The Last of Us Part II [PS4]

[panther_512]

21 λεπτά πριν, Malthador είπε

Δεν καταλαβαίνω γιατί το διατυπώνεις λες και είναι κάτι αρνητικό. 

Τα κίνητρα των κεντρικών χαρακτήρων δεν μου έκαναν κλίκ, ώστε να δικαιολογείται η άσκηση όλης αυτής της βίας από μέρους τους και κατ επέκταση από μέρους μου. Σκοτώθηκαν πάρα πολλοί αθώοι, οπότε ήταν αδύνατο να ταυτιστώ με τους χαρακτήρες.

 

Επεξ/σία 21 Ιουλίου 2020 από panther_512

[kostiger]

Επανερχομαι για λιγη επιπροσθετη αναψηλαφιση της πλοκης, εχοντας να μοιραστω κατοπιν ωριμου σκεψεως, πως ακομα και ετσι, αυτο το...τοοοοσο λοιδωρημενο σεναριο του TLOU 2, κατα την ταπεινη μου γνωμη παντα και με ολο το σεβασμο σε οσους αποστασιοποιηθηκαν ή απλα δεν τους αρεσε, εξακολουθει να ειναι απο τα καλυτερα των τελευταιων χρονων. Εστρωσε το χαλι, με τα οποια προβληματα του, για επικες σκηνες, για δυνατα και αιτιολογημενα καποιες φορες συναισθηματα, ενω η επιλογη της θεασης των γεγονοτων και...απο τις 2 πλευρες, ηταν ενας (πολυ) ευπροσδεκτος νεωτερισμος εν τελει.

Και εχει διωχθει λυσσαλεα, παροτι το μεσο (βλεπε gaming), πασχει παρα πολυ στο συγκεκριμενο τομεα. Εχω ασχοληθει με 100αδες τιτλους την τελευταια δεκαετια που επαναδραστηριοποιηθηκα στο ορθοδοξο μη casual gaming, πολλοι απο αυτους με συναρπασαν, τα παιχνιδια ωστοσο που ειχαν πραγματικα καλο σεναριο ηταν ελαχιστα. Εκ των κορυφαιων λοιπον παιχνιδιων της τρεχουσας γενιας και οπωσδηποτε προτεινομενος και απο εμενα ο τιτλος. Δεν ειναι το καλυτερο παιχνιδι εκει εξω, εχει τα προβληματα του, δεν παυει ομως να ειναι σπουδαιο. Θα επανελθω.

[{TDi}Dj2k..infc]

59 λεπτά πριν, kostiger είπε

εχει τα προβληματα του, δεν παυει ομως να ειναι σπουδαιο. Θα επανελθω.

Εννοείτε, παίζω GOT, το οποιο είναι υπέροχο, αλλα επειδή το τελευταίο game που έπαιξα ήταν το TLOU2, τα facial animations, το gore, τα physics και αλλα είναι σκαλιά πιο πάνω.A’λλωστε πάντα αυτό έκανε η ND, να φτάνει το PS στα όρια, άμα δεν ήταν αυτά τα τρία άτομα που θέλαν να push shit στους gamers, θα μιλάγαμε για αριστούργημα και θα ήμουν ήδη στο τρίτο playthough. Αλλα...🖕

[Babis_allos]

2 ώρες πριν, panther_512 είπε

Τα κίνητρα των κεντρικών χαρακτήρων δεν μου έκαναν κλίκ, ώστε να δικαιολογείται η άσκηση όλης αυτής της βίας από μέρους τους και κατ επέκταση από μέρους μου. Σκοτώθηκαν πάρα πολλοί αθώοι, οπότε ήταν αδύνατο να ταυτιστώ με τους χαρακτήρες.

Απο την αλλη μου λες ποσο καλυτερα τα εκαναν τα sequel τα uncharted που οταν τα παιζω απορω αν πραγματικα ο χαμενος θησαυρος που ψαχνω αξιζει να θερισω ο,τι κινειται το οποιο επισης ψαχνει για τον θησαυρο. 

[Malthador]

3 hours ago, panther_512 said:

Τα κίνητρα των κεντρικών χαρακτήρων δεν μου έκαναν κλίκ, ώστε να δικαιολογείται η άσκηση όλης αυτής της βίας από μέρους τους και κατ επέκταση από μέρους μου. Σκοτώθηκαν πάρα πολλοί αθώοι, οπότε ήταν αδύνατο να ταυτιστώ με τους χαρακτήρες.

Αλήθεια τώρα;

 

Η μία έπρεπε να εκδικηθεί τον θάνατο του πατέρα της ο οποίος θυσίασε την ανθρωπότητα για χάρη της.

Η άλλη όφειλε να εκδικηθεί τον άνθρωπο που καταδίκασε την ανθρωπότητα σκοτώνοντας τον πατέρα της.

Βασικά δεν μπορώ να σκεφτώ πιο αγνά και πιο to-the-point κίνητρα.

[ilos]

Τα κίνητρα είναι κατανοητά και σεβαστά. Αυτό που είναι ανακόλουθο είναι η συμπεριφορά τωνJoel/Elie με βάση όπως τους γνωρίσαμε στο πρώτο game, όπως και των υπόλοιπων περιφερειακών χαρακτήρων. Αυτοί οι 2 δεν είναι οι ίδιοι άνθρωποι στο part 2, plain and simple. 

 

Κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι ο Joel "μαλάκωσε" κάπως στο Jackson ή ότι η Ellie διακατέχεται από τον θυμό και το PTSD της και για αυτό είναι αλλού για αλλού η κοπέλα λες και έχει διπολική διαταραχή και δε ξέρουμε πως θα αντιδράσει στην όποια κατάσταση κάθε φορά. Ακόμα όμως και οι άλλοι χαρακτήρες έχουν αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές. H Abby που είναι ο numero uno scar killer, αποφασίζει ξαφνικά λες και την τσίμπησε μύγα να σώσει 2 τυχαία scarόπαιδα και να εναντιωθεί στο ίδιο το wlf ! Ενώ λίγη ώρα πριν δε το πολυέψηνε και να την κοπανήσει για Santa Barbara με τον Owen - αν και αυτό ήταν κυρίως λόγω Mel. Ο οποίος Owen παραδόξως είναι ο μόνος καλογραμμένος χαρακτήρας από τους καινούριους και κάπως ενδιαφέρον, αν και muscle fem μίστης. Ο άλλος είναι ο στερεοτυπικός λατίνος νάκιας και η άλλη η κλασική κτητική ζηλιάρα λεχώνα. Ο Isaac απορώ που υπάρχει στο game, ποια η  χρησιμότητά του? We hardly ever knew him. Αν και κρίμα γιατί φαινόταν ενδιαφέρον τύπος, ίσως τον αναστήσουν στο part 3.😁

