Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε (Console Games Version)

[rodosf1]

1 ώρα πριν, AfterForever είπε

Είναι πραγματικά εξαιρετικά / παραμυθένια / πανέμορφα / ιδιαίτερα. Με εξαιρετική (για τα γούστα μου τουλάχιστον) αισθητική. 

Τα έχω τερματίσει και τα 4 της σειράς με τον 6χρονο γιο μου. 

Υ-Π-Ε-Ρ-Ο-Χ-Α !!!

Αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο, let me know

Ειδικά το 1ο που έκανες αναβάθμιση κ επέστρεφες στις πίστες για να πάρεις τσ experience triangles ειχε αυτο το metroidvania στοιχείο που έδινε εξτρα replay αξία. Νομίζω κ στο 4 είναι έτσι που θα πιάσω προσεχώς. 

+1 από εμένα για αναζήτηση αντίστοιχων games! 

[Charismo]

12 hours ago, AfterForever said:

Είναι πραγματικά εξαιρετικά / παραμυθένια / πανέμορφα / ιδιαίτερα. Με εξαιρετική (για τα γούστα μου τουλάχιστον) αισθητική. 

Τα έχω τερματίσει και τα 4 της σειράς με τον 6χρονο γιο μου. 

Υ-Π-Ε-Ρ-Ο-Χ-Α !!!

Αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο, let me know

Κάτι αντίστοιχο δεν ξέρω, βγαίνει το Trine 5 στις 31 Αυγούστου πάντως.

[MrZeroGR]

Τερμάτισα (ουσιαστικά έπαιζε η δικιά μου, αλλά τα δύσκολα levels τα περνούσα εγώ αφήνοντας το μάνατζερ στην άκρη) το Alice Madness:Return!

O δεύτερος τερματισμός ήρθε 7-8 χρόνια μετά τον πρώτο, θυμίζοντάς μου γιατί έχει ξεχωριστεί θέση στο gaming μέρος της καρδιάς μου και γιατί στα 28 μου συνεχίζω να λατρεύω το concept της Wonderland. 

Δεν είναι τέλειο παιχνίδι, σε καμία περίπτωση. Trial and error σε μερικά σημεία σε εκνευριστικό βαθμό, με την κάμερα σε πολλά σημεία να μην κάνει τη ζωή μας εύκολη. 

Ωστόσο, το level design είναι μαγικό. Κυριολεκτικά, σε σημεία απλά χάζευα τα τοπία (ποιος μπορεί να ξεχάσει το Level με τα τραπουλόχαρτα. Να αιωρείσαι στα σύννεφα παρέα με το απαλό πιάνο (άλλο κεφάλαιο η εξαιρετική μουσική επένδυση) και να εύχεσαι να μην τελειώσει...

Με τη διάρκεια να κυμαίνεται στις 8 με 10 ώρες, η εξυπνάδα του τίτλου, το ΟΚ story του (γνωστό σε όλους) αλλά κυρίως το Level Design του με έκαναν να θυμηθώ τις στιγμές που το XBOX360 αποτελούσε την βασική μου κονσόλα.

Ο τίτλος νομίζω έχει γύρω στο 4€ στο Marketplace. Aξίζει να του δώσετε μία ευκαιρία. Άλλωστε, we are all mad here...

Το manager θα με κάνει να ξεχάσω το φευγιό της δικιάς μου για Αθήνα, το GhostWire Tokyo θα περιμένει στην κονσόλα...

 

Επεξ/σία 1 Αυγούστου 2023 από MrZeroGR

[ramshi]

καλησπέρα κάποιο game παρόμοιο με wolfenstein στο gamepass?

[firepc]

9 λεπτά πριν, ramshi είπε

καλησπέρα κάποιο game παρόμοιο με wolfenstein στο gamepass?

Rage 1&2

Crysis Trilogy

Titanfall 2

Atomic Heart

[Mitroglou7]

Final Fantasy 16

Εχθές το τελείωσα μετά από ένα μήνα καθώς ήταν τεράστιο. Από τα καλύτερα παιχνίδια που έχω παίξει τόσο φέτος όσο και γενικότερα. Παρόλο που έχω μεγάλο έρωτα με τα Final Fantasy παιχνίδια και ειδικά με τα παλαιότερα θεωρώ ότι είναι τόσο καλό σε επίπεδο ιστορίας-σκηνοθεσία-συναισθήματος που μπαίνει άνετα στο top-3 των Final Fantasy.

Γενικότερα σαν παιχνίδι μου θύμισε η ροή του περισσότερο God Of War παρά FF και μπορώ να πω ότι δεν υπολείπεται σε κάτι από τα GoW ούτε σε επίπεδο gameplay ούτε σε επίπεδο story-σκηνοθεσίας.

Άνετα θα ήταν σε άλλες χρονιές δυνατό GOTY contender. Και φέτος λογικά θα είναι στην 6άδα αλλά δε θα το διεκδικήσει ρεαλιστικά το βραβείο.

Από το Elden Ring είχα να τελειώσω παιχνίδι και να νιώσω κενό μέσα μου που τελείωσε.

[BlueBlade]

Dredge

Ο λόγος που στις διακοπές μου τα άκουγα από την κοπέλα μου γιατί όσο ελεύθερο χρόνο είχαμε, άθελα μου καιγόμουν εκεί. Ένα μικρό διαμάντι που απλά με ενθουσίασε.

