και οι περισσότεροι ήταν παιδιά με κάποια μορφής δυσκολία στο περιβάλλον του στρατού και μερικοί με άλλο σεξουαλικό προσανατολισμό. 

Αυτά που μου έμειναν ήταν ένα παλικάρι περίπου 23 ετών που όλη μέρα ζωγράφιζε (ζωγραφική επιπέδου δημοτικού) και θυμάμαι ότι έλεγε ότι όταν μεγαλώσει θα γίνει μάγειρας. Ρωτάω λοιπόν μια μέρα ένα ψυχίατρο (φαντάρος και αυτός) γιατί βασανίζουν το παιδί και δεν του δίνουν ι5 αφού καταφανώς είχε πρόβλημα. Η απάντηση του ήταν ότι οι γονείς του δεν ήθελαν το παιδί τούς να πάρει "τρελοχαρτο" και έβαλαν βύσμα να κάνει τη "θητεία" του στο ψυχιατρείο. Μου έκανε τόσο άσχημη εντύπωση πως ένας γονέας προτιμά να έχει το παιδί του πίσω από κάγκελα (είχε παντού, όπως και δεν είχαν κορδόνια ,πιρουνια κτλ για ευνόητους λόγους) για να μην πουνε ότι ο γιός του τάδε πήρε ι5.

Όμοια περίπτωση ΕΠΟΠ που έμπαινε και έβγαινε κατά καιρούς. Ήταν ένα παιδάκι ψυχούλα που δεν ήθελε να συνεχίσει στο στρατό. Μια μέρα , αθώος και εγώ, δεν πήγαινε το μυαλό μου τον ρωτάω γιατί δεν παραιτησε να ηρεμήσεις? Το παλικάρι λοιπόν μου λέει την ιστορία της ζωής του , προφανώς μπήκε ΕΠΟΠ μόνο για τα λεφτά , ήθελε να παραιτηθεί μετά από 2 χρόνια, οι γονείς του δεν τον άφηναν γιατί είχαν χρέη και μόνο αυτός δούλευε ,δεν άντεξε μια μέρα και εκεί που υπηρετούσε πήρε το όπλο και άρχισε να βαράει ένα δέντρο,το γαζωσε κανονικά. Τον πήγαν στο 414 για εξετάσεις και απόλυση ,το έμαθαν οι δικοί του και έκαναν ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του νοσοκομείου για λάθος διάγνωση με αποτέλεσμα το παλικάρι να μείνει μέσα (και να πληρώνεται , αυτό τους ενδιέφερε μόνο) κοντά ένα 4μηνο μέχρι να λήξουν και να γίνει επανεξέταση. Δεν είχε λεφτά αφού τη κάρτα της μισθοδοσίας του την είχαν οι γονείς και όλα τα παιδιά τσονταραμε για τσιγάρα και καφέδες. Εννοείτε 4μηνες δεν ήρθαν ούτε μια φορά να τον δουν.

Αυτό είναι που λέμε αμαρτίες γονέων ,να βασανίζονται 2 παιδάκια είτε για λεφτά είτε για το τι θα πει η γειτονιά.

[e-tic]

1 ώρα πριν, geomos είπε

Σαν υπηρεσία ήταν η καλύτερη γιατί τα πάντα ήταν καθαρά είχε πολύ καλό φαγητό και πάντα ζεστό νερό για να κάνεις το μπάνιο σου .

Πότε ήταν αυτό;
Στα δικά μου χρόνια (απολύθηκα Ιανουάριο του 2004) ήταν απο τις πιο βαρετές υπηρεσίες. Ακόμα δεν υπήρχαν κινητά με 3g ούτε wifi μέχρι και στις χέστρες, οπότε η μόνη μας ψυχαγωγία ήταν τα περιοδικά που βρίσκαμε πεταμένα στα εκεί γραφεία. Σε μια βάρδια τα διαβάζαμε όλα, απο Playboy και RAM μέχρι cosmopolitan και super κατερίνα.
Προτιμούσα να έχω κρατούμενο στα κρατητήρια του κεσν ή στο 401 όπου έλιωνα στον ύπνο, παρά να κάθομαι στο γραφειάκι στο 414.

[Alxnks]

Εμείς οι υπηρετούντες στο 414 (τελευταία μου μετάθεση μετά από 492 και 496) περνούσαμε πολύ καλά πάντως το 2007-2008 κάτω στο λόχο

[k_w_t]

1 ώρα πριν, e-tic είπε

Πότε ήταν αυτό;
Στα δικά μου χρόνια (απολύθηκα Ιανουάριο του 2004) ήταν απο τις πιο βαρετές υπηρεσίες. Ακόμα δεν υπήρχαν κινητά με 3g ούτε wifi μέχρι και στις χέστρες, οπότε η μόνη μας ψυχαγωγία ήταν τα περιοδικά που βρίσκαμε πεταμένα στα εκεί γραφεία. Σε μια βάρδια τα διαβάζαμε όλα, απο Playboy και RAM μέχρι cosmopolitan και super κατερίνα.
Προτιμούσα να έχω κρατούμενο στα κρατητήρια του κεσν ή στο 401 όπου έλιωνα στον ύπνο, παρά να κάθομαι στο γραφειάκι στο 414.

Το 1998 παντως ειχε πλακα να σε στελνουν για υπηρεσια  στο 401. Εαν εξαιρεσεις οτι ο θαλαμος- κρατητηρια ηταν στο υπογειο διπλα στα πλυντηρια ειχε χαβαλε...

Επεξ/σία 24 Ιανουαρίου 2020 από k_w_t

[geomos]

5 ώρες πριν, e-tic είπε

Πότε ήταν αυτό;
Στα δικά μου χρόνια (απολύθηκα Ιανουάριο του 2004) ήταν απο τις πιο βαρετές υπηρεσίες. Ακόμα δεν υπήρχαν κινητά με 3g ούτε wifi μέχρι και στις χέστρες, οπότε η μόνη μας ψυχαγωγία ήταν τα περιοδικά που βρίσκαμε πεταμένα στα εκεί γραφεία. Σε μια βάρδια τα διαβάζαμε όλα, απο Playboy και RAM μέχρι cosmopolitan και super κατερίνα.
Προτιμούσα να έχω κρατούμενο στα κρατητήρια του κεσν ή στο 401 όπου έλιωνα στον ύπνο, παρά να κάθομαι στο γραφειάκι στο 414.

302 εσσο  , Φεβρουάριος 2008 με Φεβρουάριο 2009. Σε σχέση με το 951 ήταν παράδεισος και ήσουν όλη μέρα αραχτός με καφέ και τσιγάρο στο γραφείο και ύπνο από τις 10 μέχρι τις 6 σερί (εκτός και αν έφερναν ασθενή που σε ξυπναγαν να ξεκλειδώσεις).

Στο 401 κάναμε πύλη μόνο τα πρωινά,δεν μέναμε βράδυ.

Επεξ/σία 24 Ιανουαρίου 2020 από geomos