Ο Tommy λέει ψέμματα στην Ellie και πάει μόνος του (για να την προστατέψει?), ενώ μετά η γυναίκα του την στέλνει η ίδια για να τον ψάξει (κάτι που αποκλείεται να μην είχε περάσει από το μυαλό του). H Ellie όταν την βρίσκει o Jesse και ενώ η νούμερο 1 προτεραιότητα τους είναι να βρουν τον Tommy και μετά να ψάξουν μαζί που είναι οι wlf, αδειάζει τον Jesse για να πάει 5 λεπτά νωρίτερα στο ενυδρείο (literally) με μια βάρκα... Στην συνέχεια  ο Tommy από lone wolf και Βασίλι Ζαίσεφ, μετά την σφαίρα μεταλλάσσετε σε έναν πικρόχολο ανήμπορο που προσπαθεί με κατηγορίες και ενοχές να πετύχει τον σκοπό του μέσω τρίτων. Αυτό τουλάχιστον μπορώ να το χωνέψω γιατί γίνεται και στην  real life.😁 Η άλλη το παίρνει αυτό προσωπικά και παρατάει μετά γυναιξί και τέκνι μες στην νύχτα σαν τους κομμουνιστές.

Τα σκοτώνω/δε σκοτώνω στιγμές της Abby με την Dina όπως και της Ellie στο ending με την Abby, απλά είναι το κερασάκι στην τούρτα. Καταλαβαίνω την λογική πίσω από αυτά (χαρακτήρες που παλεύουν μέσα τους με τα αισθήματά τους, την ψυχική υγεία τους και το τι επιδιώκουν πραγματικά τελικά), αλλά δε κολλάει με το όλο concept του game μέχρι τότε. Είναι γελοίο αν κάτσεις να το σκεφτείς ψύχραιμα. Δε γίνεται να έχεις σκοτώσει 100000000000 γυναίκες scar/wlf και οτιδήποτε άλλο και μετά να "σοκαριστείς" που η άλλη ήταν έγκυος.😁 Αναλογικά 1 στις 10 θα ήταν και από αυτές σε early στάδια, αφού στέλνανε και την άλλη σε προχωρημένη για περίπολο. Δε γίνεται να μου κάνεις introduce το πιο σπαστικό mob στο game (wlf dog) που αμέσως λόγω mechanics γίνεται ο νούμερο 1 στόχος ακόμα και rush/destealth θα κάνεις για να το φας, και μετά να που έχεις το cheap scripted death της Alice για να με κάνεις να νιώσω ενοχές για τις πράξεις μου ως Ellie και να συμπαθήσω περισσότερο τον θηλυκό Λού Φερίνιο. 😁 Δε πρόκειται να πετύχει αυτό, I like dogos but i'm not 12 dudes. Και άλλα πολλά όχι τόσο χτυπητά...

Τέλος πάντων παραδέχομαι ότι μπορεί να είμαι λίγο αυστηρός με την πλοκή, που εντάξει videogame είναι και δεν είναι και για όσκαρ καλύτερου σεναρίου. Εδώ καλές ταινίες και έχουν plot holes, shockers και παρόμοια φτηνά devices για να προωθήσουν το story. Αλλά αυτό συμβαίνει γιατί παραπάνω από το μισό game είναι cutscenes και flashbacks/walking simulator parts. Δε βοηθάει κιόλας ότι έχει σοβαρή θεματολογία και παίρνει και το ίδιο το game τον εαυτό του πολύ σοβαρά (πχ στο ghost of tsushima που είναι και καλά revenge/liberation story ο jin τρολάρει μαζί με το άλογό του μετά από sidequests😁). Εγώ πάντως ακόμα προσπαθώ να διαγράψω τα τεκταινόμενα από την μνήμη μου. Αν αυτό ήθελαν να πετύχουν ένα game που σου "μένει", ακόμα και αν η ανάμνηση είναι δυσάρεστη το πέτυχαν σίγουρα, Βέβαια αυτό που κυριαρχεί σε μένα προσωπικά δεν είναι το συναίσθημα της αποτροπής και της λύπης (όπως όταν πχ είδα το Σαλό 120 μέρες στα Σόδομα πρώτη φορά), αλλά της απογοήτευσης και της κοροϊδίας. I just got jab8d by the Drunkman.

Επεξ/σία 21 Ιουλίου 2020 από ilos

[Bourdoulas]

31 λεπτά πριν, ilos είπε

Τα κίνητρα είναι κατανοητά και σεβαστά. Αυτό που είναι ανακόλουθο είναι η συμπεριφορά τωνJoel/Elie με βάση όπως τους γνωρίσαμε στο πρώτο game, όπως και των υπόλοιπων περιφερειακών χαρακτήρων. Αυτοί οι 2 δεν είναι οι ίδιοι άνθρωποι στο part 2, plain and simple. 

  Εμφάνιση κρυμμένου περιεχομένου

Κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι ο Joel "μαλάκωσε" κάπως στο Jackson ή ότι η Ellie διακατέχεται από τον θυμό και το PTSD της και για αυτό είναι αλλού για αλλού η κοπέλα λες και έχει διπολική διαταραχή και δε ξέρουμε πως θα αντιδράσει στην όποια κατάσταση κάθε φορά. Ακόμα όμως και οι άλλοι χαρακτήρες έχουν αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές. H Abby που είναι ο numero uno scar killer, αποφασίζει ξαφνικά λες και την τσίμπησε μύγα να σώσει 2 τυχαία scarόπαιδα και να εναντιωθεί στο ίδιο το wlf ! Ενώ λίγη ώρα πριν δε το πολυέψηνε και να την κοπανήσει για Santa Barbara με τον Owen - αν και αυτό ήταν κυρίως λόγω Mel. Ο οποίος Owen παραδόξως είναι ο μόνος καλογραμμένος χαρακτήρας από τους καινούριους και κάπως ενδιαφέρον, αν και muscle fem μίστης. Ο άλλος είναι ο στερεοτυπικός λατίνος νάκιας και η άλλη η κλασική κτητική ζηλιάρα λεχώνα. Ο Isaac απορώ που υπάρχει στο game, ποια η  χρησιμότητά του? We hardly ever knew him. Αν και κρίμα γιατί φαινόταν ενδιαφέρον τύπος, ίσως τον αναστήσουν στο part 3.😁