Το παιχνίδι στην ουσία είναι ένα Fishing Game, όπου ξεκινάς με μια μικρή ψαρόβαρκα και μαζεύεις ψάρια με σκοπό να τα πουλήσεις και να βγάλεις χρήματα. Στην διάρκεια του παιχνιδιού, μαζεύεις υλικά αλλά και κάνεις Rea search νέες τεχνολογίες ώστε να αναβαθμίσεις την βάρκα κάτι που θα σου επιτρέπει να μαζεύεις όλο και μεγαλύτερα ψάρια και πιο σπάνια ψάρια.

Το βασικό twist του παιχνιδιού, ο κοσμικός τρόμος (Lovecraft). Παράξενα πράγματα συμβαίνουν, από περίεργα φώτα μέχρι περίεργα αρχαία μνημεία που μπορείς να συναντήσεις ή παραμορφωμένα ψάρια που θα ψαρέψεις. Μόλις πέσει το βράδυ και αν δεν προλάβεις να πιάσεις λιμάνι για να περιμένεις το ξημέρωμα, θα βρεθείς αντιμέτωπος με φωνές, μάτια να σε κοιτάνε στο βάθος, περίεργα πλοία που δεν θα έπρεπε να κυκλοφορούν, βράχια να εμφανίζονται από το πουθενά και φυσικά διάφορες απειλές, από τεράστια ψάρια μέχρι και πλοκάμια που έχουν βάλει σκοπό να διαλύσουν την βάρκα σου.

Το παιχνίδι είναι ένας ακόμα λόγος που αγαπώ την Indie σκηνή, μια απόδειξη ότι μικρά παιχνίδια που φτιάχτηκαν με μικρό budget αλλά πολύ μεράκι μπορεί να βγουν καλύτερα από κάτι δήθεν ΑΑΑ παιχνίδια.

10/10

 

[Charismo]

3 minutes ago, BlueBlade said:

Dredge

Ο λόγος που στις διακοπές μου τα άκουγα από την κοπέλα μου γιατί όσο ελεύθερο χρόνο είχαμε, άθελα μου καιγόμουν εκεί. Ένα μικρό διαμάντι που απλά με ενθουσίασε.

Το παιχνίδι στην ουσία είναι ένα Fishing Game, όπου ξεκινάς με μια μικρή ψαρόβαρκα και μαζεύεις ψάρια με σκοπό να τα πουλήσεις και να βγάλεις χρήματα. Στην διάρκεια του παιχνιδιού, μαζεύεις υλικά αλλά και κάνεις Rea search νέες τεχνολογίες ώστε να αναβαθμίσεις την βάρκα κάτι που θα σου επιτρέπει να μαζεύεις όλο και μεγαλύτερα ψάρια και πιο σπάνια ψάρια.

Το βασικό twist του παιχνιδιού, ο κοσμικός τρόμος (Lovecraft). Παράξενα πράγματα συμβαίνουν, από περίεργα φώτα μέχρι περίεργα αρχαία μνημεία που μπορείς να συναντήσεις ή παραμορφωμένα ψάρια που θα ψαρέψεις. Μόλις πέσει το βράδυ και αν δεν προλάβεις να πιάσεις λιμάνι για να περιμένεις το ξημέρωμα, θα βρεθείς αντιμέτωπος με φωνές, μάτια να σε κοιτάνε στο βάθος, περίεργα πλοία που δεν θα έπρεπε να κυκλοφορούν, βράχια να εμφανίζονται από το πουθενά και φυσικά διάφορες απειλές, από τεράστια ψάρια μέχρι και πλοκάμια που έχουν βάλει σκοπό να διαλύσουν την βάρκα σου.

Το παιχνίδι είναι ένας ακόμα λόγος που αγαπώ την Indie σκηνή, μια απόδειξη ότι μικρά παιχνίδια που φτιάχτηκαν με μικρό budget αλλά πολύ μεράκι μπορεί να βγουν καλύτερα από κάτι δήθεν ΑΑΑ παιχνίδια.

10/10

 

Έχω κάποιους πόντους από το Playstation Stars και ένα από τα παιχνίδια που μπορώ να κάνω redeem είναι το Dredge και το έψηνα, καθώς γουστάρω τα fishing games.

Με έπεισες.

[Ren_Hoek]

1 ώρα πριν, BlueBlade είπε

Dredge

Ο λόγος που στις διακοπές μου τα άκουγα από την κοπέλα μου γιατί όσο ελεύθερο χρόνο είχαμε, άθελα μου καιγόμουν εκεί. Ένα μικρό διαμάντι που απλά με ενθουσίασε.

Το παιχνίδι στην ουσία είναι ένα Fishing Game, όπου ξεκινάς με μια μικρή ψαρόβαρκα και μαζεύεις ψάρια με σκοπό να τα πουλήσεις και να βγάλεις χρήματα. Στην διάρκεια του παιχνιδιού, μαζεύεις υλικά αλλά και κάνεις Rea search νέες τεχνολογίες ώστε να αναβαθμίσεις την βάρκα κάτι που θα σου επιτρέπει να μαζεύεις όλο και μεγαλύτερα ψάρια και πιο σπάνια ψάρια.

Το βασικό twist του παιχνιδιού, ο κοσμικός τρόμος (Lovecraft). Παράξενα πράγματα συμβαίνουν, από περίεργα φώτα μέχρι περίεργα αρχαία μνημεία που μπορείς να συναντήσεις ή παραμορφωμένα ψάρια που θα ψαρέψεις. Μόλις πέσει το βράδυ και αν δεν προλάβεις να πιάσεις λιμάνι για να περιμένεις το ξημέρωμα, θα βρεθείς αντιμέτωπος με φωνές, μάτια να σε κοιτάνε στο βάθος, περίεργα πλοία που δεν θα έπρεπε να κυκλοφορούν, βράχια να εμφανίζονται από το πουθενά και φυσικά διάφορες απειλές, από τεράστια ψάρια μέχρι και πλοκάμια που έχουν βάλει σκοπό να διαλύσουν την βάρκα σου.

