Επαναπατρισμός

[Snoob]

Ξέρω κάποιους που έφυγαν στα κουτουρού, έφαγαν τα μούτρα τους, γιατί νόμιζαν πως έξω θα "έβρισκαν κάτι", δεν βρήκαν ή βρήκαν κάτι πολύ μέτριο.

 

Άνθρωπο που να πήγε με σχέδιο και σκέψη έξω, και να γύρισε, δεν γνωρίζω. Όχι πως δεν μπορεί να υπάρχουν λόγοι, βέβαια. Λ.χ., ξέρω άνθρωπο με καλή δουλειά, σε καλή πόλη της Αγγλίας, που θέλει να γυρίσει, αλλά είναι γιατί δεν βλέπει το παιδί του αρκετά.

 

Το θέμα είναι πως, οι λόγοι οι οποίοι ώθησαν πάρα πολλούς ανθρώπους να φύγουν, ούτε έχουν πάψει να υφίστανται, ούτε υπάρχει σοβαρή προοπτική να πάψουν να υφίστανται.

[totem_lost]

Με σπίτι και δουλειά απορώ γιατί έφυγες εξ αρχής...για μένα γυρνάς πίσω πριν περάσουν κι άλλα χρόνια.

 

Μην είσαι τόσο κοντόφθαλμος. Οι εμπειρίες που μάζεψα τόσα χρόνια έξω με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Μεγαλώνοντας όμως βλέπεις οτι συμβαίνουν πολλά στην οικογένεια σου και εσύ δεν είσαι εκεί. Οι γονείς σου μεγαλώνουν και σε έχουν ανάγκη. Το ξέρω οτι οι περισσότεροι εδώ μέσα σκέφτεστε οτι το όνειρο ειναι να βγάζεται χοντρά λεφτά αλλά αυτό από μόνο του μπορεί μην είναι πάντα ακρετό. Όπως είπα κάθε κατάσταση έχει πάντα και τα μεν και τα δε. Δεν ζήτησα συμβουλές για το τι να κάνω, έχοντας και τις δυο υπηκοότητες μπορώ εύκολα να πάω όπου θέλω, απλά ζητάω να ακούσω εμπειρίες από άτομα που βρέθηκαν στην ίδια θέση.

[zio10]

Μην είσαι τόσο κοντόφθαλμος. Οι εμπειρίες που μάζεψα τόσα χρόνια με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα.

Οκ, άρα ο συνδυασμός που σκέφτεσαι τώρα (να γυρίσεις μετά από κάποια χρόνια έξω) μάλλον είναι ο καλύτερος για σένα!

[TriLoBiTe]

 Ή τρελά κονομημένη είσαι ή απλά το τελευταίο batch χόρτου δεν ήταν καλό    . 

 

Φιξτ. Το μόνο λάθος που έκανες

[bluesattack]

Σιγα το reverse cultural shock .Ενταξει μην ειστε τοσο ...ευρωπαιοι πια   

[De@th L0rd]

Φιξτ. Το μόνο λάθος που έκανες

 

 

My apologies totem lost. Συνήθως δε κοιτάω το φύλο όταν απαντάω, εκτός κι αν κάνει μπαμ απο από τα γραφόμενα. Καλό είναι πλέον να απαντάω σε ουδέτερο αρσενικό αναφερόμενος ΣΤΟΝ Άνθρωπο, (human). 

[pontez2]

Λοιπόν πάνω σε αυτό που έγραψε ο Snoob.

 

Όταν έμενα Δουβλίνο γνωρισα άνθρωπο που ηθελε να γυρίσει διοτι ειχε προβληματα υγείας και αδυνατουσε να τα λύσει με τη γραφειοκρατία υγείας του Η.Β. (το έχω γράψει και αλλού). Ο άνθρωπος ειχε ρευματοειδή αρθρίτιδα, πονούσε παντού, αλλά στο συστημα υγείας του Η/Β για να σου δωσουν τα φάρμακα που οι γιατροί γράφουν εδώ πέρα πολύ εύκολα σε ένα δημοσιο ή ιδιωτικο νοσοκομείο, πρέπει να έχεις φτάσει να έχεις παράλυση. Οποιος είναι γιατρός ξέρει.