Ο Tommy λέει ψέμματα στην Ellie και πάει μόνος του (για να την προστατέψει?), ενώ μετά η γυναίκα του την στέλνει η ίδια για να τον ψάξει (κάτι που αποκλείεται να μην είχε περάσει από το μυαλό του). H Ellie όταν την βρίσκει o Jesse και ενώ η νούμερο 1 προτεραιότητα τους είναι να βρουν τον Tommy και μετά να ψάξουν μαζί που είναι οι wlf, αδειάζει τον Jesse για να πάει 5 λεπτά νωρίτερα στο ενυδρείο (literally) με μια βάρκα... Στην συνέχεια  ο Tommy από lone wolf και Βασίλι Ζαίσεφ, μετά την σφαίρα μεταλλάσσετε σε έναν πικρόχολο ανήμπορο που προσπαθεί με κατηγορίες και ενοχές να πετύχει τον σκοπό του μέσω τρίτων. Αυτό τουλάχιστον μπορώ να το χωνέψω γιατί γίνεται και στην  real life.😁 Η άλλη το παίρνει αυτό προσωπικά και παρατάει μετά γυναιξί και τέκνι μες στην νύχτα σαν τους κομμουνιστές.

Τα σκοτώνω/δε σκοτώνω στιγμές της Abby με την Dina όπως και της Ellie στο ending με την Abby, απλά είναι το κερασάκι στην τούρτα. Καταλαβαίνω την λογική πίσω από αυτά (χαρακτήρες που παλεύουν μέσα τους με τα αισθήματά τους, την ψυχική υγεία τους και το τι επιδιώκουν πραγματικά τελικά), αλλά δε κολλάει με το όλο concept του game μέχρι τότε. Είναι γελοίο αν κάτσεις να το σκεφτείς ψύχραιμα. Δε γίνεται να έχεις σκοτώσει 100000000000 γυναίκες scar/wlf και οτιδήποτε άλλο και μετά να "σοκαριστείς" που η άλλη ήταν έγκυος.😁 Αναλογικά 1 στις 10 θα ήταν και από αυτές σε early στάδια, αφού στέλνανε και την άλλη σε προχωρημένη για περίπολο. Δε γίνεται να μου κάνεις introduce το πιο σπαστικό mob στο game (wlf dog) που αμέσως λόγω mechanics γίνεται ο νούμερο 1 στόχος ακόμα και rush/destealth θα κάνεις για να το φας, και μετά να που έχεις το cheap scripted death της Alice για να με κάνεις να νιώσω ενοχές για τις πράξεις μου ως Ellie και να συμπαθήσω περισσότερο τον θηλυκό Λού Φερίνιο. 😁 Δε πρόκειται να πετύχει αυτό, I like dogos but i'm not 12 dudes. Και άλλα πολλά όχι τόσο χτυπητά...

Τέλος πάντων παραδέχομαι ότι μπορεί να είμαι λίγο αυστηρός με την πλοκή, που εντάξει videogame είναι και δεν είναι και για όσκαρ καλύτερου σεναρίου. Εδώ καλές ταινίες και έχουν plot holes, shockers και παρόμοια φτηνά devices για να προωθήσουν το story. Αλλά αυτό συμβαίνει γιατί παραπάνω από το μισό game είναι cutscenes και flashbacks/walking simulator parts. Δε βοηθάει κιόλας ότι έχει σοβαρή θεματολογία και παίρνει και το ίδιο το game τον εαυτό του πολύ σοβαρά (πχ στο ghost of tsushima που είναι και καλά revenge/liberation story ο jin τρολάρει μαζί με το άλογό του μετά από sidequests😁). Εγώ πάντως ακόμα προσπαθώ να διαγράψω τα τεκταινόμενα από την μνήμη μου. Αν αυτό ήθελαν να πετύχουν ένα game που σου "μένει", ακόμα και αν η ανάμνηση είναι δυσάρεστη το πέτυχαν σίγουρα, Βέβαια αυτό που κυριαρχεί σε μένα προσωπικά δεν είναι το συναίσθημα της αποτροπής και της λύπης (όπως όταν πχ είδα το Σαλό 120 μέρες στα Σόδομα πρώτη φορά), αλλά της απογοήτευσης και της κοροϊδίας. I just got jab8d by the Drunkman.

@ilos δέχομαι όλη αυτή την αποδόμηση που κάνεις, αλλά αυτή μπορεί να γίνει το ίδιο εύκολα και για το part 1. Εγώ αυτό δεν μπορώ να καταλάβω. Γιατί οι περισσότεροι κρίνουν με άλλα μέτρα και σταθμά το part 2 από το part 1;

[tonypapadovic]

43 λεπτά πριν, ilos είπε

Τα κίνητρα είναι κατανοητά και σεβαστά. Αυτό που είναι ανακόλουθο είναι η συμπεριφορά τωνJoel/Elie με βάση όπως τους γνωρίσαμε στο πρώτο game, όπως και των υπόλοιπων περιφερειακών χαρακτήρων. Αυτοί οι 2 δεν είναι οι ίδιοι άνθρωποι στο part 2, plain and simple. 

  Εμφάνιση κρυμμένου περιεχομένου

Κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι ο Joel "μαλάκωσε" κάπως στο Jackson ή ότι η Ellie διακατέχεται από τον θυμό και το PTSD της και για αυτό είναι αλλού για αλλού η κοπέλα λες και έχει διπολική διαταραχή και δε ξέρουμε πως θα αντιδράσει στην όποια κατάσταση κάθε φορά. Ακόμα όμως και οι άλλοι χαρακτήρες έχουν αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές. H Abby που είναι ο numero uno scar killer, αποφασίζει ξαφνικά λες και την τσίμπησε μύγα να σώσει 2 τυχαία scarόπαιδα και να εναντιωθεί στο ίδιο το wlf ! Ενώ λίγη ώρα πριν δε το πολυέψηνε και να την κοπανήσει για Santa Barbara με τον Owen - αν και αυτό ήταν κυρίως λόγω Mel. Ο οποίος Owen παραδόξως είναι ο μόνος καλογραμμένος χαρακτήρας από τους καινούριους και κάπως ενδιαφέρον, αν και muscle fem μίστης. Ο άλλος είναι ο στερεοτυπικός λατίνος νάκιας και η άλλη η κλασική κτητική ζηλιάρα λεχώνα. Ο Isaac απορώ που υπάρχει στο game, ποια η  χρησιμότητά του? We hardly ever knew him. Αν και κρίμα γιατί φαινόταν ενδιαφέρον τύπος, ίσως τον αναστήσουν στο part 3.😁

