Προς το περιεχόμενο

Προτάσεις βιβλίων


paschalia

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Το ''εγώ ο Κλαύδιος'' το έχεις/έχετε διαβάσει?

 

https://www.goodreads.com/book/show/18219053?ac=1&from_search=1

 

Aναφέρεται πως και η σειρά ήτανε πάρα πολύ καλή:

 

http://www.imdb.com/title/tt0074006/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 6,7k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσιευμένες Εικόνες

  • Super Moderators

Πολλοί και από τους πολύ νεότερους συγγραφείς δεν είχαν τύχη. Ο Τζόναθαν Λίτελ με τις Ευμενίδες (εκδ. Λιβάνης), βιβλίο που ξεσήκωσε τη διανόηση της Ευρώπης με το προκλητικό θέμα του, τη διολίσθηση ενός διανοουμένου προς τον ναζισμό, πουλώντας εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα, στη χώρα μας σημείωσε εκκωφαντική αποτυχία. Την ίδια τύχη είχε και το ογκώδες έργο Κεντρική Ευρώπη (εκδ. Κέδρος) του Ουίλιαμ Βόλμαν, ένα μυθιστόρημα για την πορεία της χιτλερικής και ναζιστικής Ευρώπης, βραβευμένο με το National Book Award 2005.

 

http://xenesglosses.eu/2013/03/ta-ekato-biblia-pou-den-agapisan-oi-ell/

 

Δεν το αγαπήσαμε το βιβλίο.. :P

 

Πρώτον, η ελληνική αγορά είναι μικρή. Με αυτό θέλω να πω ότι, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ακόμη και αυτά που πηγαίνουν "καλά" πουλάνε ελάχιστα σε απόλυτους αριθμούς. Όταν μια πρώτη έκδοση βγαίνει σε 4000 αντίτυπα, για παράδειγμα, και αυτό αποτελεί "διαφημιστικό ατού" και μπαίνει στο εξώφυλλο, κάτι θα έπρεπε να μας λέει αυτό, γενικότερα.

 

Δεύτερον, πάρα πολλοί από τους τίτλους στη λίστα κυκλοφόρησαν στη χώρα μας με απελπιστική καθυστέρηση. Κριτική της Σοβιετικής Ένωσης (Ο Μαίτρ και η Μαργαρίτα) με πρώτο έτος κυκλοφορίας στην Ελλάδα τη... χρονιά της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης; Δεκαοκτώ χρόνια που μεσολάβησαν από την πρώτη πλήρη, μη λογοκριμένη έκδοση, τι κάναμε εδώ; Μιλάμε για αντανακλαστικά, όχι αστεία. Το αναφέρω γιατί καμιά φορά οι εκδότες είναι λίγο του στυλ "τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;" 

 

Τρίτον, δεν υπάρχει σαφής προσδιορισμός του τι εννοούν οι εκδότες "δεν αγαπήθηκε το βιβλίο". Τα νούμερα πωλήσεων θα είχαν ενδιαφέρον. Δεν αμφισβητώ ότι υπάρχουν βιβλία που δεν έχουν πάει καλά στη χώρα μας ενώ έξω αγαπήθηκαν (ξέρω πολλά εκτός λίστας, όπως το έξοχο Longitude, το οποίο έγινε και μίνι σειρά από το BBC με θαυμάσια ερμηνεία του Τζέρεμι Άιρονς, εκδόθηκε στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις Λιβάνη, ελάχιστα πράγματα... Τρία χρόνια αργότερα, από τα Ελληνικά Γράμματα βγήκε, της ίδιας συγγραφέως, Η Κόρη του Γαλλιλαίου) αλλά και πάλι...

 

Το να λέμε, λ.χ. ότι το Περί Αναρχισμού του Τσόμσκι δεν... πήγε καλά, είναι κάπως. Γιατί, πού πήγε καλά; Και, ξανά, πώς ορίζουμε το "καλά";

 

Τέλος, πρέπει να είμαστε και ρεαλιστές σε κάποια πράγματα: Οι Σατανικοί Στίχοι, του Ρούσντι, ας πούμε, αν πουλούσαν, θα πουλούσαν για την απίστευτη ταλαιπωρία που πέρασε ο συγγραφέας. Και στο εξωτερικό, κυρίως γι' αυτό πούλησε. Οπότε, δεν είναι ότι δεν αναγνωρίστηκε η λογοτεχνική του αξία, τόσο. (Συν του ότι, θα το ξαναπώ: αντανακλαστικά: πρώτο έτος κυλοφορίας 1988, εδώ 2003...)