 

Καταλήγω στο ότι είναι διάφοροι οι λόγοι που ωθούν κάποιοιν να επιστρέψει και πως το εξωτερικο δεν είναι αυτό που φαντάζεται κανείς ως κάτι απλο. Θέλει πολύ ψαξιμο, σχεδιασμό όπως σωστά επισημάνθηκε και δεν είναι καθόλου κακό αν κάποιος αποφασισει να επιστρέψει επειδη δεν μπορει. Δεν μπορουν ολοι.

[katz]

Μην είσαι τόσο κοντόφθαλμος. Οι εμπειρίες που μάζεψα τόσα χρόνια έξω με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Μεγαλώνοντας όμως βλέπεις οτι συμβαίνουν πολλά στην οικογένεια σου και εσύ δεν είσαι εκεί. Οι γονείς σου μεγαλώνουν και σε έχουν ανάγκη. Το ξέρω οτι οι περισσότεροι εδώ μέσα σκέφτεστε οτι το όνειρο ειναι να βγάζεται χοντρά λεφτά αλλά αυτό από μόνο του μπορεί μην είναι πάντα ακρετό. Όπως είπα κάθε κατάσταση έχει πάντα και τα μεν και τα δε. Δεν ζήτησα συμβουλές για το τι να κάνω, έχοντας και τις δυο υπηκοότητες μπορώ εύκολα να πάω όπου θέλω, απλά ζητάω να ακούσω εμπειρίες από άτομα που βρέθηκαν στην ίδια θέση.

 

Σωστος. Πολλοι απαντατε παρορμητικα με την σκεψη ενος 25αρη που δεν εχει καμια υποχρεωση στη ζωη του, που και να φυγει δεν τον νοιαζει και τιποτα και παει να ζησει μια πολυ καλυτερη εργατικη περιοδο στην πολιτισμενη ευρωπη. Καλα ως εδω αλλα υπαρχουν κι αλλα. κυριως οταν περνας τα 30-35

Οι γονεις σου μεγαλωνουν και προβληματα υγειας υπαρχουν. Αναλογα με την σχεση που εχεις με την οικογενεια και τα αδερφια σου θες να εισαι διπλα.

Επισης πολυ πιθανο να εχεις δικο σου σπιτι (σχεδον καθολικο ποσοστο ιδιοκατοικησης στην ελλαδα). 

Τα εξοδα επισης για οικογενεια κτλ πχ στο λονδινο ειναι απαγορευτικα για εναν μεσο εργαζομενο, την ωρα που στην ελλαδα θα εχεις γονεις φιλους αδερφια κτλ

Ειναι πολλα ρε σεις. Καμια λυση δεν ειναι τελεια. 

[LongTom]

Δεν ξέρω κανέναν ίδιας γενεάς που να γύρισε.

Όλοι έμειναν και δουλεύουν/ζουν ή/και έκαμαν παιδιά και δεν θέλουν να αλλάξουν στα παιδιά τους περιβάλλον.

Μερικοί το βλέπουν σαν μελλοντικό στόχο την θριαμβευτική επιστροφή στα πάτρια εδάφη.

Προσωπικά θα προτιμούσα να μην γυρίσω ποτέ, αλλά ποτέ δεν ξέρεις και κρατάμε μικρό καλάθι.

Κανένας από τον προσωπικό μου κύκλο δεν θα "περάσει καλά" εάν γυρίσει. Τουλάχιστον όχι καλύτερα από ότι στα εξωτερικά και σίγουρα όχι από άποψης δουλειάς και προοπτικών.Τώρα που το σκέφτομαι ούτε από την άποψη οικογενείας(λόγω ελεύθερου χρόνου).

 

Από την άλλη όλοι οι λαζό των προηγούμενων γενεών που ξέρω και γύρισαν Ελλάδα βρίζουν.

Μερικοί ξανάφυγαν Σουηδία-Γερμανία.