Το παιχνίδι είναι ένας ακόμα λόγος που αγαπώ την Indie σκηνή, μια απόδειξη ότι μικρά παιχνίδια που φτιάχτηκαν με μικρό budget αλλά πολύ μεράκι μπορεί να βγουν καλύτερα από κάτι δήθεν ΑΑΑ παιχνίδια.

10/10

 

Είχα διαβάσει κι εγώ καλά σχόλια για το Dredge, αλλά δεν ξέρω κάτι δεν μου καθόταν καλά να ασχοληθώ με κάποιο fishing game. Με έπεισες κι εμένα με το σχόλιο σου.

[BlueBlade]

Και εγώ παιδιά δεν είμαι ιδιαίτερα φαν γενικά του ψαρέματος και κατά συνέπεια τέτοιων παιχνιδιών.

Αλλά αυτό το δίνει με πολύ καλό Gameplay και το συνδυάζει επίσης πολύ ωραία με διάφορα Side-Quest. Παράδειγμα (πιστεύω χωρίς spoiler), σε κάποιο quest θα πρέπει να μαζέψεις συγκεκριμένα ψάρια, ώστε να τα μετατρέψεις σε δολώματα για να παγιδέψεις κάποια "πλάσματα".

Σίγουρα να του δώσετε μια ευκαιρία. Μπορεί ίσως να μην ενθουσιαστείτε όπως εγώ (Μιας και προσωπικά αγαπώ τα έργα του Lovecraft) αλλά σίγουρα θα περάσετε ωραία.

[gtsoui]

Τελος λοιπον και για το fire emblem engage στο Nintendo switch, ο διαδοχος του Three Houses.

Εχει δυο πολύ βασικες διαφορες σε σχεση με τον προκατοχο του. Η μια και ισως πιο σημαντικη είναι ότι εχει μειωθει παρα πολύ το social aspect και η δευτερη αλλαγη εχει να κανει με τους μηχανισμους του παιχνιδιου σε σχεση με τις μαχες αλλα και το progression των χαρακτηρων. Πριν αγορασω το Engage και γνωριζοντας ηδη αυτη την αλλαγη στο social κομματι του, νομιζα οτι το παιχνιδι θα ηταν μια απλουστευμενη εκδοχη του Three Houses. Διαψευστηκα παντελως καθως οτι χανει το παιχνιδι απο αυτη την αλλαγη, την κερδιζει στα υπολοιπα και ειδικα σε αυτα που εχουν να κανουν με τις μαχες και τα builds των χαρακτηρων. 

Και εδώ, όπως στο πρωτο μερος υπαρχει το κεντρικο hub που λειτουργει ως η βαση σου, με την διαφορα ότι είναι πολύ μικροτερο σε μεγεθος από το μοναστηρι του Three Houses και όπως προειπα, το social aspect εχει μειωθει σημαντικα. Και εδώ μπορεις να δυναμωσεις τους δεσμους σου μεταξυ των χαρακτηρων όπως και να τους κανεις training, αλλα το ευρος των δραστηριοτητων είναι πιο απλουστευμενο. 

Αυτό όμως που εχει προστεθει στο παιχνιδι είναι η διαδικασια του engage (εξ’ου και το ονομα του παιχνιδιου). Κατά την διαρκεια του campaign βρισκεις καποια δαχτυλιδια τα οποια εμπεριεχουν το «φαντασμα» ενός πολεμιστη και τα οποια δινουν καποιες ιδιοτητες και skills στον χαρακτηρα που θα διαλεξεις να φορεσει το καθ’ένα. Οι ιδιοτητες αυτές αυξανονται αναλογα με το level του δεσμου του κάθε χαρακτηρα με το δαχτυλιδι. Στις μαχες λοιπον, αυτος που το φοραει , εχει καποιες εξτρα ιδιοτητες και με την επιλογη «Engage» αυτές αυξανονται και γινεται αρκετα πιο δυνατος. 

Καθως ο αριθμος των λεγομενων emblem rings που βρισκεις είναι κατά πολύ μικροτερος του συνολου των ηρωων που θα κανεις recruit στο παιχνιδι, θα πρεπει να σκεφτεις ποιος ηρωας σου είναι ο καταλληλοτερος για να φοραει το κάθε δαχτυλιδι. Εδώ είναι που το παιχνιδι ανοιγει πολύ καθως μπορει ο κάθε χαρακτηρας να υιοθετησει τα skills του οποιουδηποτε δαχτυλιδιου, ακομα και αν δεν το φοραει, ξοδευοντας skills points που λαμβανει μεσω των μαχων και ταυτοχρονα αυξανοντας τον δεσμο του με τον ηρωα που εμπεριεχει το δαχτυλιδι. 

Αν λαβουμε υποψιν ότι τα emblem rings είναι 12 και οι ηρωες που εχεις από ένα σημειο και επειτα είναι πανω από 30, καταλαβαινει κανεις ποσο μεγαλος χωρος για customization υπαρχει. Συν φυσικα το γεγονος, ότι ενας χαρακτηρας μπορει να υιοθετησει μεχρι 2 skills συνολικα και φυσικα, δεν μπορεις να τους χρησιμοποιεις ολους ταυτοχρονα στις μαχες.

Άλλη προσθηκη επισης, είναι το τριγωνικο συστημα των weaknesses, κατι σαν το πετρα-μολυβι-χαρτι. Αυτό σημαινει ότι καποιο οπλο εχει αβανταζ εναντι καποιου αλλου και χτυπωντας τον αντιπαλο, τον κανεις break και δεν μπορει να ανταποδωσει το χτυπημα.

