Πόσο ευχαριστημένοι είστε με την δουλειά σας

[Gkostas2007]

Πάντως όσο ο καιρός περνάει απλά ρουτινιάζω και συνηθίζω χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μου αρέσει αυτό που κάνω ή ότι με βοηθάει στις επαγγελματικές μου γνώσεις. Επίσης, πέρα απο την δουλειά στην εξίσωση έχουν μπει πλέον και οι μαλ#κ%ς συνάδελφοι στους οποίους πάντως δεν πολυδίνω σημασία...

[Pokemon640]

Εγώ είμαι υπερευχαριστημένος.
Τέλειες συνθήκες εργασίας,
πολύ καλοί συνάδελφοι
Πεντακάθαρο περιβάλλον.
Δεν έχω παράπονο ούτε με τις απολαβές.

Μοναδικό μειον η απόσταση αλλα.. δεν με ενοχλει καθόλου.

[kathytherion]

Με κάθε φιλική διάθεση Soopercharged στην Ελλάδα (δυστυχώς γιατί αυτό σε μεγάλο βαθμό μας κατέστρεψε) το δημόσιο είναι εργασιακός παράδεισος σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα που είναι μια κόλαση. (για τους περισσότερους) οπότε είναι απολύτως κατανοητό γιατί κάποιος να τον προτιμά.

 

Αν εξαιρέσουμε λίγο τους τελευταίους μήνες που υπάρχει ένας φόβος λόγω των τεκταινόμενων, δουλεύοντας στο δημόσιο :

1) Δεν έχεις το άγχος της ανεργίας (μονιμότητα) που έχουν διαρκώς όσοι είναι στον ιδιωτικό τομέα.

2) Δεν έχεις το άγχος του να δουλεύεις μήνες απλήρωτος όπως συμβαίνει ακόμα και σε μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού.

3) Το οχτάωρο τηρείται προς τα κάτω θα έλεγα σε αντίθεση με τον ιδιωτικό τομέα που πλέον οι 10-12 ώρες είναι το στάνταρ (και απλήρωτο φυσικά)

4) Οι άδειες είναι περισσότερες και όταν έχεις άδεια δεν υπάρχει περίπτωση να ασχοληθείς με δουλειά

5) Στη δουλειά δεν υπάρχει ιδιαίτερο άγχος ούτε αφεντικό δυνάστης να σου κάνει τη ζωή κόλαση.

6) Τα λεφτά για τα δεδομένα της εποχής είναι πολύ καλά σε σχέση με τον ιδιωτικό που πλέον ο μισθός έχει γίνει χαρτζιλίκι.

7) Οι προοπτικές ανέλιξης στον ιδιωτικό δεν υπάρχουν πάντα και επίσης στην Ελλάδα ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα δεν υπάρχει πάντα αξιοκρατία.

 

Εγώ βλέπω φίλους μου στρατιωτικούς να καθαρίζουν το χιλιαρικάκι τους το μήνα ξένοιαστα και ξεκούραστα να έχουν άπειρες άδειες και ελεύθερο χρόνο (3 η ώρα είναι σπίτι τους κάθε μέρα) να ασχολούνται με ότι άλλο θέλουν και βλέπω και φίλους μου να δουλεύουν σε λογιστικά γραφεία και επιχειρήσεις και να γυρνάνε σπίτι μόνο για να κοιμηθούν αφού είναι εκεί 9 με 9 κάθε μέρα... πολλές φορές και ΣΚ και όλα αυτά για 450 με 550 ευρώ...

 

Με άλλα λόγια έχεις ένα πολύ καλύτερο επίπεδο ζωής , γιατί δε μετράνε μόνο τα λεφτά, η ψυχική ηρεμία είναι μεγάλο πράγμα και ταυτόχρονα δεν υπάρχουν και πολλοί που να παίρνουν στον ιδιωτικό πάνω από χιλιάρικο, για τους νέους ειδικά είναι άπιαστο το ποσό.

 

Ξαναλέω είναι λάθος αυτό που γίνεται και φταίει για τη κατάσταση της χώρας αλλά ταυτόχρονα είναι μια τραγική πραγματικότητα. Αντί να είναι όνειρο ο ιδιωτικός τομέας όπως στις ανεπτυγμένες χώρες όπου ο καθένας ανάλογα με την αξία του και την όρεξή του για δουλειά να αμείβεται και αναλόγως υψηλά και να εξελίσσεται , έχουμε γονατίσει τον ιδιωτικό τομέα για να μην θιγούν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο.

