Τρομακτικές ιστορίες

[jason_rethymno]

Γυναίκα είναι φίλε...

[linkin]

ΘΕΟΣ ειναι.

[EstellePr]

Ημίθεα, και βάλε.

 

Τώρα θα μου φυτρώσουν και @@ μετά το paranormal activity που είδα χθες ξημερώματα σήμερα.

 

Ή ήταν σήμερα ξημερώματα χθές?

 

---------- Το μήνυμα προστέθηκε στις 00:52 ----------

 

Γυναίκα είναι φίλε...

 

 

 

 

 

 

[glaza]

χθες ξημερώματα σήμερα.

 

και καλα ο σωστός ξερω 'γω και ντεμέκ...

[Finn]

Ήμουν τις προάλλες στο bar Ρέμβη στην Ν.Κρήνη και φεύγοντας παρατήρησα ότι είχαμε παρκάρει μπροστά από ένα παλιό κτήριο.

 

Μου έκανε εντύπωση που το σημάδευαν προβολέις,στην πόρτα υπήρχε λουκέτο,στα παράθυρα διάφορες φωτογραφίες(μάλλον της Παναγίας αν και δεν είμαι σίγουρος γιατί είχαν ξεθωριάσει) και διάφορα ξερά λουλούδια σαν φυλακτά.

 

Έχει ακούσει κάποιος Θεσσαλονικιός ή Καλαμαριώτης γι αυτό το σπίτι;

[sokinrs]

αυτο με την παραλυση το ειχα παθει και εγω καποτε μου ειπαν οτι λεγεται 'μορα'

http://paraportal.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=122:2009-06-10-15-44-55&catid=34:2009-04-16-16-48-26&Itemid=58

[Vril]

Λοιπον θα σας πω και εγω ενα περιστατικο που μου συνεβει περιση τ καλοκαιρι.....ημουν στο σπιτι της ξαδερφης μου ειχαμε σβησει φοτα κτλ και ειχαμε αραξει για ν δουμε ενα θριλερακι αφου τελειωνει και μας εχει μηνει αυτη η ανατριχηλα αναβουμε τ φως του σαλονιου και ξαφνικα κοιταω στο χολ που ηταν σκοτεινο ενα ασπρο πραγμα να περιφερεται πανω κατω χ....α απο τ φοβο μου τη σκουνταω και της λεω ν κοιταξει γιατι στην αρχη νομιζα οτι σαλταρισα κοιταζει και τοτε κανει το κοριφαιο αρχιζει και ουρλιαζει τρωω το δευτερο κοπσοχολιασμα και αποφασιζω παντα τρομοκρατιμενη να παω ν ανοιξω το φωσ στο χολ γιατι θα σηκωνε ολη την γειτονια στο ποδι,την ωρα που βρεθηκα επιτελους διπλα στον διακοπτη και πηγα να τον πατησω βλεπω αυτο το πραγμα ν ερχεται με φορα κατα πανω μου αναβω τ φωσ και αρχιζω και εγω να ουρλιαζω εν τελει μας ακουσε η γιαγια της που μενη απεναντη και ηρθε τρεχωντας η γυναικα και μας κοιταγε και σαν τρελεσ οταν της ειπαμε τι εγινε....βεβαια το ψαξαμε το θεμα και απο οτι μαθαμε σάυτο τ σπιτι επιδη ειναι πρπολεμικο εχει πεθανει κοσμος και κοσμακης εκει μεσα στην κατωχη...περιτο να πω οτι απο τοτε οποτε πηγενω σπιτι της νιοθω παντα μια περιεργη ανατριχηλα που με κανει ν θελω να το βαλω στα ποδια και φυσικα ουτε λογος ν ξαναμεινω το βραδυ εκει.....!!!

[billdanos]

Λοιπον θα σας πω και εγω ενα περιστατικο που μου συνεβει περιση τ καλοκαιρι.....ημουν στο σπιτι της ξαδερφης μου ειχαμε σβησει φοτα κτλ και ειχαμε αραξει για ν δουμε ενα θριλερακι αφου τελειωνει και μας εχει μηνει αυτη η ανατριχηλα αναβουμε τ φως του σαλονιου και ξαφνικα κοιταω στο χολ που ηταν σκοτεινο ενα ασπρο πραγμα να περιφερεται πανω κατω χ....α απο τ φοβο μου τη σκουνταω και της λεω ν κοιταξει γιατι στην αρχη νομιζα οτι σαλταρισα κοιταζει και τοτε κανει το κοριφαιο αρχιζει και ουρλιαζει τρωω το δευτερο κοπσοχολιασμα και αποφασιζω παντα τρομοκρατιμενη να παω ν ανοιξω το φωσ στο χολ γιατι θα σηκωνε ολη την γειτονια στο ποδι,την ωρα που βρεθηκα επιτελους διπλα στον διακοπτη και πηγα να τον πατησω βλεπω αυτο το πραγμα ν ερχεται με φορα κατα πανω μου αναβω τ φωσ και αρχιζω και εγω να ουρλιαζω εν τελει μας ακουσε η γιαγια της που μενη απεναντη και ηρθε τρεχωντας η γυναικα και μας κοιταγε και σαν τρελεσ οταν της ειπαμε τι εγινε....βεβαια το ψαξαμε το θεμα και απο οτι μαθαμε σάυτο τ σπιτι επιδη ειναι πρπολεμικο εχει πεθανει κοσμος και κοσμακης εκει μεσα στην κατωχη...περιτο να πω οτι απο τοτε οποτε πηγενω σπιτι της νιοθω παντα μια περιεργη ανατριχηλα που με κανει ν θελω να το βαλω στα ποδια και φυσικα ουτε λογος ν ξαναμεινω το βραδυ εκει.....!!!