Κατι άλλο που μου αρεσε πολύ στο παιχνιδι και υπηρχε και στο πρωτο μερος είναι ο τροπος συγκομιδης των experience points στις μαχες. Ο χαρακτηρας που σκοτωνει τον εχθρο είναι αυτος που παιρνει και το περισσοτερο xp. Αυτό σημαινει ότι θα πρεπει να δοθει προσοχη στο ποιος θα δινει το τελειωτικο χτυπημα κάθε φορα, ώστε να υπαρχει γενικα μια ισορροπια στα lvls των ηρωων σου. 

Και στο Fire Emblem Engage, υπαρχει ο μηχανισμος των advanced classes στα οποια μεταβαινεις επειτα από καποιο lvl και εφοσον πληρουνται καποια requirements. Μαλιστα και σε αντιδιαστολη με τον προκατοχο του, τα advanced classes και οι επιλογες που εχει ο παικτης είναι κατά πολύ περισσοτερες. Κυριολεκτικα, μπορει σχεδον η πλειοψηφια των χαρακτηρων σου να είναι και ένα διαφορετικο class.

Ωραιο σεναριο και πλοκη, βασιζομενο στην κλασικη πλεον συνταγη του στυλ «το Κακο που καποτε ειχε ηττηθει, επιστρεφει δριμυτερο». Τα γραφικα του επισης μου αρεσαν πολυ.

Και τωρα λοιπον τι? Ηρθε η ωρα του ps5 αλλα δεν υπαρχει καποιο παιχνιδι που να εχω σταμπαρει για να παρω, το ιδιο ισχυει και για το series x και γενικα το backlog μου εχει σχεδον εκμηδενιστει. Σκεφτομουν μηπως αγοραζα το Monark, ένα παιχνιδι στα χναρια των Persona απ’ότι εχω καταλαβει. Από κει και περα, το μονο παιχνιδι που βγαινει τον μηνα αυτόν και με ενδιαφερει σιγουρα είναι το Sea of Stars. Ερωτηματικο ακομα το νέο Armored Core και ακομα μεγαλυτερο ερωτηματικο το Atlas Fallen. 

[rodosf1]

Rabbids party of legends! 

Τα θρυλικά καμένα Rabbids επανέρχονται σε ένα party game από τα λίγα! 

Προφανώς το game είναι απογείωση με φίλους κ παρέα σπίτι, όπου παίζουν μέχρι άτομα είτε μόνα, είτε σε ζευγάρια. 

Έχει levels κ έχει κ adventure mode για να ξεκλειδώσεις κ άλλα Games για το free party mode. Γενικά δεν πλήττεις στιγμή κ είναι όλα καλοσχεδιασμενα κ πολύ έξυπνα. Έπαιξα καμία 35-40ρια νομίζω mini games κ μόνο ενα μου φάνηκε κάπως άκυρο κ άσκοπο. Όλα τα υπόλοιπα έχουν γέλιο κ κάνουν την παρέα να χτυπάει κουμπιά με... μανία! 

Για τους achievements/trophy hunters βγαίνει γρήγορα σε 3-4 ώρες κ αβίαστα, αν παίζεις με κόσμο θα έχεις πάρει τα περισσότερα achievements εκεί κ θα μένουν 2-3 δύσκολα για τα solo games. 

Γραφικά υπέροχα πάντα cartoonish, 

ήχος διασκεδαστικός κ μέχρι εκεί με κινεζική μουσική 

gameplay ακριβείας με μουσικά Games, battle Games, precision games κ άλλα όμορφα! 

Παίχτηκε μέσω Ubisoft+ σε Xbox Series. Θα το αγοράσω όμως γιατί αξίζει να το έχεις σπίτι όταν έρθει παρέα! 

[Armoral]

The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom

"Link you have to find me".
Μία απλή φράση. 6 λέξεις. Τι μπορεί να κρύβεται πίσω από μία τόσο απλή και σύντομη φράση;
Αυτό σκέφθηκα κι εγώ. Ή τουλάχιστον αυτή την εντύπωση είχα όταν μετά το μακροσκελές εισαγωγικό κομμάτι του νέου μέλους της οικογένειας του μεγάλου franchise της Nintendo, του The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom, έβλεπα τον Link στην οθόνη μου να στέκεται σε ένα βάθρο έτοιμο να κάνει τη βουτιά του.

 

Από κάτω ανοίγεται ο κόσμος του βασιλείου του Hyrule, που μας καλεί να γνωρίσουμε τον κόσμο του, να ανακαλύψουμε τα μυστικά του, τις διαφορετικές περιοχές, τις φυλές και τις ιστορίες που έχουν καθορίσει την ιστορία τους και φυσικά την ίδια τους την ύπαρξη.

Ένας κόσμος πραγματικά τεράστιος, στον οποίο ο παίκτης ξεκινά και δε γνωρίζει τι να κάνει, που να πάει και πως ακριβώς να κινηθεί. Οι πρώτες ημέρες του παιχνιδιού είναι πραγματικά χάσιμο, πολλές φορές περιηγείσαι χωρίς λόγο και χωρίς νόημα, προσπαθώντας να καταλάβεις τι συμβαίνει και ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσεις.

Δε γνωρίζω πως το έχουν καταφέρει αλλά η Nintendo παραδίδει μαθήματα του πως κατασκευάζεις ένα παιχνίδι τριών διαστάσεων τέτοιου μεγέθους σε hardware 6 ετών. Απίστευτη ποικιλία, τεράστιες αχανείς εκτάσεις, βουνά, πεδιάδες, ποτάμια, λίμνες, καταρράκτες, σπηλιές, κτίσματα, ηφαίστεια και περιοχές μοναδικά σχεδιασμένες ανάλογα με τους κατοίκους τους.