 

Υ.Γ. Σαφέστατα το βιβλίο δεν έχει στη χώρα μας την ανταπόκριση που πρέπει. Ελάχιστες πωλήσεις, λιγοστό ενδιαφέρον, ως χώρα δεν έχουμε καμία πολιτική προώθησής του, τα παιδιά δεν μαθαίνουν να διαβάζουν και να αγαπούν το βιβλίο, γενικά να "ψάχνονται", στην εκπαίδευση είμαστε η χώρα του ενός βιβλίου, της μίας αλήθειας. Λογικό είναι αυτά τα παιδιά, ως ενήλικες πλέον, να μη συγκινούνται από την ανάγνωση, από τη στιγμή που το βιβλίο ταυτίζεται με την παπαγαλία για να... πετύχεις στη ζωή (και να γίνεις ένας ωραιότατος άνεργος με άχρηστο και ανούσιο πτυχίο).

 

Πάντως κάτι κινείται στο χώρο (γίνονται δειλές προσπάθειες για βράβευση και αναγνώριση συγγραφέων και μεταφραστών). Το βιβλίο ήταν από τους ελάχιστους τομείς που παρουσίασε αισθητή μείωση τιμών στα χρόνια της κρίσης. Χρειάζεται, όμως, περισσότερη προσπάθεια. Και ρεαλισμός. Αυτός ο κατάλογος που διάβασα και μου έδωσε την αφορμή να γράψω αυτό το μήνυμα, δεν προσεγγίζει το πρόβλημα ρεαλιστικά.

  • Like 9
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Είναι ειρωνικό πάντως ότι ενώ έχουμε μικρό αναγνωστικό κοινό έχουμε αντίθετα τεράστια συγγραφικό. Ειδικά με αυτή τη μόδα των αυτοεκδόσεων, ενώ παλιά λέγαμε πώς αν φωνάξεις "κύριε πρόεδρε" θα γυρίσει η μισή Ελλάδα, το ίδιο ισχύει πια κι αν φωνάξεις "κύριε συγγραφέα".

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μόλις τελείωσα "Το Σύνδρομο του Κοινωνικού Status" του Michael Marmot. Συνοπτικά πρόκειται για ένα βιβλίο που παρουσιάζει διάφορες έρευνες με απλό και ευανάγνωστο τρόπο και δείχνει το πως η κοινωνική μας θέση επηρεάζει την υγεία μας και πως αυτό συνδέεται με τον τρόπο που λειτουργούν οι διάφορες κοινωνίες. Το τελευταίο μέρος που έχει μία μεγάλη λίστα με προτάσεις για το τι θα μπορούσε να γίνει για να βελτιωθούν αυτά τα προβλήματα δεν μου άρεσε προσωπικά επειδή δεν ήθελα να διαβάσω τη γνώμη του πάνω σε κρατικές πολιτικές και διαφωνώ γενικά με την προσέγγιση του. Σαν σύνολο το βιβλίο είναι πολύ καλό, και δίνει πολλή τροφή για σκέψη.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Έχει αρκετές αρνητικές κριτικές στο αμαζόν. Κυρίως με ενόχλησε που αναφέρουν ότι αλλού έχει υπερβάλλει κι αλλού έχει πει ψέμματα στις ιστορίες που αφηγείται.

 

Δεν συνιστά επιστημονικό σύγγραμα αυτό το βιβλίο. Παρουσιάζει ορισμένα ψυχολογικά πειράματα που έχουν ενδιαφέρον για κάθε άνθρωπο (θεωρώ εγώ) κι από εκεί και πέρα η συγγραφέας επιλέγει να διανθίσει το λόγο της με άλλες πληροφορίες από προσωπικές εμπειρίες.

 

Στο βαθμό που οι υπερβολές και τα ψέματα - πολύ βαριά έκφραση, μάλλον πρόκειται περί μυθοπλασιών - δεν αφορούν στα πειράματα καθ' εαυτά, παρά στις δικές της εμπειρίες, δεν βρίσκω τίποτε το μεμπτό στο να πει ότι έφαγε λόγου χάρη ένα σοκολατάκι που είχε παραμείνει δαγκωμένο πριν πεθάνει ένας από τους επιστήμονες που ασχολείται στο γραφείο του. Νομίζω πως όσοι το είδαν τόσο αρνητικά ενδεχομένως να έπρεπε να διαβάσουν τα πειράματα απ' ευθείας από κάποιο επιστημονικό περιοδικό και όχι από το βιβλίο της Slater. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εχεις λαθος προσεγγιση καθως αφορα πραγματικες καταστασεις, δεν ειναι μυθιστορημα να γραφει οτι της κατεβει.