Ο Tommy λέει ψέμματα στην Ellie και πάει μόνος του (για να την προστατέψει?), ενώ μετά η γυναίκα του την στέλνει η ίδια για να τον ψάξει (κάτι που αποκλείεται να μην είχε περάσει από το μυαλό του). H Ellie όταν την βρίσκει o Jesse και ενώ η νούμερο 1 προτεραιότητα τους είναι να βρουν τον Tommy και μετά να ψάξουν μαζί που είναι οι wlf, αδειάζει τον Jesse για να πάει 5 λεπτά νωρίτερα στο ενυδρείο (literally) με μια βάρκα... Στην συνέχεια  ο Tommy από lone wolf και Βασίλι Ζαίσεφ, μετά την σφαίρα μεταλλάσσετε σε έναν πικρόχολο ανήμπορο που προσπαθεί με κατηγορίες και ενοχές να πετύχει τον σκοπό του μέσω τρίτων. Αυτό τουλάχιστον μπορώ να το χωνέψω γιατί γίνεται και στην  real life.😁 Η άλλη το παίρνει αυτό προσωπικά και παρατάει μετά γυναιξί και τέκνι μες στην νύχτα σαν τους κομμουνιστές.

Τα σκοτώνω/δε σκοτώνω στιγμές της Abby με την Dina όπως και της Ellie στο ending με την Abby, απλά είναι το κερασάκι στην τούρτα. Καταλαβαίνω την λογική πίσω από αυτά (χαρακτήρες που παλεύουν μέσα τους με τα αισθήματά τους, την ψυχική υγεία τους και το τι επιδιώκουν πραγματικά τελικά), αλλά δε κολλάει με το όλο concept του game μέχρι τότε. Είναι γελοίο αν κάτσεις να το σκεφτείς ψύχραιμα. Δε γίνεται να έχεις σκοτώσει 100000000000 γυναίκες scar/wlf και οτιδήποτε άλλο και μετά να "σοκαριστείς" που η άλλη ήταν έγκυος.😁 Αναλογικά 1 στις 10 θα ήταν και από αυτές σε early στάδια, αφού στέλνανε και την άλλη σε προχωρημένη για περίπολο. Δε γίνεται να μου κάνεις introduce το πιο σπαστικό mob στο game (wlf dog) που αμέσως λόγω mechanics γίνεται ο νούμερο 1 στόχος ακόμα και rush/destealth θα κάνεις για να το φας, και μετά να που έχεις το cheap scripted death της Alice για να με κάνεις να νιώσω ενοχές για τις πράξεις μου ως Ellie και να συμπαθήσω περισσότερο τον θηλυκό Λού Φερίνιο. 😁 Δε πρόκειται να πετύχει αυτό, I like dogos but i'm not 12 dudes. Και άλλα πολλά όχι τόσο χτυπητά...

Τέλος πάντων παραδέχομαι ότι μπορεί να είμαι λίγο αυστηρός με την πλοκή, που εντάξει videogame είναι και δεν είναι και για όσκαρ καλύτερου σεναρίου. Εδώ καλές ταινίες και έχουν plot holes, shockers και παρόμοια φτηνά devices για να προωθήσουν το story. Αλλά αυτό συμβαίνει γιατί παραπάνω από το μισό game είναι cutscenes και flashbacks/walking simulator parts. Δε βοηθάει κιόλας ότι έχει σοβαρή θεματολογία και παίρνει και το ίδιο το game τον εαυτό του πολύ σοβαρά (πχ στο ghost of tsushima που είναι και καλά revenge/liberation story ο jin τρολάρει μαζί με το άλογό του μετά από sidequests😁). Εγώ πάντως ακόμα προσπαθώ να διαγράψω τα τεκταινόμενα από την μνήμη μου. Αν αυτό ήθελαν να πετύχουν ένα game που σου "μένει", ακόμα και αν η ανάμνηση είναι δυσάρεστη το πέτυχαν σίγουρα, Βέβαια αυτό που κυριαρχεί σε μένα προσωπικά δεν είναι το συναίσθημα της αποτροπής και της λύπης (όπως όταν πχ είδα το Σαλό 120 μέρες στα Σόδομα πρώτη φορά), αλλά της απογοήτευσης και της κοροϊδίας. I just got jab8d by the Drunkman.

Mερικές σύντομες σημειώσεις μόνο για βασικά πράγματα/facts που σε έχουν οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα (τα υποκειμενικά δεν τα σχολιάζω προφανώς): 

Spoiler

 

1. Η Abby δεν αποφάσισε "ξαφνικά λες και την τσίμπησε μύγα" να βοηθήσει Yara και Lev. Ήταν η αιτία για την οποία σώθηκε η ίδια από τους scars. Just that. Ας μην αναλύσουμε την πορεία του χαρακτήρα της και πως βρήκε η ίδια κάποιου είδους κάθαρση από αυτή την σχέση - τα λέει και μες στο παιχνίδι άλλωστε.

2. Ο Tommy προφανώς και έχει αποφασίσει να πάει μόνος του για εκδίκηση για να προστατέψει την Ellie. Και προφανώς σκέφτηκε ότι η Ellie θα τον ακολουθούσε. Γι' αυτό και άφησε σχετικό γράμμα στην Maria. Πώς γράφεις λοιπόν "αποκλείεται να μην είχε περάσει από το μυαλό του", αφού στο λέει και αυτό ξεκάθαρα;

3. Η Ellie ποτέ δεν είχε προτεραιότητα να βρει τον Tommy, πάντα την Abby ήθελε να κυνηγήσει. Αυτό φάνηκε και στον διάλογο Jesse/Ellie όταν χώρισαν, αλλά και όταν συζητούσαν τον δρόμο του γυρισμού.

 

 

Επεξ/σία 21 Ιουλίου 2020 από tonypapadovic

[xavier]

το σεναριο ειναι μελετημενο μεχρι την τελευταια λεπτομερεια...σε αλλους μπορει να μην αρεσε, δεκτον...Αλλα κενα, δεν έχει...