 

 

Δουλευω στον ιδιωτικο τομεα, ως υπαλληλος (προωθητρια προιοντων σε φαρμακειο) και:

Ειμαι 6ημερο και σπαστο με ενα ρεπο παντα κυριακη, οποτε εχω ξεχασει τι θα πει βολτα και χομπυ

ορθοστασια απιστευτη, να γυριζω σπιτι και να μη νιωθω τα ποδια μου

απιστευτο micromanagement απο τα αφεντικα, σε βαθμο να στηνονται διπλα μου την ωρα που δουλευω

Δεν εχουμε το παραμικρο διαλειμμα και εχω ακουσει παρατηρησεις επειδη εχω φυγει απ το χωρο του φαρμακειου (σε φαση ηρεμιας χωρις πελατες) για να πιω λιγο νερο, καφε η να παω τουαλετα

Παιρνω 6 κατοσταρικα και λεω κ ευχαριστω γιατι ειμαι κατω των 25.

 

Χωρις να πιστευω πως ολοι οι δημοσιοι υπαλληλοι τεμπελιαζουν, βλεπω πως εχουν εναν αξιοπρεπη μισθο, με κανονικο ωραριο που τους επιτρεπει να εχουν προσωπικη ζωη και χωρις να εχουν εναν παπαρα πανω απο το κεφαλι που να τους απαγορευει πχ να μασει τσιχλα.

 

Εχω ψηθει ασχημα να ξανασπουδασω για ενα καλυτερο πτυχιο και οταν το παρω εννοειται πως θα κανω αιτησεις και στον δημοσιο τομεα( ενω θα ψαχνω και σε εταιρειες) και νομιζω πως αυτη ειναι η λογικη λυση.

 

 

Για τον topic starter: στη δουλεια που ειμαι τωρα παραμενω,και οσο μπορω ψαχνω για καλυτερη δουλεια .με το που θα βρω μια δουλεια στο αντικειμενο που θελω ή με καλυτερες εργασιακες συνθηκες απλα θα τους κουνησω το μαντηλι, και συνιστω να κανεις το ιδιο

[stormrain]

απιστευτο micromanagement απο τα αφεντικα, σε βαθμο να στηνονται διπλα μου την ωρα που δουλεύω

Αυτή η βλακεια απορω πραγματικά ποτε θα σταματήσει. Δηλαδη ειναι τοσο δυσκολο να καταλαβει κανεις πως σε τετοιες δουλειες (ή σε οποιεσδήποτε βασικα) ΔΕΝ βοηθα η συνεχής επίβλεψη και μπορει να λειτουργήσει αρνητικά?

[kathytherion]

Αυτή η βλακεια απορω πραγματικά ποτε θα σταματήσει. Δηλαδη ειναι τοσο δυσκολο να καταλαβει κανεις πως σε τετοιες δουλειες (ή σε οποιεσδήποτε βασικα) ΔΕΝ βοηθα η συνεχής επίβλεψη και μπορει να λειτουργήσει αρνητικά?

Αυτο λεω κ εγω.και δεν αφορα μονο τη δικη μου ψυχολογια αλλα και τον εκαστοτε πελατη που μπαινει στο φαρμακειο και την ωρα που του μιλαω πλακωνει και το αφεντικο κ του μιλει για το ιδιο προιον με αποτελεσμα ο πελατης να μπερδευεται γιατι του μιλανε 2 ανθρωποι.Εκνευριζομαι παρα πολυ οταν γινεται αυτο και πλεον απλα φευγω να τα πει η αφεντικινα αφου τοσο θελει.

[stormrain]

Αν θελεις την αποψη μου, μη φευγεις οταν ξεκινάει. Φροντισε οσο μπορεις να έχεις κερδισει την εμπιστοσύνη και το interaction με τον πελατη πριν εμφανιστει η εργοδοτρια και μεινε εκει οσο ειναι και αυτη κάνοντας eye contact με τον πελατη ανα διαστήματα κουνώντας καταφατικα το κεφάλι στα points της εργοδοτριας τυπου δείχνοντας πως συμφωνείς ισότιμα.

 

Ο στόχος ειναι να συνεχισει ο πελατης να θελει εσενα για εξυπηρέτηση και να λέει ατακες τυπου "ναι μου το ανεφερε και η δεσποινίς αυτο".