Το παιχνίδι είναι εκπληκτικά σχεδιασμένο και τόσο γεμάτο με περιεχόμενο έτσι ώστε να έχεις πάντα κάτι να κάνεις. Ξεκινάς να ολοκληρώσεις μία αποστολή, οδεύεις προς την περιοχή και μέχρι να φτάσεις έχεις ανοίξει ή έχεις ασχοληθεί με 10 επιπλέον εκκρεμότητες που έχουν προκύψει στο δρόμο. Όλο και κάποιος NPC θα βρεθεί μπροστά σου, όλο και κάποια σπηλιά θα ανακαλύψεις, όλο και κάποιο shrine ή μονοπάτι θα βρεθεί μπροστά σου που θα σε οδηγήσει μακριά από εκεί που σκόπευες να πας αρχικά.

Το τελευταίο παιχνίδι της σειρά που είχα παίξει ήταν το Ocarina of Time στο Nintendo 64, δεν το πολυθυμάμαι, μου έχει μείνει όμως αυτή η αίσθηση του open world παιχνιδιού.

Το Breath of the Wild δεν είχα την ευκαιρία να το δοκιμάσω. Από ότι λένε όμως ο χάρτης του Tears of the Kingdom πατάει στο χάρτη του προκάτοχού του. Ίδιος χάρτης λοιπόν, ίδιο παιχνίδι; Όχι. Η Nintendo ουσιαστικά τον έχει τριπλασιάσει, προσθέτοντας αντίστοιχου μεγέθους περιοχές τόσο επάνω όσο και κάτω από το βασίλειο του Hyrule. Τα λεγόμενα Sky Islands και Depths.

 

Πρέπει να το δείτε για να το πιστέψετε. Χρειάζονται πραγματικά πολλές ώρες για να ολοκληρώσει κάποιος τον τίτλο και σε αυτό συντελούν πολλοί παράγοντες πέρα από το μέγεθός του. Πρέπει να ανεβάσεις το health σου, να ανεβάσεις το stamina, να αγοράσεις εξοπλισμό και να τον αναβαθμίσεις, να βρεις τρόπο για να βγάλεις τα χρήματα που χρειάζονται για να τον αγοράσεις, να βρεις τα συστατικά για να δημιουργήσεις ελιξήρια και γεύματα για κάθε περίσταση, να βοηθήσεις τους npc στις διαφορετικές περιοχές, να ολοκληρώσεις τα βασικά αλλά και τα πολυάριθμα side quest, να εξερευνήσεις περιοχές, να αναβαθμίσεις τα weapon slot σου, να τιθασεύσεις το άλογό σου και να το αναβαθμίσεις, να φτιάχνεις νέα καλύτερα και πιο ανθεκτικά όπλα καθώς τα περισσότερα καταστρέφονται σχετικά σύντομα και φυσικά να σκοτώσεις όποια τέρατα βρεθούν στο δρόμο σου, μικρά ή μεγάλα.

Αυτό που έχουν επιτύχει οι Ιάπωνες είναι το παιχνίδι να είναι ένας μεγάλος γρίφος. Τα πάντα και κυρίως η πρόοδος και εξέλιξη του χαρακτήρα σου έχουν να κάνουν κυρίως με γρίφους. Τα Shrines, τα Korok Seeds, η επίλυση των περισσότερων αποστολών έχει να κάνει με την επίλυση γρίφων, ευκολότερων ή δυσκολότερων. Αυτός ο συνδυασμός εξερεύνησης ενός απέραντου τοπίου και συνεχών προκλήσεων ανεβάζει την εμπειρία κατακόρυφα και την προστατεύει από την αίσθηση επανάληψης, βαρεμάρας ή καταναγκαστικής ενασχόλησης που δημιουργείται στους περισσότερους Open World τίτλους.

Τα όπλα σου είναι τα ευφάνταστα skills που σταδιακά προσθέτεις στον Link και στα οποία εκπαιδεύεσαι μέσα από την επίλυση ακριβώς αυτών των γρίφων αλλά και ένα εντελώς μοναδικό χαρακτηριστικό, το χτίσιμο αντικειμένων. Μπορείς να κατασκευάσεις κυριολεκτικά τα πάντα, το μόνο που σε περιορίζει είναι η φαντασία και... οι μπαταρίες σου, για τις οποίες ξέχασα να αναφέρω ότι θα πρέπει να βρεις τρόπο να αυξήσεις τη χωρητικότητά τους και που έρχονται να προστεθούν σε όσα έχεις να κάνεις στο παιχνίδι.

Οχήματα παντός τύπου, με τροχούς ή ιπτάμενα, οι δημιουργοί σου έχουν δώσει όσα εργαλεία χρειάζεσαι για να δώσεις σε όποια πρόκληση σου παρουσιασθεί τη λύση που εσύ θα σκεφθείς. Μιλάμε για κάτι εκπληκτικό που προσθέτει πολύ στον τίτλο.

Τα γραφικά του παιχνιδιού, είναι όπως ακριβώς πρέπει για Zelda. Πανέμορφο οπτικά, το έπαιξα στο PC μέσω emulator σε 4K ανάλυση και 60 fps, με κάποια επιπλέον mods για διόρθωση χρωμάτων και αφαίρεση της θαμπάδας που έχει το παιχνίδι και δεν έχω κανένα απολύτως παράπονο. Επειδή δε λόγω των sky islands αλλά και της πτήσης του Link ο παίκτης έχει την ευκαιρία να θαυμάσει το δημιούργημα της Nintendo από ψηλά, νομίζω ότι δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από όσα παιχνίδια παίζουμε στις νέες κονσόλες ή στο PC.