[panther_512]

4 ώρες πριν, Malthador είπε

Αλήθεια τώρα;

Μιλάμε για blind killing spree. Από το πρώτο 10ωρο άρχισα να καταλαβαίνω ότι σκότωνα κόσμο που δεν άξιζε να σκοτωθεί. Εσύ το θεωρείς δικαιολογημένο για τα πλαίσια του σεναρίου, εγώ το θεωρώ πολύ κακή επιλογή, που με αποξένωσε από έναν χαρακτήρα που είχα αγαπήσει.

Κοίταξε, είναι γεγονός ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι πολυδιάστατο, είχε πολλά πράγματα να πεί. Όρεξη να 'χεις να αναλύεις. Σε κάποιους αυτό έκανε κλίκ, σε κάποιους άλλους όχι.

Για μένα η ιστορία, ώς συνέχεια του TLOU 1 είναι πολύ κακή, διότι ξέφυγε από την περιπέτεια με δραματικά στοιχεία που είχαμε στο πρώτο game και πήγαμε σε full δράμα. Για μένα προσωπικά είναι αδιάφορο το πόση μαεστρία έπεσε για να φτιαχτεί αυτή η ιστορία, διότι πάντα θα  το συγκρίνω με το πρώτο game που πραγματικά το αγάπησα.

Αν και δεν βάζω πλέον βαθμολογίες, να το κάνω λίγο πιό λιανά:

- Αν το παιχνίδι ήταν ένα spin off, στον κόσμο του TLOU 1, με διαφορετικούς κεντρικούς χαρακτήρες, θα του έβαζα ένα 9/10 άνετα. 

- Επειδή όμως το παιχνίδι είναι συνέχεια του TLOU 1, του βάζω ένα 7/10.

Σε κάθε περίπτωση το θεωρώ must play game.

Επεξ/σία 21 Ιουλίου 2020 από panther_512

[ilos]

2 ώρες πριν, tonypapadovic είπε

Mερικές σύντομες σημειώσεις μόνο για βασικά πράγματα/facts που σε έχουν οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα (τα υποκειμενικά δεν τα σχολιάζω προφανώς): 

  Απόκρυψη περιεχομένων

1. Η Abby δεν αποφάσισε "ξαφνικά λες και την τσίμπησε μύγα" να βοηθήσει Yara και Lev. Ήταν η αιτία για την οποία σώθηκε η ίδια από τους scars. Just that. Ας μην αναλύσουμε την πορεία του χαρακτήρα της και πως βρήκε η ίδια κάποιου είδους κάθαρση από αυτή την σχέση - τα λέει και μες στο παιχνίδι άλλωστε.

2. Ο Tommy προφανώς και έχει αποφασίσει να πάει μόνος του για εκδίκηση για να προστατέψει την Ellie. Και προφανώς σκέφτηκε ότι η Ellie θα τον ακολουθούσε. Γι' αυτό και άφησε σχετικό γράμμα στην Maria. Πώς γράφεις λοιπόν "αποκλείεται να μην είχε περάσει από το μυαλό του", αφού στο λέει και αυτό ξεκάθαρα;

3. Η Ellie ποτέ δεν είχε προτεραιότητα να βρει τον Tommy, πάντα την Abby ήθελε να κυνηγήσει. Αυτό φάνηκε και στον διάλογο Jesse/Ellie όταν χώρισαν, αλλά και όταν συζητούσαν τον δρόμο του γυρισμού.

Οπτική και άποψή σου σεβαστή κατά τα άλλα. Ο καθένας ερμηνεύει όπως νομίζει τα πράγματα όμως. Για μένα είναι πολύ απότομες οι αλλαγές συμπεριφοράς των χαρακτήρων που τις κάνει παράξενες. Για άλλους είναι μελετημένες και απόλυτα επακόλουθες και φυσιολογικές λόγω των συνθηκών.

1 ώρα πριν, panther_512 είπε

- Αν το παιχνίδι ήταν ένα spin off, στον κόσμο του TLOU 1, με διαφορετικούς κεντρικούς χαρακτήρες, θα του έβαζα ένα 9/10 άνετα. 

- Επειδή όμως το παιχνίδι είναι συνέχεια του TLOU 1, του βάζω ένα 7/10.

Αυτό ακριβώς λέω και εγώ. Είναι ok να έχεις τέτοιους χαρακτήρες/πλοκή σε ένα game. αλλά δε χρειάζεται να αποδομήσεις τους ήδη υπάρχοντες που ήταν και το selling point στα preorder. Αυτό μας έχει χαλάσει και έχουν βρει αφορμή/πάτημα μερικοί ψυχανώμαλοι που και καλά έχουν εξοργιστεί και βλέπεις αυτές τις αντιδράσεις.

3 ώρες πριν, Bourdoulas είπε

@ilos δέχομαι όλη αυτή την αποδόμηση που κάνεις, αλλά αυτή μπορεί να γίνει το ίδιο εύκολα και για το part 1. Εγώ αυτό δεν μπορώ να καταλάβω. Γιατί οι περισσότεροι κρίνουν με άλλα μέτρα και σταθμά το part 2 από το part 1;

Τι να σου πω το part 1 είχε πιο σχετικά βατή ιστορία/pacing και ένα controversial ending που εμένα προσωπικά μου άρεσε γιατί ήταν κάτι διαφορετικό. Ωραίο κόσμο και πολύ καλογραμμένους και likeable χαρακτήρες. Βασικό το τελευταίο.

 

Το part 2 είναι ένα rollercoaster συναισθημάτων και τρικυμιώδους pacing που tryhardάρει από την αρχή να μας κάνει να μισήσουμε την Ellie και να συμπαθήσουμε την Abby. Εντελώς απροκάλυπτα και provocative με φτηνά plot devices. Γιατί προφανώς γνωρίζει ότι κάποιος θα χαλαστεί να παίξει το μισό game με έναν χαρακτήρα που δε γουστάρει. Σε μένα πάντως δε το πέτυχε. Με χάλασε η προπαγάνδα του. Δε γουστάρω να μου υποδεικνύουν ποιος είναι likeable και ποιος δεν είναι. Και οι 2 το ίδιο απεχθής μου είναι πλέον με την διαφορά ότι για την Αbby δε μου καίγεται και καρφί κιόλας. Μαζί με τον Joel σκότωσε και τον χαρακτήρα της Ellie όπως τέλος πάντων τον γνωρίζαμε από το part1 και κατ' έπέκταση και το franchise για μένα. Κατά τα άλλα το game τεχνικά είναι για 10/10, οι ερμηνείες των VA's επίσης το ίδιο (άσχετα αν ήταν υποχρεωμένοι να δουλέψουν με αυτό το υλικό) με πιο τρανταχτό παράδειγμα το flashbacκ στο μουσείο όπου Troy Baker/Ashley Johnson δίνουν ρέστα απλά.