 

Το φάντασμα του Μπαμπινώτη θα ήταν!

[Vril]

χα κοροιδευουμε ε????

Εδω νομιζα οτι λεμε τρομακτικες ιστοριες δεν κοιταμε το πως γραφει ο καθενας???

Ελπιζω τουλαχιστων να σου αρεσε η ιστορια μ και να μην την διαβασες μονο για ν κρινεις το πως γραφω....

[Mika]

πιστεψε με, κανενας δεν απολαμβανει μια ιστορια που ειναι γραμμενη σε τοσο ασχημα "ελληνικα"

[Vril]

χα τουλαχιστων η ιστορια σου αρεσε???

 

---------- Προσθήκη στις 17:14 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 17:12 ----------

 

οκ τοτε δεν ξαναγραφω αφου ενοχλω τοσο πολυ λυπαμαι για την ταλαιπορια....και ξερεις κατι υπαρχουν και ανθρωποι που δεν ειναι απο την ιδια χωρα και δεν εχουν μαθει τοσο καλα την γλωσσα λυπαμε αν σε ενωχλησα τοσο.....

[freedubus]

Οχι ξαναγράψε, εγώ την απήλαυσα.

[billdanos]

χα κοροιδευουμε ε????

Εδω νομιζα οτι λεμε τρομακτικες ιστοριες δεν κοιταμε το πως γραφει ο καθενας???

Ελπιζω τουλαχιστων να σου αρεσε η ιστορια μ και να μην την διαβασες μονο για ν κρινεις το πως γραφω....

 

Ναι αλλά στην αρχή τσίμπησες με τον "Μπαμπινιώτη" πριν αλλάξεις το μήνυμα!

 

Και οκ μην το παίρνεις τόσο αρνητικά, κάνουμε και πλάκα ενίοτε!

[Sylvia88]

Παιδιά ωραίες οι ιστορίες σας πραγματικά μόλις είδα το τόπικ σηκώθηκα και άναψα το φως γιατί είχα ξαπλώσει με το λάπτοπ και λέω ας διαβάσω τπτ μέχρι να νυστάξω και τα έκλασα πάνω μου ( είμαι ΠΟΛΥ φοβιτσιάρα δυστυχώς,αλλά τα τραβάει ο .....μου να διαβάζω τέτοια !!:shifty:)

 

Καλά ,πιο κορυφαία είναι τα comments σας από κάτω ,μιλάμε ΤΟ γέλιο :lol::lol:

 

Ας πω και εγώ την δική μου αν και ξέρω πως θα φάω δούλεμα

 

Α για την αρχή μια άλλη ιστορία άσχετη λίγο....ένα καλοκαίρι και καθώς είχαμε μαζευτεί με φίλους στην πλατεία,λέγαμε τυπικές ιστορίες για φαντάσματα κτλ...τελοσπάντον ο οξωαποδώ είχε και αυτός την τιμητικήν του στις ιστορίες...Ε περνάει το βραδάκι,πάω και εγώ σπίτι,και ξαπλώνω που λέτε στο κρεβάτι και κοιμάμαι...το άλλο το πρωί (πρέπει να ήταν κατά τις 6) νιώθω ένα απαλό κούνημα να με ξυπνάει σιγά σιγά...επειδή μένω τα καλοκαίρια στην γιαγιά μου(και ξέρετε η γιαγιάδες μανία να σηκώνονται να καθαρίζουν πρωί πρωί και να χτυπάνε τις πόρτες με την σφουγγαρίστρα)λέω (με κλειστά τα μάτια ακόμα) γιαγιά παράτα μας πρωί πρωί μην με σκουντάς ...ΠΑΙΔΙΑ...περιμένω απάντηση...τπτ...ανοίγω τα μάτια...ΚΑΙ ΤΙ ΒΛΕΠΩ ;;;;

 

 

 

ΤΙΠΟΤΑ :shock::shock::shock:

Εντομεταξύ το κρεβάτι (και μαζί και εγώ) πήγαινε πέρα δώθε :shock::shifty: Σκέφτομαι Θεέ μου έχω τον σατανά κάτω από το κρεβάτι μου και βάζω ΚΑΤΙ φωνές....ώσπου την δικιά μου την φωνή την καλύβει η φωνή της γιαγιάς μου από το χολ να φωνάζει "ΣΕΙΣΜΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ":-(:-(

Τελικά ήταν σεισμός αυτό που κουνούσε το κρεβάτι μου αλλά καταλαβαίνετε την τρομάρα μου εκείνη την στιγμή και λόγω των ιστοριών το προηγούμενο βράδυ :-(

 

Λοιπόν ...ιδού το άλλο ( και όχι τόσο γελοίο) που μου έχει συμβεί (όχι κλασε μέσα αλλά περίεργο)

Πάντοτε και καθώς μεγάλωνα είχα στην μνήμη του μυαλού μου τον παππού μου που είχε πεθάνει όταν είμουν μικρή.Θυμόμουν δηλαδή ένα μόνο περιστατικό,ότι εγώ είμουν έξω από το σπίτι του και ήμουν πάνω σε μια κούνια που είχε τότες έξω στην αυλή.Μιλούσαμε πολύ και με έσπρωχνε από πίσω για να κάνω πιο πολύ κούνια ...Θυμόμουν ΠΑΝΤΑ αυτό το "συμβάν".

Πριν 3 χρόνια,καθώς έψαχνα να μαζέψω τα πράγματά μου από το σπίτι για να τα πάω στο καινούργιο που θα έμενα,βλέπω ανάμεσα σε κάτι χαρτιά της μητέρας μου και ένα χαρτί (τώρα δεν ξέρω πως λέγεται,πιστοποιοτικό θανάτου να το πω; ένα χαρτί που γράφει πότε,πως,και που πέθανε κάποιος) και πάνω σε αυτό έγραφε την ημερομηνία θανάτου του παππού μου...Ο παππούς λοιπόν,απεβίωσε,μετά από καρδιακό επεισόδιο,μέσα στο λεωφορίο που έφευγε από το αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης και κατευθηνόταν στην δικιά μας την πόλη,το έτος 1989 :shifty:

Ιδού τώρα η απορία μου ...πως γίνεται,να θυμάμαι κάτι που δεν υφίσταται ,καθώς εγώ γεννήθηκα το 1988 και ο παππούς πέθανε το 1989;Αυτό σημαίνει ότι εγώ τον παππού ΔΕΝ θα γινόταν να τον θυμάμαι ,καθώς είμουν μπέμπα ενός χρόνου!

Λέω οκ,τότες το ονειρεύτηκα κάποτε και το θυμόμουν ακόμα ...αλλά τις επόμενες μέρες,επειδή δεν με άφηνε η σκέψη,τηλεφωνώ στην θεία μου που σήμερα έχει το σπίτι της δίπλα από εκεί που ήταν του παππού,και πρωτού της πω την ιστορία,την ρωτάω αν ο παππούς είχε έξω στην αυλή μια κούνια που ήταν απ'αυτές τις πλαστικές,και μου λέει ναι,είχε μια τέτοια για τα εγγόνια..εσύ μου λέει πως το θυμύθηκες;είδες καμιά παλιά φωτογραφία;Της λέω όχι απλά το θυμόμουν! Και μου λέει ας τις βλακείες αποκλείεται να το θυμάσαι γιατί όλα τα πετάξαμε το 89 που πέθανε...ε και όταν τις είπα την ιστορία αυτή κλάματα κακό και ότι ήρθε ο παππούς να με βρει και τα σχετικά

 

Λοιπόν πολλά λόγια αλλά ένα το ερώτημα ...τελικά τι στο καλό πως θυμόμουν αυτήν την ηλίθια την κούνια; Φωτογραφίες από το χωριό και το σπίτι ΔΕΝ έχουμε...ούτε εγώ,ούτε η αδερφή μου δεν πατήσαμε στο χωριό μέχρι πριν λίγα χρόνια...για να πω ρε παιδί μου πως ήταν μια μνήμη της αδερφής μου και την θυμόμουν σαν δικιά μου

 

Αυτά ...ευχαριστώ για το δούλεμα εκ των προτέρων :lol:

 

(α...προς αποφυγήν παρεξηγήσεων ...η πρώτη ιστορία παίζει στο χωριό της μητέρας μου ...η δεύτερη έχει να κάνει με τον παππού μου από του πατέρα μου την μεριά ....αυτά επειδή έγραψα πως δεν είχα πάει στο χωριό του παππού)

[Lucifer]

Σκέφτομαι Θεέ μου έχω τον σατανά κάτω από το κρεβάτι μου

 

Έψαχνα το μποξεράκι μου.