Ο ήχος και η μουσική σε εξαιρετικά επίπεδα. Τα μουσικά κομμάτια ντύνουν κάθε σημαντική ή ασήμαντη στιγμή, ενώ ακόμη και όταν εξερευνείς, παρά το γεγονός ότι περιορίζονται σε ένα με δύο όργανα είναι ευφάνταστα, καθόλου κουραστικά και χαρακτηριστικά της περιοχής που βρίσκεσαι. Στις πολύ σημαντικές στιγμές αποτελούν ένα επιπλέον δείγμα της προσοχής που έχει δείξει η παραγωγός στον τίτλο.

Οι χαρακτήρες φυσικά δεν έχουν voice over (φαντάζομαι λόγω περιορισμών του hardware ή για λόγους οικονομίας) παρά μόνο σε λίγες περιπτώσεις οι οποίες περιορίζονται μόνο στα Cutscenes. Για όλες τις υπόλοιπες συνομιλίες (και είναι ΠΟΛΛΕΣ) μόνο κείμενο και μόνο αντιδράσεις με επιφωνήματα ανάλογα με τη διάθεσή τους από τους διάφορους NPC.

Παρόλα αυτά οι διάλογοι είναι πολύ ευρηματικοί, με πολύ χιούμορ. Οι αντιδράσεις είναι τόσο σωστά επιλεγμένες που αν και από ένα σημείο και μετά ίσως θα μπορούσαν να θεωρηθούν και  επαναλαμβανόμενες είναι πολύ διασκεδαστικές και δίνουν έναν επιπλέον τόνο που προσθέτει στον ιδιαίτερο χαρακτήρα του τίτλου.

Αυτό που μου έκανε τεράστια εντύπωση είναι τα physics. Εντάξει υπάρχουν video στο Youtube με τραγελαφικές στιγμές, αλλά σε γενικές γραμμές και στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πολύ ρεαλιστικός ο τρόπος που αλληλεπιδρούν τα αντικείμενα μεταξύ τους και σε σχέση με την επιφάνεια που τα τοποθετείς ή την ταχύτητα με την οποία κινούνται.

Η ιστορία του παιχνιδιού πολύ δυνατή, δεν έχω και πολλή σχέση με το franchise και δεν τη γνωρίζω σε βάθος, για εμένα όμως ήταν αυτή που έπρεπε και που περίμενα από ένα παιχνίδι αυτού του ύφους.

Σε γενικές γραμμές ένας εκπληκτικός τίτλος, ένα παιχνίδι μεγαλύτερο ακόμη ίσως και από το Elden Ring, αλλά ταυτόχρονα μία παραγωγή στο ίδιο επίπεδο, ολοκληρωμένη και με ελάχιστα bugs, με τη Nintendo να δείχνει για μια ακόμη φορά στους υπόλοιπους πως δημιουργείς ένα Open World παιχνίδι, προτρέποντας και προκαλώντας τον παίκτη  να ασχοληθεί με τα πάντα, επιβραβεύοντάς τον όταν το κάνει και βάζοντάς του πολλά προβλήματα προς επίλυση κατά τη διάρκεια της ενασχόλησής του. Ένα υπέροχο παραμύθι που πραγματικά αξίζει το χρόνο μας.

 

Αν ασχοληθείτε με την επίτευξη του 100% των αποστολών οπλιστείτε με υπομονή και προετοιμαστείτε για ξόδεμα πολλών ωρών. Ακόμη όμως και αν ασχοληθείτε με τη βασική ιστορία, επειδή θα χρειαστείτε πολλές καρδούλες και πολλή ενέργεια (Stamina) θα πρέπει να ανακαλύψετε υπερβολικό αριθμό από shrines για να το πετύχετε αυτό. Και δε βρίσκονται όλα σε οπτική επαφή ούτε σε άμεση πρόσβαση.

Ευχαριστούμε Nintendo για την παιχνιδάρα (όχι για το κάψιμο:D).

Βαθμολογία 10/10.

Επεξ/σία 17 Αυγούστου 2023 από Armoral

[rodosf1]

9 ώρες πριν, Armoral είπε

The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom

"Link you have to find me".
Μία απλή φράση. 6 λέξεις. Τι μπορεί να κρύβεται πίσω από μία τόσο απλή και σύντομη φράση;
Αυτό σκέφθηκα κι εγώ. Ή τουλάχιστον αυτή την εντύπωση είχα όταν μετά το μακροσκελές εισαγωγικό κομμάτι του νέου μέλους της οικογένειας του μεγάλου franchise της Nintendo, του The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom, έβλεπα τον Link στην οθόνη μου να στέκεται σε ένα βάθρο έτοιμο να κάνει τη βουτιά του.

 

Από κάτω ανοίγεται ο κόσμος του βασιλείου του Hyrule, που μας καλεί να γνωρίσουμε τον κόσμο του, να ανακαλύψουμε τα μυστικά του, τις διαφορετικές περιοχές, τις φυλές και τις ιστορίες που έχουν καθορίσει την ιστορία τους και φυσικά την ίδια τους την ύπαρξη.

Ένας κόσμος πραγματικά τεράστιος, στον οποίο ο παίκτης ξεκινά και δε γνωρίζει τι να κάνει, που να πάει και πως ακριβώς να κινηθεί. Οι πρώτες ημέρες του παιχνιδιού είναι πραγματικά χάσιμο, πολλές φορές περιηγείσαι χωρίς λόγο και χωρίς νόημα, προσπαθώντας να καταλάβεις τι συμβαίνει και ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσεις.