[Hlapatsas]

Μην είσαι τόσο κοντόφθαλμος. Οι εμπειρίες που μάζεψα τόσα χρόνια έξω με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Μεγαλώνοντας όμως βλέπεις οτι συμβαίνουν πολλά στην οικογένεια σου και εσύ δεν είσαι εκεί. Οι γονείς σου μεγαλώνουν και σε έχουν ανάγκη. Το ξέρω οτι οι περισσότεροι εδώ μέσα σκέφτεστε οτι το όνειρο ειναι να βγάζεται χοντρά λεφτά αλλά αυτό από μόνο του μπορεί μην είναι πάντα ακρετό. Όπως είπα κάθε κατάσταση έχει πάντα και τα μεν και τα δε. Δεν ζήτησα συμβουλές για το τι να κάνω, έχοντας και τις δυο υπηκοότητες μπορώ εύκολα να πάω όπου θέλω, απλά ζητάω να ακούσω εμπειρίες από άτομα που βρέθηκαν στην ίδια θέση.

Φίλε, τά εἶπες ὅλα μόνος σού.

Δική σού ἀποκλειστικῶς ἡ ἐπιλογή κατά τήν ἀποψη μού.

Επεξ/σία 3 Οκτωβρίου 2017 από Hlapatsas

[Iamthagod]

Τι να πω και εγω που θελω τοσο πολυ να ειμαι στη στερια γενικοτερα αλλα δεν μπορω επειδη ειμαι ναυτικος... μακαρι να μπορουσα να βρω μια δουλεια στη στερια να παρεχει σε εμενα και την οικογενεια μου ( γυναικα και 2 παιδια) μια αξιοπρεπη ζωη και πηγαινα σε οποιαδηποτε χωρα... στα 29 που ειμαι ομως, δυστυχως ειμαι εγκλωβισμενος σε συγκεκριμενο μονοπατι

[FilipposMD]

Οι λόγοι να γυρίσει κανείς δεν είναι σχεδόν ποτέ οικονομικοί/επαγγελματικοί. Εγώ ξέρω μερικά ζευγάρια που γύρισαν στην Ελλάδα και το βασικό κίνητρο σε όλες τις περιπτώσεις ήταν τα παιδιά και η οικογένεια.

 

Ζώντας στο Λονδίνο με παιδί προβληματίζομαι συχνά για το πώς θα είναι η ζωή αν κάνουμε και δεύτερο. Τα ωράρια είναι δύσκολα με μηδενική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον και τα κόστη τεράστια. Ενδεικτικά να πω ότι αν έχεις 2 παιδιά, πες το ένα 7 χρονών και το άλλο 3, τα πάγια μηνιαία έξοδα που έχεις είναι τα εξής:

Παιδικός σταθμός για το τρίχρονο: £1000-1500

Ιδιωτικό σχολείο για το 7χρονο: £1200-2000

Λύση για τις πρώτες απογευματινές ώρες, από όταν σχολάει το σχολείο μέχρι να γυρίσεις από τη δουλειά: £500-1000

 

Θα μου πεις, είναι αναγκαίο το ιδιωτικό σχολείο; Αναλόγως το πού ζεις, είναι. Καλά δημόσια υπάρχουν, αλλά τα σπίτια κοντά σε αυτά είναι πανάκριβα ακριβώς λόγω των σχολείων, οπότε το αντίστοιχο κόστος θα το πληρώσεις είτε σε αυξημένο ενοίκιο είτε σε "αέρα" όταν αγοράσεις σπίτι.

 

Πρόσθεσε κανένα 2χίλιαρο για ενοίκιο ή στεγαστικό δάνειο και είσαι ήδη >£5000 τον μήνα χωρίς καν να έχεις πληρώσει τα πάγια του σπιτιού, αυτοκινήτου κτλ. Αν δεν είστε δυο άτομα με πολύ καλές δουλειές, δεν τα βγάζεις εύκολα πέρα.

 

Για να βγάζεις το πολύ χρήμα που χρειάζεται, πρέπει να δουλεύεις σκληρά. Οπότε πολλές ώρες δουλειάς, συν πήγαινε-φέρε τα παιδιά (γιατί η έννοια σχολικό λεωφορείο δεν υπάρχει ούτε στα ιδιωτικά εδώ), συν τρέχα βρες λύση όταν έχουν διακοπές τα σχολέια και καταλήγεις να μην έχεις ζωή. Οπότε σκέφτεσαι τι ωραία που θα ήταν στην Ελλάδα με την γιαγιά και τον παππού 10 λεπτά μακριά. Αυτά για όσους είναι εντελώς απορριπτικοί.