Αλλά αυτά παθαίνεις όταν έχεις τυφλή εμπιστοσύνη/δίνεις λευκή κάρτα σε ένα και μόνο άτομο να κάνει ότι γουστάρει.  Τουλάχιστον ο Κοτζίμα είναι ιδιαίτερος και αυτός μεν και δεν είναι για όλους, αλλά η πρωτοτυπία του δε βασίζεται MONO σε τέτοια κόλπα. Κανένας δε θυμάται το mgs2 γιατί πέθανε ο solid και έπαιζες τον raiden. Είχε ένα σωρό άλλα πράγματα gameplay wise να θυμάται. Στο lou2 το μόνο που μου έχει μείνει είναι τα animations και το gore, πλην της πατάτας σαπουνόπερας που έπαιξα 40 ώρες. Γιατί από πλευράς gameplay ήταν μεν καλύτερο και πιο πλούσιο σε σχέση με το part1, αλλά πρώτον δεν ήταν και κάτι πρωτότυπο ή  διαφορετικό (άντε τα σκυλιά και το grass ακόμα και infected βάλαν μόνο ένα νέο type) και δεύτερον είχες ήδη κουραστεί από όλη τη σαπουνόπερα και δεν είχες την ίδια όρεξη. Απλά έπαψε να μου είναι ενδιαφέρον από τα μισά και το cliffhanger στο θέατρο.

3 ώρες πριν, xavier είπε

το σεναριο ειναι μελετημενο μεχρι την τελευταια λεπτομερεια...σε αλλους μπορει να μην αρεσε, δεκτον...Αλλα κενα, δεν έχει...

Το ίδιο και η Λάμψη και η Καλημέρα Ζωή.😁 Your point?

Για την ακρίβεια ο tommy μου θύμισε λίγο Θεοχάρη όπως την σκαπούλαρε από point blank shot.

Επεξ/σία 21 Ιουλίου 2020 από ilos

[Malthador]

9 hours ago, panther_512 said:

Μιλάμε για blind killing spree. Από το πρώτο 10ωρο άρχισα να καταλαβαίνω ότι σκότωνα κόσμο που δεν άξιζε να σκοτωθεί. Εσύ το θεωρείς δικαιολογημένο για τα πλαίσια του σεναρίου, εγώ το θεωρώ πολύ κακή επιλογή, που με αποξένωσε από έναν χαρακτήρα που είχα αγαπήσει.

Κοίταξε, είναι γεγονός ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι πολυδιάστατο, είχε πολλά πράγματα να πεί. Όρεξη να 'χεις να αναλύεις. Σε κάποιους αυτό έκανε κλίκ, σε κάποιους άλλους όχι.

Το TLoU είναι στημένο σε έναν μεταποκαλυπτικό κόσμο. Το setting έχει πολύ έντονα στοιχεία western μεταξύ άλλων, πράγμα που σημαίνει ότι:

1. Οι κοινωνικές δομές λειτουργούν άναρχα, με υποτυπώδη κεντρική εξουσία.
2. Η ανθρώπινη ζωή είναι υπερβολικά υποτιμημένη.
3. Δεν υπάρχουν κρατικές δομές επιβολής της τάξης και -αν υπάρχουν- είναι διεφθαρμένες ή δογματικές
4. Δεν υπάρχει καλό και κακό, δεν υπάρχει «ηθική» με την έννοια που υπάρχει στον κόσμο που ζούμε, κατά βάση γιατί οι ανάγκες είναι πολύ πιο βασικές, δεν υπάρχει χρόνος να ασχοληθούν με complex ζητήματα*.

Με όλα αυτά δεδομένα δεν είναι σωστή η τοποθέτηση «σκότωνα κόσμο που δεν άξιζε να σκοτωθεί», μιας και σε ένα τέτοιο κόσμο είναι θέσει ένοχοι όλοι (ακόμα κι αν φύσει είναι τα καλύτερα παιδιά, η ανάγκη τους κάνει να σφάζουν). Επομένως, το μονοπάτι φονιάδων διαβαίνεις μέσα στο game ούτως ή άλλως. Και στην τελική, πιο game έπαιξες τα τελευταία 30 χρόνια που να μην είναι war game και στο οποίο δικαιολογείται η σφαγή εκατοντάδων ανθρώπων;

*Ξέρω 'γω στον επίλογο του game:

 

Στο σημείο που βουτάει σκλάβους το καρτέλ, ήμουν σε φάση «wtf; Τι την θέλουν την κόκα και τα λεφτά στον post-apocalyptic κόσμο;» για να μας απαντήσει το game παρακάτω ότι βουτάνε σκλάβους για να μαζεύουν ΤΟΜΑΤΕΣ, έμεινα ενεός εκεί πέρα.

Ε, σε ένα κόσμο που βιάζονται και φυλακίζονται άτομα για να μαζεύουν οπωροκηπευτικά, καταλαβαίνει ότι το να πεθάνεις με μια πεταλούδα καρφωμένη στο λαιμό δεν φαντάζει και τόσο κακή μοίρα.

10 hours ago, panther_512 said:

Για μένα η ιστορία, ώς συνέχεια του TLOU 1 είναι πολύ κακή, διότι ξέφυγε από την περιπέτεια με δραματικά στοιχεία που είχαμε στο πρώτο game και πήγαμε σε full δράμα. Για μένα προσωπικά είναι αδιάφορο το πόση μαεστρία έπεσε για να φτιαχτεί αυτή η ιστορία, διότι πάντα θα  το συγκρίνω με το πρώτο game που πραγματικά το αγάπησα.

Το έχω απορία πραγματικά, σε όσους δεν άρεσε η ιστορία, τι θα θέλατε να δείτε; Μία επανάληψη του πρώτου με γιατρούς, αντίδοτα κλπ;

Λογικά στο τρίτο μέρος κάπως έτσι θα πάει το σενάριο.