 

Ας μην το συνεχισουμε ομως, ειμαστε οφ τοπικ :)

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το Σιλμαρίλλιον του Τολκιν γι'αυτους που τους αρεσει η επικη φαντασια. Ειναι βασικα η φανταστικη "Βιβλος" του κοσμου του Τολκιν. Κοσμογονια, επικες μαχες, η ηρωικη Πρωτη Εποχη κυριως επικεντρωμενη στα Ξωτικα αλλα και το τι εγινε μεχρι τον Πολεμο του Δαχτυλιδιου. Οποτε καλυπτει χιλιαδες χρονια φανταστικης ιστοριας. Λιγο δυσκολο αναγνωσμα λογω των πολλων ονοματων και τοποθεσιων αλλα αξιζει.

Το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι του Οσκαρ Γουαιλντ. Ο Ντοριαν ειναι ενας πανεμορφος νεαρος που σε μια κριση ματαιοδοξιας χανει την ψυχη του βλεποντας το ομορφο πορτρετο του κι ευχεται να παραμεινει για παντα νεος και να γερασει το πορτρετο. Ακολουθει μια ζωη βιωνοντας και το παραμικρο πραγμα στο επακρο, ψαχνωντας την ομορφια και την ουσια των παντων αλλα επισης βυθιζεται στην αμαρτια και την ανηθικοτητα. Το βιβλιο περιεχει θεματα για την ομορφια, αθωοτητα και διαφθορα που εκφραζονται με αισθητισμο. Επισης, εκφραζει ηδονιστικη φιλοσοφια που προκαλεσε τον πουριτανισμο της βικτωριανης εποχης και το ιδιο το βιβλιο χρησιμοποιηθηκε εναντιον του συγγραφεα οταν καταδικαστηκε για ομοφυλοφιλια. Προσωπικα μ'εκανε να δω τον κοσμο γυρω μου διαφορετικα.

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ:Sophie's world:μαλλον ειναι γνωστο

 

Ενα βιβλιο του 90',παρουσιαζει την ιστορια της φιλοσοφιας μεσα απο μια  ιστορια,καλογραμμενο,ευκολα κατανοητο και αρκετα περιεκτικο

Το χα βρει στην σειρα της βιβλιοθηκης της αδερφης μου

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πρόκειται για τριλογία, έχουν εκδοθεί τα 2 πρώτα και λογικά σε λίγο καιρό και το τρίτο, οπότε είναι ευκαιρία να τα διαβάσουν όσοι δεν το έχουν κάνει. 

Πρόκειται για τα βιβλία του Alexander Soderberg "Ο Ανδαλουσιανός Φιλος" και "Ο άλλος Γιός", αστυνομικό που η πλοκή του σε τραβάει από την αρχή ως το τέλος. S

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Είναι ειρωνικό πάντως ότι ενώ έχουμε μικρό αναγνωστικό κοινό έχουμε αντίθετα τεράστια συγγραφικό. Ειδικά με αυτή τη μόδα των αυτοεκδόσεων, ενώ παλιά λέγαμε πώς αν φωνάξεις "κύριε πρόεδρε" θα γυρίσει η μισή Ελλάδα, το ίδιο ισχύει πια κι αν φωνάξεις "κύριε συγγραφέα".

Κάτι τέτοιο πάντα συνέβαινε στην Ελλάδα. Απ τα αρχαία χρόνια είχαμε πολλούς που γουστάραν και έγραφαν βιβλία, και για αυτό και τα περισσότερα αρχαία βιβλία του κόσμου είναι Ελληνικά.

Αν σου έρθει να ψάξεις να μάθεις τι βιβλία έγραψαν οι αρχαίοι λαοί, θα σου έρθει ξαφνικό όταν δεις ότι πχ οι Βαβυλώνιοι άφησαν ένα μόνο βιβλίο (Ενούμα Έλις), οι Εβραίοι καμιά 10αριά, όλα θρησκευτικά, ενώ οι Έλληνες πολλές εκατοντάδες.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...