Δε γνωρίζω πως το έχουν καταφέρει αλλά η Nintendo παραδίδει μαθήματα του πως κατασκευάζεις ένα παιχνίδι τριών διαστάσεων τέτοιου μεγέθους σε hardware 6 ετών. Απίστευτη ποικιλία, τεράστιες αχανείς εκτάσεις, βουνά, πεδιάδες, ποτάμια, λίμνες, καταρράκτες, σπηλιές, κτίσματα, ηφαίστεια και περιοχές μοναδικά σχεδιασμένες ανάλογα με τους κατοίκους τους.

Το παιχνίδι είναι εκπληκτικά σχεδιασμένο και τόσο γεμάτο με περιεχόμενο έτσι ώστε να έχεις πάντα κάτι να κάνεις. Ξεκινάς να ολοκληρώσεις μία αποστολή, οδεύεις προς την περιοχή και μέχρι να φτάσεις έχεις ανοίξει ή έχεις ασχοληθεί με 10 επιπλέον εκκρεμότητες που έχουν προκύψει στο δρόμο. Όλο και κάποιος NPC θα βρεθεί μπροστά σου, όλο και κάποια σπηλιά θα ανακαλύψεις, όλο και κάποιο shrine ή μονοπάτι θα βρεθεί μπροστά σου που θα σε οδηγήσει μακριά από εκεί που σκόπευες να πας αρχικά.

Το τελευταίο παιχνίδι της σειρά που είχα παίξει ήταν το Ocarina of Time στο Nintendo 64, δεν το πολυθυμάμαι, μου έχει μείνει όμως αυτή η αίσθηση του open world παιχνιδιού.

Το Breath of the Wild δεν είχα την ευκαιρία να το δοκιμάσω. Από ότι λένε όμως ο χάρτης του Tears of the Kingdom πατάει στο χάρτη του προκάτοχού του. Ίδιος χάρτης λοιπόν, ίδιο παιχνίδι; Όχι. Η Nintendo ουσιαστικά τον έχει τριπλασιάσει, προσθέτοντας αντίστοιχου μεγέθους περιοχές τόσο επάνω όσο και κάτω από το βασίλειο του Hyrule. Τα λεγόμενα Sky Islands και Depths.

 

Πρέπει να το δείτε για να το πιστέψετε. Χρειάζονται πραγματικά πολλές ώρες για να ολοκληρώσει κάποιος τον τίτλο και σε αυτό συντελούν πολλοί παράγοντες πέρα από το μέγεθός του. Πρέπει να ανεβάσεις το health σου, να ανεβάσεις το stamina, να αγοράσεις εξοπλισμό και να τον αναβαθμίσεις, να βρεις τρόπο για να βγάλεις τα χρήματα που χρειάζονται για να τον αγοράσεις, να βρεις τα συστατικά για να δημιουργήσεις ελιξήρια και γεύματα για κάθε περίσταση, να βοηθήσεις τους npc στις διαφορετικές περιοχές, να ολοκληρώσεις τα βασικά αλλά και τα πολυάριθμα quest, να εξερευνήσεις περιοχές, να αναβαθμίσεις τα weapon slot σου, να τιθασεύσεις το άλογό σου και να το αναβαθμίσεις, να φτιάχνεις νέα καλύτερα και πιο ανθεκτικά όπλα καθώς τα περισσότερα καταστρέφονται σχετικά σύντομα και φυσικά να σκοτώσεις όποια τέρατα βρεθούν στο δρόμο σου, μικρά ή μεγάλα.

Αυτό που έχουν επιτύχει οι Ιάπωνες είναι το παιχνίδι να είναι ένας μεγάλος γρίφος. Τα πάντα και κυρίως η πρόοδος και εξέλιξη του χαρακτήρα σου έχουν να κάνουν κυρίως με γρίφους. Τα Shrines, τα Korok Seeds, η επίλυση των περισσότερων αποστολών έχει να κάνει με την επίλυση γρίφων, ευκολότερων ή δυσκολότερων.

Τα όπλα σου είναι τα ευφάνταστα skills που σταδιακά προσθέτεις στον Link και στα οποία εκπαιδεύεσαι μέσα από την επίλυση ακριβώς αυτών των γρίφων αλλά και ένα εντελώς μοναδικό χαρακτηριστικό, το χτίσιμο αντικειμένων. Μπορείς να κατασκευάσεις κυριολεκτικά τα πάντα, το μόνο που σε περιορίζει είναι η φαντασία και... οι μπαταρίες σου, για τις οποίες ξέχασα να αναφέρω ότι θα πρέπει να βρεις τρόπο να αυξήσεις τη χωρητικότητά τους και που έρχονται να προστεθούν σε όσα έχεις να κάνεις στο παιχνίδι.

Οχήματα παντός τύπου, με τροχούς ή ιπτάμενα, οι δημιουργοί σου έχουν δώσει όσα εργαλεία χρειάζεσαι για να δώσεις σε όποια πρόκληση σου παρουσιασθεί τη λύση που εσύ θα σκεφθείς. Μιλάμε για κάτι εκπληκτικό που προσθέτει πολύ στον τίτλο.

Τα γραφικά του παιχνιδιού, είναι όπως ακριβώς πρέπει για Zelda. Πανέμορφο οπτικά, το έπαιξα στο PC μέσω emulator σε 4K ανάλυση και 60 fps, με κάποια επιπλέον mods για διόρθωση χρωμάτων και αφαίρεση της θαμπάδας που έχει το παιχνίδι και δεν έχω κανένα απολύτως παράπονο. Επειδή δε λόγω των sky islands αλλά και της πτήσης του Link ο παίκτης έχει την ευκαιρία να θαυμάσει το δημιούργημα της Nintendo από ψηλά, νομίζω ότι δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από όσα παιχνίδια παίζουμε στις νέες κονσόλες ή στο PC.