[panther_512]

Malthador, φίλε μου, με τον εξορθολογισμό της ιστορίας δεν πρόκειται με κάποιο μαγικό τρόπο να μου αρέσει το game παραπάνω....

Το TLOU 2 θα μπορούσε κάλλιστα να συνεχίσει την ιστορία των Joel και Ellie, από το σημείο που τους άφησε το Νο1. Ήδη στο Νο2 υπάρχουν αυτά τα στοιχεία και μπορούσε άνετα να φτιαχτεί ολόκληρο game επάνω σε αυτό. Χίλια δυό πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν. Δηλαδή δεν κατάλαβα, το να γίνει αυτό που έγινε στην αρχή και να παίζω το μισό παιχνίδι με άσχετο χαρακτήρα ήταν η μόνη λογική κίνηση για το Νο2?

Σαν να βγαίνει το Witcher 3, παίζω το μισό game με τον Geralt, φτάνω σε φάση όπου μπαίνω μέσα σε πανδοχείο να πιώ το ποτό μου με τον Vesemir, και μου σκάνε από πίσω οι χωρικοί να ξεκινήσουν καυγά. Τους σφάζω με συνοπτικές διαδικασίες και είμαι έτοιμος να αποκεφαλίσω τον τελευταίο.

Τσάκ, το παιχνίδι μας γυρνάει πίσω 20 χρόνια και για τις επόμενες 20 ώρες παίζουμε τον χωρικό. Δύσκολη παιδική ηλικία, όλη μέρα στα χωράφια, προβληματική σχέση με τον πατέρα, αγαπάμε όμως την μητέρα μας πολύ, όπως και τα άλλα 4 αδέλφια μας. Έρχεται τέρας στο χωριό, σκοτώνει τα βράδια κόσμο, οι χωρικοί δεν μπορούνε να κάνουν τίποτα. Έρχεται ένας Witcher, το χωριό του δίνει όλα του τα λεφτά, ο Witcher όμως σκοτώνεται από το τέρας. Όλοι όμως νομίζουν ότι ο Witcher την έκανε Λούης με τα λεφτά. Το τέρας σου σκοτώνει μητέρα και αδέλφια, το σπίτι και τα χωράφια πέρνουν φωτιά, μένεις μόνος στους δρόμους με τον πατέρα σου. Μισείς τους Witcher θανάσιμα, επειδή τους θεωρείς απατεώνες. Αποκαλύπτεται ότι ο πατέρας σου δεν σε συμπάθησε ποτέ επειδή ανακάλυψε το μυστικό σου: Σου αρέσουν οι άντρες. Τα υπόλοιπα 20 χρόνια τα ζείς μέρα με την μέρα, με πόνο και μόχθο. Μέχρι που βρίσκεις τον πραγματικό σου έρωτα, στο πρόσωπο ενός παντρεμένου. Η κοινωνία δεν πρόκειται ποτέ να σας δεχτεί, οπότε αποφασίζετε να το σκάσετε μαζί ένα βράδυ και να πάτε να ζήσετε μόνοι σας. Το σκάτε, όμως στο δάσος σας επιτίθενται τέρατα και σκοτώνουν τον έρωτά σου. Την επόμενη μέρα στο χωριό μαθαίνεις ότι η γυναίκα του είναι έγκυος........

Φεύγεις από το χωριό κλαίγοντας και προσπαθείς να ξαναρχίσεις τη ζωή σου, αλλά εθίζεσαι στον τζόγο και το Gwent.

Μιά ημέρα τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα. Έχασες ότι λεφτά είχες σε μιά παρτίδα Gwent. Και εκεί που έπνιγες τον πόνο σου στο ποτό, μπαίνουν 2 Witcher μέσα στο πανδοχείο. Πάς με τους φίλους σου να ξεσπάσεις επάνω τους και το επόμενο λεπτό οι φίλοι σου ειναι νεκροί και εσύ κοιτάς τον Witcher κατάματα, λίγο πρίν σε αποκεφαλίσει.......

Βάζω στοίχημα ότι κάποιοι θα θεωρήσουν τα παραπάνω αριστουργηματικά.

Eγώ θα έλεγα ότι σαν ιστορία μπορεί να είναι ενδιαφέρουσα, όμως ώς συνέχεια του Witcher 2 είναι μιά πολύ κακή ιστορία.

Για παράδειγμα με τον Nathan Drake εδώ, και μάλιστα το έγραψα όταν ήμουν ακόμα στα μισά. Πραγματικά με εξέπληξε ο εαυτός μου από το πόσο spot on ήμουν:

 

 

Επεξ/σία 22 Ιουλίου 2020 από panther_512

[Warlord1981]

Ρε παιδια μας δουλευετε? Τι εννοειτε χαλαστηκα επειδη σκοτωνα κοσμο που δεν αξιζε να σκοτωθει? Παιχνιδι ειναι.. Σας επιασε η συμπονια για ενα bunch of NPCs? Δηλαδη τι θελατε? Να πατε κατευθειαν στο τελικο boss? Οταν ολα τα gang σε εχουν kill on sight τι θα κανεις? Να κατσεις να το συζητας ρε παιδι μου μπας και ειναι παιδι απο καλη οικογενεια? Σε εναν τετοιο κοσμο δεν εμπιστευεσαι ουτε το κ..λο σου. Ολοι ειναι εχθροι.. Ειδικα οσοι μπαινουν στο δρομο σου.. Αλλα ακομα κιαντο πατε εκει, το παιχνιδι δειχνει και αυτη την πλευρα, με το δεσιμο της Abby και των scaroπαιδων, δυο αντιπαλες φατριες..

Χαλαρωστε, ειπαμε παιχνιδι ειναι και οχι πραγματικοτητα.. Στην πραγματικοτητα μη σας πως θα ηταν ακομα χειροτερα.. 

Τι να πει κι ο John Wick (και ο καθε john wick) που επι 3 ταινιες σκοτωνει στρατιες ολοκληρες για ενα μ@λκα που του εκλεψε το αυτοκινητο και του σκοτωσε το κουταβακι 😋

[Malthador]

16 minutes ago, panther_512 said:

Malthador, φίλε μου, με τον εξορθολογισμό της ιστορίας δεν πρόκειται με κάποιο μαγικό τρόπο να μου αρέσει το game παραπάνω....