Μια δυο τρεις θα καταλαβει πως το χεις και χωρίς εκεινη και θα σε αφήσει πιο λασκα και σταδιακα θα το κερδισεις αυτο.

 

Μy 2 cents..

[idomeneas7]

Μπα, για μένα άσε τη ψωναρα να κάνει τη βλακεια της γιατι δεν εχει νόημα να προσπαθεις να αποδειξεις την αξια σου σε τετοια ζωντόβολα. Κάνε μόνο τα απαιραιτητα για να μην απολυθεις, πηγαινε με τα νερα της και με την πρωτη ευκαιρια σηκω φυγε.

[gokuthelegend]

Εγώ στην τελευταία δουλειά δεν ήμουν καθόλου ευχαριστημένος. Μιας και με είχαν πάρει με σύμβαση ορισμένου χρόνου και δεν υπήρχε προοπτική να την ανανεώσουν μετά το τέλος της, έφαγαν μια ωραία καταγγελία και έφυγα. Είχα μπει μέσω ενός προγράμματος του ΟΑΕΔ σε θέση Πληροφορικής, και με τοποθέτησαν σε θέση εντελώς άσχετη με τον τομέα αυτό, να σκεφτείτε δεν υπήρχε καν υπολογιστής. Επίσης μου ζητούσαν να δουλέψω και ωράρια πέραν του κανονικού, ακόμη και Κυριακές, χωρίς να προβλέπει κάτι τέτοιο η σύμβαση. Και με μισθό εννοείται μόνο 490 ευρώ από την στιγμή που οι μόνιμοι (οι οποίοι θέλανε να με χώσουν για να μην χωθούν αυτοί), έπαιρναν πάνω από τα διπλάσια χρήματα.

[Gkostas2007]

Δουλευω στον ιδιωτικο τομεα, ως υπαλληλος (προωθητρια προιοντων σε φαρμακειο) και:

Ειμαι 6ημερο και σπαστο με ενα ρεπο παντα κυριακη, οποτε εχω ξεχασει τι θα πει βολτα και χομπυ

ορθοστασια απιστευτη, να γυριζω σπιτι και να μη νιωθω τα ποδια μου

απιστευτο micromanagement απο τα αφεντικα, σε βαθμο να στηνονται διπλα μου την ωρα που δουλευω

Δεν εχουμε το παραμικρο διαλειμμα και εχω ακουσει παρατηρησεις επειδη εχω φυγει απ το χωρο του φαρμακειου (σε φαση ηρεμιας χωρις πελατες) για να πιω λιγο νερο, καφε η να παω τουαλετα

Παιρνω 6 κατοσταρικα και λεω κ ευχαριστω γιατι ειμαι κατω των 25.

 

Χωρις να πιστευω πως ολοι οι δημοσιοι υπαλληλοι τεμπελιαζουν, βλεπω πως εχουν εναν αξιοπρεπη μισθο, με κανονικο ωραριο που τους επιτρεπει να εχουν προσωπικη ζωη και χωρις να εχουν εναν παπαρα πανω απο το κεφαλι που να τους απαγορευει πχ να μασει τσιχλα.

 

Εχω ψηθει ασχημα να ξανασπουδασω για ενα καλυτερο πτυχιο και οταν το παρω εννοειται πως θα κανω αιτησεις και στον δημοσιο τομεα( ενω θα ψαχνω και σε εταιρειες) και νομιζω πως αυτη ειναι η λογικη λυση.

 

 

Για τον topic starter: στη δουλεια που ειμαι τωρα παραμενω,και οσο μπορω ψαχνω για καλυτερη δουλεια .με το που θα βρω μια δουλεια στο αντικειμενο που θελω ή με καλυτερες εργασιακες συνθηκες απλα θα τους κουνησω το μαντηλι, και συνιστω να κανεις το ιδιο

Αυτό με ενοχλεί τρομερά... ότι πλέον δεν έχουμε προσωπική ζωή. Οι γονείς μας δουλεύαν για να έχουν προσωπική ζωή, να βγουν, να πάνε διακοπές... εμείς τίποτα... 