Ο ήχος και η μουσική σε εξαιρετικά επίπεδα. Τα μουσικά κομμάτια ντύνουν κάθε σημαντική ή ασήμαντη στιγμή, ενώ ακόμη και όταν εξερευνείς, παρά το γεγονός ότι περιορίζονται σε ένα με δύο όργανα είναι ευφάνταστα, καθόλου κουραστικά και χαρακτηριστικά της περιοχής που βρίσκεσαι. Στις πολύ σημαντικές στιγμές αποτελούν ένα επιπλέον δείγμα της προσοχής που έχει δείξει η παραγωγός στον τίτλο.

Οι χαρακτήρες φυσικά δεν έχουν voice over παρά μόνο σε λίγες περιπτώσεις οι οποίες περιορίζονται μόνο στα Cutscenes. Για όλες τις υπόλοιπες συνομιλίες (και είναι ΠΟΛΛΕΣ) μόνο κείμενο.

Αυτό που μου έκανε τεράστια εντύπωση είναι τα physics. Εντάξει υπάρχουν video στο Youtube με τραγελαφικές στιγμές, αλλά σε γενικές γραμμές και στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πολύ ρεαλιστικός ο τρόπος που αλληλεπιδρούν τα αντικείμενα μεταξύ τους και σε σχέση με την επιφάνεια που τα τοποθετείς ή την ταχύτητα με την οποία κινούνται.

Η ιστορία του παιχνιδιού πολύ δυνατή, δεν έχω και πολλή σχέση με το franchise και δεν τη γνωρίζω σε βάθος, για εμένα όμως ήταν αυτή που έπρεπε και που περίμενα από ένα παιχνίδι αυτού του ύφους.

Σε γενικές γραμμές ένας εκπληκτικός τίτλος, ένα παιχνίδι ίσως μεγαλύτερο και από το μέγεθος του Elden Ring, αλλά ταυτόχρονα μία παραγωγή στο ίδιο επίπεδο, ολοκληρωμένη και με ελάχιστα bugs, με τη Nintendo να παραδίδει μαθήματα δημιουργίας ενός Open World παιχνιδιού, προτρέποντας και προκαλώντας τον παίκτη  να ασχοληθεί με τα πάντα, επιβραβεύοντάς τον όταν το κάνει και βάζοντάς του πολλά προβλήματα προς επίλυση κατά τη διάρκεια της ενασχόλησής του. Ένα υπέροχο παραμύθι που πραγματικά αξίζει το χρόνο μας.

 

Αν ασχοληθείτε με την επίτευξη του 100% των αποστολών οπλιστείτε με υπομονή και προετοιμαστείτε για ξόδεμα πολλών ωρών. Ακόμη όμως και αν ασχοληθείτε με τη βασική ιστορία, επειδή θα χρειαστείτε πολλές καρδούλες και πολλή ενέργεια (Stamina) θα πρέπει να ανακαλύψετε υπερβολικό αριθμό από shrines για να το πετύχετε αυτό. Και δε βρίσκονται όλα σε οπτική επαφή ούτε σε άμεση πρόσβαση.

Ευχαριστούμε Nintendo για την παιχνιδάρα (όχι για το κάψιμο:D).

Βαθμολογία 10/10.

εξαιρετικό και αναλυτικό review φίλε μου! Εκείνο που με ξενίζει είναι γιατί η  Nintendo να μην βάζει ακόμα διαλόγους με voice over κ επιμένει σε text balloons λες κ είμαστε σε εποχή DS με λίγη μνήμη. Κρίμα να μην δίνει και αυτή την πτυχή του ξεχωριστού ήχου κ τόνου κάθε χαρακτήρα, npc κλπ, να το πάει σε επίπεδο Skyrim. 

Κ το λέω ως fan των παιχνιδιών της. 

[Armoral]

13 λεπτά πριν, rodosf1 είπε

εξαιρετικό και αναλυτικό review φίλε μου! Εκείνο που με ξενίζει είναι γιατί η  Nintendo να μην βάζει ακόμα διαλόγους με voice over κ επιμένει σε text balloons λες κ είμαστε σε εποχή DS με λίγη μνήμη. Κρίμα να μην δίνει και αυτή την πτυχή του ξεχωριστού ήχου κ τόνου κάθε χαρακτήρα, npc κλπ, να το πάει σε επίπεδο Skyrim. 

Κ το λέω ως fan των παιχνιδιών της. 

Το πρόσθεσα μόλις. Νομίζω οι περιορισμοί στο hardware ή/και για λόγους οικονομίας. Ο αριθμός των χαρακτήρων τους οποίους συναντάς είναι πολύ μεγάλος. Παρά το γεγονός ότι αρχικά με ξένισε, μπορώ να πω δε με ενόχλησε καθόλου, καθώς όταν δεν υπάρχει voice over συγκεντρώνεσαι περισσότερο στο κείμενο. Ο τρόπος με τον οποίο υλοποίησαν την επικοινωνία σου με τον υπόλοιπο κόσμο μέσω την επιφωνημάτων και της κίνησης των χαρακτήρων είναι πραγματικά ξεκαρδιστικός.

Πάντως όπου υπάρχει voice over έχει γίνει καταπληκτική δουλειά.

Επεξ/σία 17 Αυγούστου 2023 από Armoral