Το TLOU 2 θα μπορούσε κάλλιστα να συνεχίσει την ιστορία των Joel και Ellie, από το σημείο που τους άφησε το Νο1. Ήδη στο Νο2 υπάρχουν αυτά τα στοιχεία και μπορούσε άνετα να φτιαχτεί ολόκληρο game επάνω σε αυτό. Χίλια δυό πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν. Δηλαδή δεν κατάλαβα, το γίνει αυτό που έγινε στην αρχή και να παίζω το μισό παιχνίδι με άσχετο χαρακτήρα ήταν η μόνη λογική κίνηση για το Νο2?

Σαν να βγαίνει το Witcher 3, παίζω το μισό game με τον Geralt, φτάνω σε φάση όπου μπαίνω μέσα σε πανδοχείο να πιώ το ποτό μου με τον Vesemir, και μου σκάνε από πίσω οι χωρικοί να ξεκινήσουν καυγά. Τους σφάζω με συνοπτικές διαδικασίες και είμαι έτοιμος να αποκεφαλίσω τον τελευταίο.

Τσάκ, το παιχνίδι μας γυρνάει πίσω 20 χρόνια και για τις επόμενες 20 ώρες παίζουμε τον χωρικό. Δύσκολη παιδική ηλικία, όλη μέρα στα χωράφια, προβληματική σχέση με τον πατέρα, αγαπάμε όμως την μητέρα μας πολύ, όπως και τα άλλα 4 αδέλφια μας. Έρχεται τέρας στο χωριό, σκοτώνει τα βράδια κόσμο, οι χωρικοί δεν μπορούνε να κάνουν τίποτα. Έρχεται ένας Witcher, το χωριό του δίνει όλα του τα λεφτά, ο Witcher όμως σκοτώνεται από το τέρας. Όλοι όμως νομίζουν ότι ο Witcher την έκανε Λούης με τα λεφτά. Το τέρας σου σκοτώνει μητέρα και αδέλφια, το σπίτι και τα χωράφια πέρνουν φωτιά, μένεις μόνος στους δρόμους με τον πατέρα σου. Μισείς τους Witcher θανάσιμα, επειδή τους θεωρείς απατεώνες. Αποκαλύπτεται ότι ο πατέρας σου δεν σε συμπάθησε ποτέ επειδή ανακάλυψε το μυστικό σου: Σου αρέσουν οι άντρες. Τα υπόλοιπα 20 χρόνια τα ζείς μέρα με την μέρα, με πόνο και μόχθο. Μέχρι που βρίσκεις τον πραγματικό σου έρωτα, στο πρόσωπο ενός παντρεμένου. Η κοινωνία δεν πρόκειται ποτέ να σας δεχτεί, οπότε αποφασίζετε να το σκάσετε μαζί ένα βράδυ και να πάτε να ζήσετε μόνοι σας. Το σκάτε, όμως στο δάσος σας επιτίθενται τέρατα και σκοτώνουν τον έρωτά σου. Την επόμενη μέρα στο χωριό μαθαίνεις ότι η γυναίκα του είναι έγκυος........

Φεύγεις από το χωριό κλαίγοντας και προσπαθείς να ξαναρχίσεις τη ζωή σου, αλλά εθίζεσαι στον τζόγο και το Gwent.

Μιά ημέρα τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα. Έχασες ότι λεφτά είχες σε μιά παρτίδα Gwent. Και εκεί που έπνιγες τον πόνο σου στο ποτό, μπαίνουν 2 Witcher μέσα στο πανδοχείο. Πάς με τους φίλους σου να ξεσπάσεις επάνω τους και το επόμενο λεπτό οι φίλοι σου ειναι νεκροί και εσύ κοιτάς τον Witcher κατάματα, λίγο πρίν σε αποκεφαλίσει.......

Βάζω στοίχημα ότι κάποιοι θα θεωρήσουν τα παραπάνω αριστουργηματικά.

Eγώ θα έλεγα ότι σαν ιστορία μπορεί να είναι ενδιαφέρουσα, όμως ώς συνέχεια του Witcher 2 είναι μιά πολύ κακή ιστορία.

Για παράδειγμα με τον Nathan Drake εδώ, και μάλιστα το έγραψα όταν ήμουν ακόμα στα μισά. Πραγματικά με εξέπληξε ο εαυτός μου από το πόσο spot on ήμουν:

Μου βγήκε και λίγος καφές από τη μύτη.

Δεν είναι ο σκοπός μου να το κάνω να σου αρέσει με το ζόρι, αν δεν σου άρεσε it is what it is. Υπόψιν, ούτε εμένα μου αρέσε τόσο όσο μπορεί να έχω αφήσει να εννοηθεί, απλά το αναλύω εκτενέστερα ακριβώς επειδή το πρώτο μέρος το είχα αγαπήσει και το θεωρώ μέσα στα 10 καλύτερα games που έχω παίξει ever. Το δεύτερο μέρος δεν το βάζω καν στα 10 καλύτερα games αυτής της γενιάς, έχω παίξει πολύ καλύτερα games τόσο σε σενάριο/πλοκή, όσο και σε gameplay. Απλά ανέφερα τον «εξορθολογισμό» όπως το έθεσες, επειδή είπες ότι δεν βγάζει νόημα το killing spree.

Σε ότι αφορά τον αφηγηματικό μηχανισμό που ακολουθεί το game, δέχομαι ότι δεν σου άρεσε γιατί δεν ήταν αυτό που περίμενες. Προσωπικά κατανοώ τι ήθελε να μας πει το game και γιατί ακολούθησε αυτό τον τρόπο για να μας το πει, αλλά από την άλλη κατανοώ και αυτόν που ήθελε μια ιστορία πάνω στους χαρακτήρες που ήξερε και αντ' αυτού πήρε μια ιστορία πάνω στο setting που ήξερε.

Κι εμένα αν δεν με άγγιζε η πλοκή και οι χαρακτήρες μάλλον γύρω στο 7/10 θα το υπολόγιζα. Ωστόσο, βρήκα ενδιαφέροντες και τους χαρακτήρες και τον τρόπο αφήγησης, οπότε για μένα χάνει μόνο σε gameplay το game. Με ξάφνιασε το δεύτερο arc δεν περίμενα ότι θα ακολουθήσουν τέτοια τακτική.

Από το Haruhi είχα να εντυπωσιαστώ τόσο με αφηγηματικό μηχανισμό, και 15 χρόνια πίσω ξέρω 'γω. Στην τελική ας παίρνουμε τέτοια γραψίματα και ας είναι και λίγο άνοστα, από το να παίζουμε συνέχεια τα ίδια και τα ίδια.