 

Εγώ 1 μήνα περίπου δουλεύω. Αν πάω αλλό κ με ρωτήσουν γιατί στον 1 μήνα θέλω να φύγω απο την εταιρεία τι να πω; Αυτός είναι ο φόβος μου. οτι αναγκαστικά πρέπει να κάνω υπομονή για κανά 6μηνο για να μην χαλάσει το βιογραφικό μου

[qsis]

Πες ότι ήθελα να κάνω δύο μήνες διακοπές

 

Ήδη έχασες Ιούνιο

[kathytherion]

Αυτό με ενοχλεί τρομερά... ότι πλέον δεν έχουμε προσωπική ζωή. Οι γονείς μας δουλεύαν για να έχουν προσωπική ζωή, να βγουν, να πάνε διακοπές... εμείς τίποτα... 

 

Εγώ 1 μήνα περίπου δουλεύω. Αν πάω αλλό κ με ρωτήσουν γιατί στον 1 μήνα θέλω να φύγω απο την εταιρεία τι να πω; Αυτός είναι ο φόβος μου. οτι αναγκαστικά πρέπει να κάνω υπομονή για κανά 6μηνο για να μην χαλάσει το βιογραφικό μου

Θα πεις ευγενικα οτι βρηκες δουλεια με καλυτερες συνθηκες.Αν ολα πανε καλα και μου κατσει μια αλλη δουλεια , θα φυγω τελευταια στιγμη και θα πω και τους λογους που αλλαζω δουλεια, κυριως τα ωραρια.Προσωπικα ομως δεν θα φυγω αν δεν βρω κατι αλλο γιατι καλο ειναι να μπαινει κανα χρημα στο ταμειο, οποτε θα κανω απλα πολυ υπομονη.

Ομως ζω για τη στιγμη που θα τους ανακοινωσω την αποχωρηση μου.Πλεον, δεν ασχολουμαι και με τις εντυπωσεις κλπ, προσπαθω να κανω καλα τη δουλεια μου αλλα οταν ξεπερνιουνται τα ορια σε απαιτησεις και σε παρατηρησεις αντιμιλαω, κ αν θελουν ας με απολυσουν.

[qsis]

Μετράει όταν αποχωρείς για κάτι καλύτερο και τους το τριβείς στα μούτρα, ειδικά αυτή την εποχή που πολλοί έχουν τη νοοτροπία να σε ξεζουμίσουν γιατί άντε να βρεις δουλειά μες στη κρίση

 

Και εννοείται τελευταία στιγμή, το να το παίζεις καλός και να κλείσεις εκκρεμότητες λέγοντας κάνα μήνα πριν ξερωγω είναι μεν πιο σωστό, αλλά σπάνια αξίζει

[forgotten]

να σε παρω λεβεντη μου σε φωτια με αυρα να σου κτυπαει στα 150m να  μην μπορεις να πλησιασεις και αν ανεβει ποιο πανω να παιζει να καψει χωριο  και να χεις να οργανωσεις τους εργατες να μην καει  κανεις και μιλαμε

Ο καθένας κάνει τις επιλογές του σύμφωνα με αυτό που πιστεύει ότι είναι καλύτερο για αυτόν.

 

Για κάποιον είναι καλύτερη η σιγουριά του δημοσίου για τον Α ή Β λόγο και για κάποιον άλλον όχι.

 

 

 

Εγώ έφυγα από το δημόσιο με 10 χρόνια υπηρεσίας και δουλεύω για πολυεθνική ( εξωτερικό) αλλά ανχος δεν νιώθω ( παρόλο που πολύ συνάδελφοι έχουν ) γιατί μου αρέσει αυτό που κάνω.

Άρα θα συμφωνήσω με τον φίλο που είπε ότι αν σου αρέσει αυτό που κανείς το ανχος δεν σε πειράζει τόσο.

προσωπικα ο ιδιωτικος τομεας ειναι χαλια και για να το τεκμηριωσω θα πω τα εξης ,με σπουδασε δευτερο πτυχιο η εταιρια που με πηρε αλλα με ξεζουμισε , μιλαμε οτι εκανα δουλεια και επαιζαν λεφτα απο 100κ και πανω στις διαχειρισεις μου,εφτασα σε σημειο να μην κοιμαμε την νυκτα για να περιμενω email οτι ηταν ολα ενταξει, ο μισθος ηταν πολυ ποιο ψηλος απο οτι περνω τωρα αλλα ποιο ψηλα δεν θα πηγαινα ποτε ,η πιεση τεραστια και στο τελος της μερας η ζωη μου ηταν μετρια μεχρι κακη . Τα ζυγισα και εφυγα απο την θεση μου οταν μου δοθηκε η ευκαιρια και παλι φυσικα εχοντας ανταγωνισμο ,το γεγονος οτι πηγα στο δημοσιο και θεωρουν καποιοι οτι τα ξυνω ειναι αλλο θεμα ωστοσο για μενα προσωπικα η ποιοτητα ζωης αλλαξε.