 

Απάντηση στον φίλο που το σκέφτεται τώρα. Δεν είναι προσωπική εμπειρία, αλλά έχω δυο περιπτώσεις κοντινών φίλων που γύρισαν.

 

- Ζευγάρι γιατρών, εξαιρετικά ικανών, που τέλειωσαν ειδικότητα στη Νέα Υόρκη. Αν έμεναν ως ειδικευμένοι γιατροί εκεί θα έβγαζαν τρελά λεφτά και θα έκαναν σημαντική καριέρα. Τα παράτησαν μετά το πρώτο παιδί και γύρισαν Ελλάδα να κάνουν το δεύτερο. Προφανώς τους λείπει η Νέα Υόρκη, αλλά έχουν δικό τους σπίτι, η γιαγιά μαγειρεύει κάθε μέρα και αφήνει ταπεράκι και λοιπές σχετικές ανέσεις. Δουλειά στον ιδιωτικό τομέα. Επειδή προφανώς έχουν κάποιες απαιτήσεις για τη ζωή τους, "χρειάζονται" αρκετά λεφτά, οπότε δουλευουν από το πρωί ως τη νύχτα, με εφημερίες, Σαββατοκύριακα, νοσοκομείο και ιδιωτικό ιατρείο. Οπότε περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους δεν περνάνε (σε σχέση με την Αμερική), πλούσιοι δε θα γίνουν (ενώ στις ΗΠΑ θα γίνονταν), το εργασιακό περιβάλλον είναι τρισχειρότερο, αλλά από την άλλη δεν παρκάρουν τα παιδιά τους σε μια άγνωστη νταντά, αλλά στους παππούδες και τις γιαγιάδες.

 

- Δεύτερο ζευγάρι γιατρών, που δούλευαν στο Λονδίνο σε σχετικά καλές θέσεις, αλλά κατώτερες των προσόντων τους (χρειαζόταν χρόνος για να αναρριχηθούν στο σύστημα, καθότι ήρθαν σε σχετικά μεγάλη ηλικία). Δεν την πάλευαν στο Λονδίνο ως προς την προσωπική ζωή με το παιδί και οι δουλειές δεν ήταν τόσο φανταστικές. Βρήκαν και οι δύο καλούτσικες θέσεις στην Ελλάδα και γύρισαν τρέχοντας. Τους ακούω πιο χαρούμενους, με την οικογενειακή ζωή τους σε καλύτερη ισορροπία.

 

Προφανώς αυτά είναι προσωπικά και υποκειμενικά, οπότε απλώς τα έγραψα ως τροφή για σκέψη.

[NT1G]

Για τι ηλικία μιλάμε του/της TS ;

 

Σε παρόμοιες συζητήσεις με γνωστούς που είναι σε βορειοευρωπαικές χώρες πάντως, το 90% που λέει ο λόγος, ούτε που το σκέφτεται που λέει πάλι ο λόγος.

Και λέω για ηλικίες 27-35.

[zio10]

Μην είσαι τόσο κοντόφθαλμος. Οι εμπειρίες που μάζεψα τόσα χρόνια έξω με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Μεγαλώνοντας όμως βλέπεις οτι συμβαίνουν πολλά στην οικογένεια σου και εσύ δεν είσαι εκεί. Οι γονείς σου μεγαλώνουν και σε έχουν ανάγκη. Το ξέρω οτι οι περισσότεροι εδώ μέσα σκέφτεστε οτι το όνειρο ειναι να βγάζεται χοντρά λεφτά αλλά αυτό από μόνο του μπορεί μην είναι πάντα ακρετό. Όπως είπα κάθε κατάσταση έχει πάντα και τα μεν και τα δε. Δεν ζήτησα συμβουλές για το τι να κάνω, έχοντας και τις δυο υπηκοότητες μπορώ εύκολα να πάω όπου θέλω, απλά ζητάω να ακούσω εμπειρίες από άτομα που βρέθηκαν στην ίδια θέση.

Τώρα που συμπλήρωσες το μήνυμά σου συμφωνώ περισσότερο.

[Ψιτ]

totem-lost, πάρε sabbatical για έξη μήνες και πήγαινε Ελλάδα να δεις αν αντέχεις.