[MikeJ]

Αυτό με ενοχλεί τρομερά... ότι πλέον δεν έχουμε προσωπική ζωή. Οι γονείς μας δουλεύαν για να έχουν προσωπική ζωή, να βγουν, να πάνε διακοπές... εμείς τίποτα... 

 

Εγώ 1 μήνα περίπου δουλεύω. Αν πάω αλλό κ με ρωτήσουν γιατί στον 1 μήνα θέλω να φύγω απο την εταιρεία τι να πω; Αυτός είναι ο φόβος μου. οτι αναγκαστικά πρέπει να κάνω υπομονή για κανά 6μηνο για να μην χαλάσει το βιογραφικό μου

 

Γιατί να χαλάσει το βιογραφικό σου απ΄το ότι έφυγες σύντομα από μια δουλειά ; Ίσα ίσα πιστεύω δεδομένης της κατάστασης με την ανεργία κλπ δείχνει και πολλά κιλά balls το ότι δεν βολεύεσαι σε αυτή τη δουλειά και αναζητάς κάτι καλύτερο. Αν όλα γίνουν ωραία και ευγενικά κλπ με την παλιά εταιρεία δε βλέπω το λόγο γιατί να υπάρχει πρόβλημα στο βιογραφικό. Χίλιους λόγους μπορείς να βρεις να πεις. Δεν ταίριαζε η φιλοσοφία σου ή η κουλτούρα σου ή το αντικείμενο εργασίας σου δεν ήταν αυτό που σε ενδιαφέρει και που θέλεις να ασχοληθείς, ή άλλα περίμενες και σου είχαν υποσχεθεί και άλλα βρήκες , το κλίμα δεν ήταν καλό.. γενικά δε νομίζω ότι μπορεί αυτό να είναι πρόβλημα για εσένα, ειδικά αν φύγεις φιλικά και δεν έχουν κάτι κακό να σου προσάψουν οι προηγούμενοι... Απλά δεν ταίριαζες και πας για κάτι άλλο. 

 

Φυσικά με την προϋπόθεση ότι πας κάπου που οι άνθρωποι είναι σοβαροί και επαγγελματίες γιατί αν είναι τα ίδια και χειρότερα με τους προηγούμενους και έχουν τα ίδια μυαλά και νοοτροπία ναι μπορεί να το εκλάβουν και ως ότι είσαι τεμπέλης, προβληματικός, φυγόπονος κλπ το ότι φεύγεις τόσο σύντομα από μια δουλειά...

[zio10]

Αυτό με ενοχλεί τρομερά... ότι πλέον δεν έχουμε προσωπική ζωή. Οι γονείς μας δουλεύαν για να έχουν προσωπική ζωή, να βγουν, να πάνε διακοπές... εμείς τίποτα... 

 

Εγώ 1 μήνα περίπου δουλεύω. Αν πάω αλλό κ με ρωτήσουν γιατί στον 1 μήνα θέλω να φύγω απο την εταιρεία τι να πω; Αυτός είναι ο φόβος μου. οτι αναγκαστικά πρέπει να κάνω υπομονή για κανά 6μηνο για να μην χαλάσει το βιογραφικό μου

Αυτό που λέει και ο MikeJ από πάνω...γιατί είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα για το βιογραφικό σου; Δεν τα βρήκα όπως τα περίμενα κι έφυγα, φυσιολογικό δεν είναι; Ή στην τελική μην το λες και καθόλου ότι πέρασες από 'κει...

 

Μετράει όταν αποχωρείς για κάτι καλύτερο και τους το τριβείς στα μούτρα, ειδικά αυτή την εποχή που πολλοί έχουν τη νοοτροπία να σε ξεζουμίσουν γιατί άντε να βρεις δουλειά μες στη κρίση

 

Και εννοείται τελευταία στιγμή, το να το παίζεις καλός και να κλείσεις εκκρεμότητες λέγοντας κάνα μήνα πριν ξερωγω είναι μεν πιο σωστό, αλλά σπάνια αξίζει

Σε προηγούμενή μου δουλειά με κράτησαν 7 μήνες αφού τους είχα πει ότι θέλω να φύγω....